2 Ишмуил

14 Сәрја оғлу Јуаб+ анлады ки, падшаһын үрәји Абсалама тәрәф мејилләниб.+ 2 Јуаб Тәгуһа+ адам ҝөндәриб орадан ағыллы бир гадын ҝәтиртди вә она деди: «Өзүнү јаслы кими апар, јас палтары ҝејин, өзүнә әтирли јағ вурма.+ Өзүнү елә ҝөстәр ки, ҝуја узун мүддәтдир киминчүнсә јас сахлајырсан. 3 Сонра падшаһын јанына ҝедиб белә-белә де». Јуаб она нә демәли олдуғуну өјрәтди.

4 Тәгуһлу гадын падшаһын јанына ҝетди, һүзурунда үзүгојлу јерә дөшәниб деди: «Ја һөкмдар, дадыма јетиш!» 5 Падшаһ ондан сорушду: «Дәрдин нәдир?» Гадын ҹаваб верди: «Әрим вәфат едиб, дул галмышам. 6 Еј ағам, мәним ики оғлум вар иди. Бир дәфә чөлдә давалары дүшдү. Орада һеч ким јох иди ки, онлары ајырсын. Бири вуруб о бирисини өлдүрдү. 7 Инди бүтүн нәсил үстүмә галхыб ки, бәс гардаш гатилини вер, ондан гардашынын интигамыны алаг.+ Онун вәрәсә олуб-олмамағынын бизә һеч бир дәхли јохдур. Онлар оҹағымын олан-галан көзүнү дә сөндүрәҹәкләр. Әримин јер үзүндә нә ады, нә дә јадиҝары галаҹаг».

8 Падшаһ гадына деди: «Евинә гајыт. Сәнин ишинә әнҹам чәкәҹәјәм». 9 Тәгуһлу гадын падшаһа деди: «Ја һөкмдар, гој ҝүнаһ мәним вә атамын евинин бојнуна олсун. Падшаһ да, тахты да тәгсирсиздир». 10 Падшаһ деди: «Ким сәнә бир сөз десә, ону јаныма ҝәтир. Бир дә һүнәр едиб сәни инҹидә билмәз». 11 Амма гадын деди: «Еј падшаһ, Аллаһын Јеһованы јадындан чыхарма. Гојма ган интигамчысы+ бундан да бөјүк фәлакәт ҝәтирсин, оғлуму мәһв етсин». Падшаһ деди: «Јеһоваја анд олсун,+ оғлунун башындан бир түк дә әскик олмајаҹаг». 12 Гадын деди: «Ја һөкмдар, изин вер, гарабашын сәнә бир сөз сөјләсин». Падшаһ: «Сөјлә!» деди.

13 Гадын деди: «Бәс нә үчүн сән Аллаһын халгына+ гаршы белә бир шеј етмәк фикринә дүшмүсән? Падшаһ, сән белә демәклә өзүнү мүгәссир едирсән. Чүнки гачаг дүшмүш оғлуну ҝери гајтармырсан.+ 14 Һамымыз торпаға төкүләндән сонра јығмаг мүмкүн олмајан су кими өлүб ҝедәҹәјик. Анҹаг Аллаһ ҹаны алмыр, О чарә едир ки, говулмуш адам һәмишәлик Ондан ајры дүшмәсин. 15 Еј падшаһ, ҹамаат мәни горхутдуғу үчүн мән ҝәлиб дәрдими сәнә әрз етдим. Бу гарабашын фикирләшди ки, “ҝедим, падшаһа данышым. Јәгин о, гарабашынын хаһишини јерә салмаз. 16 Падшаһ гулаг асар, оҹағымы сөндүрүб мәни вә тәк оғлуму Аллаһын вердији мирасдан мәһрум етмәк истәјәнләрин әлиндән бу гарабашыны гуртарар”.+ 17 Бу гарабашын өз-өзүнә деди: “Гој ағам һөкмдар мәни архајын етсин”. Чүнки һөкмдарым хејирлә шәри ајырд етмәкдә Аллаһын мәләји кимидир. Гој Аллаһын Јеһова сәнә јар олсун».

18 Падшаһ гадына деди: «Сәндән бир шеј сорушаҹағам, амма мәндән һеч нәји ҝизләтмә». Гадын: «Соруш, һөкмдар», — деди. 19 Падшаһ сорушду: «Бу, Јуабын ишидир?»+ Гадын ҹаваб верди: «Падшаһ сағ олсун, еләдир ки вар. Гулун Јуаб бүтүн бу сөзләри мәнә өјрәдиб. 20 О, белә етди ки, сән мәсәләјә башга тәрәфдән бахасан. Ағам һөкмдар Аллаһын мәләји кими мүдрикдир, мәмләкәтдә баш верән һәр шејдән һалидир».

21 Падшаһ Јуаба деди: «Јахшы. Мән буну едәҹәјәм.+ Ҝет, о ҹаваны, Абсаламы ҝери ҝәтир».+ 22 Јуаб үзүгојлу јерә дөшәнди вә падшаһа алгыш охујуб деди: «Бу ҝүн гулуна мәлум олду ки, о, сәнин ҝөзүндә лүтф тапыб, еј һөкмдар. Чүнки сән гулунун хаһишини јерә салмадын». 23 Јуаб галхыб Гәшура+ ҝетди вә Абсаламы Јерусәлимә ҝәтирди. 24 Анҹаг падшаһ деди: «Гој о, өз евинә ҝетсин, ҝөзүмә ҝөрүнмәсин». Абсалам өз евинә ҝетди вә падшаһын ҝөзүнә ҝөрүнмәди.

25 Абсаламын јарашығы дилләр әзбәри иди, бүтүн Исраилдә онун кимиси јох иди. Тәпәдән дырнаға кими онда бирҹә дәнә дә ејиб јох иди. 26 Сачлары она ағырлыг етдијиндән һәр илин ахыры сачыны кәсирди. Һәр дәфә башыны гырханда сачы сарајын чәки дашыјла* ики јүз шекел* ҝәлирди. 27 Абсаламын үч оғлу+ вә Тамар адында бир гызы вар иди. О, чох ҝөзәл гыз иди.

28 Абсалам ики ил Јерусәлимдә јашады, амма падшаһын ҝөзүнә ҝөрүнмәди.+ 29 О, Јуабы падшаһын јанына ҝөндәрмәк үчүн јанына чағыртдырды. Лакин Јуаб ҝәлмәди. Икинҹи дәфә дә адам ҝөндәриб ону чағыртдырды, Јуаб јенә дә ҝәлмәди. 30 Онда Абсалам гуллугчуларына деди: «Јуабын саһәси мәним саһәмин јанындадыр. Орада арпа битиб. Ҝедин зәмијә од вурун». Абсаламын нөкәрләри ҝедиб зәмини одладылар. 31 Јуаб Абсаламын евинә ҝәлиб деди: «Нә үчүн нөкәрләрин зәмими јандырыблар?» 32 Абсалам Јуаба деди: «Сәнә хәбәр ҝөндәрдим ки, дуруб ҝәләсән, сәни падшаһын јанына ҝөндәрим. Сән дә она дејәсән: “Нә үчүн мән Гәшурдан ҝәлдим?+ Орада галсајдым, бундан јахшы оларды. Падшаһ, изин вер, һүзуруна ҝәлим. Әҝәр ҝүнаһым варса, мәни өлдүр”».

33 Јуаб падшаһын јанына ҝедиб онунла данышды. Падшаһ Абсаламы чағырды. О, падшаһын һүзуруна ҝәлди, өнүндә үзүгојлу јерә дөшәнди. Падшаһ Абсаламы өпдү.+