2 Ишмуил

16 Давуд дағын зирвәсиндән тәзәҹә араланмышды+ ки, Мефибошетин+ нөкәри Зибаһ+ ики јүз көмбә чөрәк, јүз кишмиш лавашанасы, јүз јај мејвәси лавашанасы, бир күп шәраб јүкләнмиш бир ҹүт паланлы ешшәклә ону гаршылады.+ 2 Падшаһ Зибаһа деди: «Бунлары нијә ҝәтирмисән?» Зибаһ ҹаваб верди: «Ешшәкләри падшаһын күлфәтинин минмәси үчүн, чөрәклә јај мејвәләрини ҹаванлар үчүн, шәрабы чөллүкдә тагәтдән дүшәнләр үчүн ҝәтирмишәм».+ 3 Падшаһ сорушду: «Бәс ағанын оғлу һаны?»+ Зибаһ деди: «О, Јерусәлимдә галды. Дејирди ки, бу ҝүн Исраил әһли атамын тахт-таҹыны мәнә гајтараҹаг».+ 4 Падшаһ деди: «Мефибошетин һәр шеји сәниндир».+ Зибаһ деди: «Һүзурунда баш әјирәм, ја һөкмдар! Тәки сәнин ҝөзүндә лүтф тапым».+

5 Давуд падшаһ Баһуримә чатанда Талутун нәслиндән олан Гираһ оғлу Шимај+ ләнәт јағдыра-јағдыра она јахынлашырды.+ 6 О, Давудла әјанларына, онун әтрафындакы ҹамаата вә јан-јөрәсиндәки иҝидләрә даш атырды. 7 Шимај ләнәт охујараг дејирди: «Чых ҝет, рәдд ол, әлиганлы адам! Јарамазын бири јарамаз! 8 Јеһова сәндән тахтына јијәләндијин Талутун евиндә төкдүјүн ганларын гисасыны алыр. Будур, Јеһова падшаһлығы оғлун Абсалама верир. Инди өз башын бәла чәкир, чүнки әлин ганлыдыр!»+

9 Сәрја оғлу Абшај+ падшаһа деди: «Бу өлү көпәк+ нә һәдлә һөкмдарымы ләнәтләјир?+ Гој ҝедим, онун башыны бәдәниндән ајырым».+ 10 Падшаһ деди: «Еј Сәрја оғуллары, бундан сизә нә?+ Гој ләнәтләсин,+ Јеһова она бујуруб:+ “Давуду ләнәтлә!” Ким она дејә биләр: “Нијә белә едирсән?”» 11 Сонра Давуд Абшајла әјанларына деди: «Әҝәр өз белимдән ҝәлән оғлум ҹанымын гәсдинә дурубса,+ бу бинјаминлидән+ нә ҝөзләмәк олар? Онунла ишиниз олмасын, гој ләнәтләсин, чүнки она Јеһова бујуруб. 12 Бәлкә, Јеһова чәкдијим әзабы ҝөрүб+ бу ҝүн мәнә охунан ләнәтләрин мүгабилиндә мәнә јахшылыг едәр».+ 13 Давуд буну дејиб адамлары илә бирликдә јолуна давам етди. Шимај исә дағын јамаҹы илә онун бәрабәриндә ҝедиб она гарғыш едир,+ үстүнә даш, торпаг атырды.

14 Падшаһла адамлары тагәтдән дүшмүш һалда ҝәлиб мәнзилбашына јетишдиләр, орада динҹләрини алдылар.

15 Бу арада, Абсаламла бүтүн исраиллиләр Јерусәлимә вардылар. Әхтуфил+ дә онларла иди. 16 Давудун досту арклы+ Хушај+ Абсаламын јанына ҝәлиб деди: «Јашасын падшаһ!+ Јашасын падшаһ!» 17 Абсалам Хушаја деди: «Достуна сәдагәтин будур? Нә үчүн достунла ҝетмәдин?» 18 Хушај Абсалама деди: «Хејр, мән Јеһованын, бу ҹамаатын вә Исраилин сечдији адамын тәрәфиндәјәм, онун да јанында галаҹағам! 19 Бир дә ки, мән достумун оғлуна хидмәт етмәјиб, кимә едәҹәјәм? Неҹә ки атана хидмәт едирдим, бундан сонра да сәнә хидмәт едәҹәјәм».+

20 Абсалам Әхтуфилдән сорушду: «Нә мәсләһәт ҝөрүрсән?+ Нә едим?» 21 Әхтуфил Абсалама деди: «Евә бахмаг үчүн атанын гојуб ҝетдији ҹаријәләрлә+ јат.+ Онда бүтүн Исраил ешидәҹәк ки, атанын нифрәтини газанмысан вә сәнин тәрәфиндә оланларын голуна ҝүҹ ҝәләҹәк». 22 Беләликлә, Абсалам үчүн дамда чадыр гурдулар+ вә о, бүтүн Исраилин ҝөзү гаршысында+ атасынын ҹаријәләри илә јахынлыг етди.+

23 О ҝүнләрдә Әхтуфилин мәсләһәти+ Аллаһдан ҝәлән сөзә бәрабәр сајылырды. Давуд да, Абсалам да, Әхтуфилин бүтүн мәсләһәтләринә бу ҹүр бахырды.