Әшија
47 Еј бакирә Бабил гызы,
Ашағы дүш, тоз-торпаг ичиндә отур.+
2 Әлдәјирманыны ҝөтүр буғда үјүт,
Өрпәјини ач,
Туманыны чыхарт, балдырларыны чырмалајыб
Чајлары кеч.
3 Лүт-үрјан олаҹагсан,
Ејиб јерләрин ҝөрүнәҹәк.
Мән гисас алаҹағам,+ һеч ким Мәни сахлаја билмәз*.
6 Мән халгыма гәзәбләндим,+
Ирсими алчалдыб
Сәнә тәслим етдим.+
Амма сәнин онлара јазығын ҝәлмәди.+
Һәтта гоҹаларын да белинә ағыр јүк гојдун.+
7 Дејирдин: «Мән һәмишә, әбәдијјән мәликә олаҹағам».+
Һеч нәјә мәһәл гојмурдун,
Дүшүнмүрдүн, бунун ахыры неҹә олаҹаг.
8 Инди исә гулаг ас, еј ејш-ишрәт дүшҝүнү!+
Тәһлүкәсиз јердә отуруб үрәјиндә дејирсән:
«Мән јеҝанәјәм, мәндән башгасы јохдур.+
Мән дул галмајаҹағам,
Өвлад иткиси дадмајаҹағам».+
9 Амма бил ки, икиси дә бир ҝүндә башына ҝәләҹәк,+
Өвлад иткиси дә, дуллуг да.
10 Шәр әмәлләринә ҝүвәнирдин,
Дејирдин: «Кимдир мәни ҝөрән?!»
Сәнин елмин, һикмәтин сәни јолдан чыхартды,
Үрәјиндә дејирсән: «Мән јеҝанәјәм, мәндән башгасы јохдур».
11 Амма башына фәлакәт ҝәләҹәк,
Һеч бир тилсимин бунун гаршысыны ала билмәјәҹәк.
Мүсибәтләр ҝөрәҹәксән, јаханы гуртара билмәјәҹәксән.
Һеч вахт ҝөрмәдијин виранәлик ҝөрәҹәксән.+
12 Инди ҝет овсунларыны оху, ҹадуҝәрлијини елә,+
Ҹаванлығындан ҹан гојдуғун сәнәтинлә мәшғул ол,
Бәлкә, бир хејри дәјди,
Бәлкә, инсанларын ҹанына ваһимә сала билдин.
13 Мәсләһәтчиләринин чохлуғундан безара ҝәлмишдин.
Инди бу ҝөјләрә сәҹдә гыланлар*,
Үлдузлары изләјәнләр,+
Тәзә ај чыханда сәни ҝөзләјән һадисәләри хәбәр верәнләр
Гој дуруб сәни хилас етсинләр.
14 Онлар саман кимидир,
Алов онлары удаҹаг.
Өзләрини аловдан гуртара билмәјәҹәкләр.
Бу алов исинмәк үчүн,
Гырағында отурмаг үчүн дејил.
15 Ҹаванлығындан бирҝә чалышдығын овсунчулар
Сәнин үчүн бундан артыг олмајаҹаг.
Һамысы дағылышаҹаг, һәрәси бир јана ҝедәҹәк.
Сәни хилас едән тапылмајаҹаг.+