Һизгијал
3 О, мәнә деди: «Еј бәни-адәм, гаршындакы тумары је, сонра ҝет Исраил әһлинә сөзүмү чатдыр».+
2 Онда ағзымы ачдым. О, тумары мәнә верди ки, јејим. 3 Сонра әлавә етди: «Бәни-адәм, сәнә вердијим бу тумары је, мәдәни онунла долдур». Башладым тумары јемәјә. О, бал кими ширин дадырды.+
4 О деди: «Бәни-адәм, Исраил әһлинин јанына ҝет, Мәним сөзләрими онлара билдир. 5 Сәни анлашылмаз, намәлум дилдә данышан халгын јанына ҝөндәрмирәм. Исраил әһлинин јанына ҝөндәрирәм. 6 Сәни дили анлашылмајан, намәлум олан, нә дедикләрини баша дүшмәдијин чохсајлы халгларын јанына ҝөндәрмирәм. Онларын јанына ҝөндәрсәјдим, сәнә гулаг асардылар.+ 7 Амма Исраил әһли сәнә гулаг асмајаҹаг, чүнки онлар Мәнә гулаг асмаг истәмирләр.+ Һамысы дикбаш вә инадкардыр.+ 8 Амма онлар нә гәдәр инадкардырса, Мән дә сәни бир о гәдәр гәтијјәтли етмишәм*.+ 9 Сәнин алныны алмаз кими сәрт етмишәм, чахмагдашындан да бәрк етмишәм.+ Онлардан горхма, сифәтләри сәни ваһимәјә салмасын,+ ахы онлар үсјанкар гөвмдүрләр».
10 Сонра О, мәнә деди: «Бәни-адәм, сәнә дедијим һәр сөзү динлә вә үрәјинә јаз. 11 Сүрҝүн олунмуш сојдашларынын јанына ҝет.+ Онлара белә де: “Күлли-Ихтијар Јеһова белә-белә дејир”. Сәнә гулаг ассалар да, асмасалар да де».+
12 Сонра руһ мәни јухары галдырды+ вә мән архадан: «Гој Јеһованын ҹалалына Она мәхсус јердән шүкүр едилсин!» — дејән ҝурултулу сәс ешитдим. 13 Һәмчинин мәхлугларын бири-биринә чырпылан ганадларынын,+ онларын јанындакы чархларын сәси+ вә ҝүҹлү ҝурулту сәси ҝәлирди. 14 Руһ мәни чәкиб апарды. Мән ганыгара, аҹыглы һалда ҝедирдим. Үзәримдә Јеһованын әлинин ҝүҹүнү һисс едирдим. 15 Беләҹә, мән ҝәлиб Тәл-Әвивә, Кәбәр чајынын+ јанында сүрҝүндә јашајан сојдашларымын јанына чыхдым вә онларын јанында галдым. Дүз једди ҝүн өзүмә ҝәлә билмәдим.+
16 Једди ҝүнүн тамамында мәнә Јеһованын сөзү назил олду:
17 «Еј бәни-адәм, сәни Исраил әһлинә ҝөзәтчи гојмушам.+ Мәндән ешитдијин сөзләри онлара чатдырыб, Мәним адымдан онлара хәбәрдарлыг етмәлисән.+ 18 Мән пис адама: “Өләҹәксән!” — дејәндә, сән она хәбәрдарлыг етмәсән, сусуб данышмасан, сағ галыб өлмәсин дејә, ону пис јолундан чәкиндирмәсән,+ һәмин пис адам ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк,+ амма онун ганыны сәндән тәләб едәҹәјәм.+ 19 Лакин пис адамы хәбәрдар етсән, анҹаг о, өз пислијиндән, пис јолундан әл чәкмәсә, онда ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк, сән исә өз ҹаныны хилас едәҹәксән.+ 20 Әҝәр салеһ адам салеһлијиндән дөнүб пис иш тутарса*, Мән онун габағына бүдрәдән даш гојаҹағам вә о өләҹәк.+ Хәбәрдар етмәдијин үчүн о, ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк. Онун салеһ әмәлләри һесаба алынмајаҹаг, ганыны исә сәндән тәләб едәҹәјәм.+ 21 Лакин әҝәр салеһ адама ҝүнаһдан чәкинмәк үчүн хәбәрдарлыг етмисәнсә вә о, ҝүнаһындан әл чәкибсә, хәбәрдарлыг алдығына ҝөрә сағ галаҹаг,+ сән дә өз ҹаныны хилас етмиш олаҹагсан».
22 Орада Јеһованын әли үзәримә енди вә О, мәнә деди: «Дур, дүзәнлијә ҝет. Орада сәнинлә данышаҹағам». 23 Мән дуруб дүзәнлијә ҝетдим вә орада Јеһованын ҹалалыны ҝөрдүм.+ Онун ҹалалы Кәбәр чајынын кәнарында ҝөрдүјүм кими иди.+ Мән үзүстә јерә дөшәндим. 24 Руһ ичимә дахил олуб мәни ајаға галдырды.+ О, мәнә мүраҹиәт едиб деди:
«Ҝет евинә, гапыны бағлајыб ичәридә отур. 25 Гој сәнә мәлум олсун, еј бәни-адәм, онлар сәни кәндирлә сарыјаҹаглар ки, араларына чыха билмәјәсән. 26 Мән елә едәҹәјәм ки, дилин тутулаҹаг, лал олаҹагсан, онлары төһмәт едә билмәјәҹәксән, чүнки онлар үсјанкар гөвмдүрләр. 27 Анҹаг Мән сәнинлә данышанда дилини ачаҹағам.+ Онда онлара дејәрсән: “Күлли-Ихтијар Јеһова белә-белә дејир”. Гулаг асан, ассын,+ асмајан, асмасын, онсуз да онлар үсјанкар гөвмдүрләр.+