Зәкәријјә

4 Аллаһым Јеһова дејир: “Өлүмә ҝедән сүрүнү отар.+ 5 Сүрүнү аланлар гојун-гузуну өлдүрүр,+ амма тәгсиркар билинмир. Сатанларса+ белә дејир: “Јеһоваја шүкүр, варланаҹағам”. Чобанларын онлара јазығы ҝәлмир”.+

6 “Бу дијарын сакинләринә даһа рәһм етмәјәҹәјәм, — бәјан едир Јеһова. — Һәр кәси сојдашына вә падшаһына тәслим едәҹәјәм. Онлар бу өлкәни дармадағын едәҹәкләр, һеч бирини онларын әлиндән гуртармајаҹағам”».

7 Еј сүрүдәки мәзлумлар! Өлүмә ҝедән сүрүнү сиздән өтрү отардым.+ Ики дәјәнәк ҝөтүрдүм. Биринә «Лүтф», диҝәринә «Бирлик»+ адыны гојдум вә сүрүнү отармаға башладым. 8 Бир ајын ичиндә үч чобаны говдум, чүнки онлар мәни тәнҝә ҝәтирмишди, онларын да мәндән зәһләси ҝедирди. 9 Сонра дедим: «Даһа сизи отармајаҹағам. Өлән өлсүн, гырылан гырылсын! Сағ галанлар исә гој бир-биринин әтини јесин». 10 Мән «Лүтф»+ адлы дәјәнәјими ҝөтүрүб сындырдым. Беләҹә, халгымла бағладығым әһди поздум. 11 Әһд о ҝүн ләғв олду, мәнә бахан сүрүдәки мәзлумлар билдиләр ки, бу, Јеһованын сөзүдүр.

12 Мән онлара дедим: «Әҝәр сизә хошдурса, мәнә һаггымы верин, хош дејилсә, вермәјин». Онлар отуз ҝүмүш сајыб һаггымы вердиләр.+

13 Онда Јеһова мәнә деди: «Будур онларын Мәнә вердији јүксәк гијмәт! Ат онлары хәзинәјә!»+ Мән дә отуз ҝүмүшү ҝөтүрүб Јеһованын евиндәки хәзинәјә атдым.+

14 Сонра Јәһуда илә Исраил арасындакы гардашлыг телләрини кәсмәк үчүн+ «Бирлик»+ адлы о бири дәјәнәјими дә сындырдым.

15 Јеһова мәнә деди: «Јарытмаз чобанын әшјаларыны ҝөтүр.+ 16 Мәним изнимлә өлкәдә бир чобан пејда олаҹаг. О, тәләф оланлара мәһәл вермәјәҹәк,+ гузулары ахтармајаҹаг, јаралылары сағалтмајаҹаг,+ сағламлары бәсләмәјәҹәк. Әксинә, көк гојунларын әтини јејәҹәк,+ дырнагларыны гопараҹаг.+

17 Сүрүнү атыб ҝедән+ фәрсиз чобанымын вај һалына!+

Гылынҹ онун голундан вә сағ ҝөзүндән вураҹаг.