‘Сусмағын вахты’

«ДАНЫШМАГ ҝүмүшдүр, сусмаг исә гызыл». Еһтимала ҝөрә, бу, гәдим Шәрг аталар сөзүдүр. «Бруерин фразеолоҝија вә әфсанәләр лүғәти»нә әсасән, буна бәнзәр ибраниҹә аталар сөзү белә сәсләнир: «Бир сөзүн гијмәти бир шекел олсајды, онда сусмаг ики шекел оларды» («Brewer’s Dictionary of Phrase and Fable»). Гәдим Исраилин мүдрик падшаһы Сүлејман исә јазмышды: «Һәр шејин өз вахты вар, ҝөјләр алтында һәр ишин өз вахты вар... Сусмағын өз вахты, данышмағын өз вахты» (Ваиз 3:1, 7).

Бәс сусмаг нә вахт мүнасибдир? Мүгәддәс Китабын сәһифәләриндә «сусмаг» сөзүнә вә онун мүхтәлиф формаларына дәфәләрлә раст ҝәлинир. Бу сөзләрин истифадә олундуғу контекст ҝөстәрир ки, һәјатын ән азы үч саһәсиндә сусмаг мүнасибдир. Бу мөвзуну арашдырдыгда ҝөрәҹәјик ки, бәзән сусмаг һөрмәт әламәти, инсанын ағыллы вә дәрракәли олдуғуну ҝөстәрән, еләҹә дә дүшүнмәјә көмәк едән бир амилдир.

Һөрмәт әламәти

Сусмаг һөрмәт вә еһтирам әламәтидир. Һабаггуг пејғәмбәр демишди: «Рәбб мүгәддәс мәбәдиндәдир. Гој Онун өнүндә бүтүн дүнја суссун!» (Һаб. 2:20). Јеһованын һәгиги хидмәтчиләри Она ‘үмид бәсләјәрәк сакитҹә онлара гуртулуш вермәсини ҝөзләмәлидирләр’ (Мәрс. 3:26). Мәзмурчу охујурду: «Рәббин һүзурунда сүкут ет, Ону сәбирлә ҝөзлә. Јолунда уғур газанан һијләҝәр инсан үчүн нараһат олма» (Мәз. 37:7).

Һеч бир сөз сөјләмәдән Јеһоваја һәмд етмәк мүмкүндүрмү? Аллаһын јаратдығы ҝөзәлликләри сејр едәндә бәзән о гәдәр валеһ олуруг ки, һиссләримизи ифадә етмәјә сөз белә тапмырыг. Бу мөһтәшәм ишләрин үзәриндә дүшүнәндә үрәјимиздә Јарадана һәмд едирик. Мәзмурчу Аллаһын јаратдыглары барәдә јазмышды: «Еј ҝүнәш, еј ај, Она һәмд един! Еј парлајан бүтүн улдузлар, Она һәмд един! Еј ҝөјләрин дәрин гатлары, Она һәмд един! Еј ҝөј үзәриндәки сулар, Она һәмд един! Һамы Рәббин исминә һәмд етсин! Чүнки Онун әмри илә јараныблар» (Мәз. 148:3-5).

Јеһова һөрмәтә лајиг олдуғу кими, Онун сөзләри дә һөрмәтә лајигдир. Мәсәлән, Аллаһын пејғәмбәри Муса Исраил халгына сон мүраҹиәтиндә каһинләрлә бирҝә ораја топлашан ҹамаата нәсиһәт едәрәк дедиләр: ‘Сакитҹә гулаг асын! Аллаһыныз Рәббин сөзләринә гулаг асын’. Исраил оғуллары Аллаһын Ганунуну охумаг үчүн бир јерә топлашанда һәтта ушаглардан белә диггәтлә динләмәк тәләб олунурду. Муса демишди: «Халгын киши, гадын вә ушагларыны... топлајын. Гој һамы ешидиб өјрәнсин» (Ганун. т. 27:9, 10; 31:11, 12).

Јеһованын мүасир хидмәтчиләринин мәсиһчи ҝөрүшләриндә вә конгресләрдә верилән нәсиһәтләрә һөрмәтлә гулаг асмалары неҹә дә зәруридир! Сәһнәдән ваҹиб Мүгәддәс Китаб һәгигәтләри сәсләнәркән бир-биримизлә јерсиз сөһбәтләр етмәк Аллаһын Кәламына вә тәшкилатына һөрмәтсизлик сајылмырмы? Ҝөрүш заманы сусмаг вә динләмәк вахтыдыр.

Һәтта киминләсә сөһбәт едәндә белә һәмсөһбәтини динләмәк һөрмәт әламәтидир. Мәсәлән, Әјјуб өз иттиһамчыларына демишди: «Мән сусум, сиз мәнә өјрәдин». Әјјуб динмәзҹә онларын дедикләринә гулаг асырды. Данышмаг нөвбәси чатанда о хаһиш етди: «Сусун, гојун данышым» (Әјј. 6:24; 13:13).

Ағлын вә дәрракәнин әламәти

Мүгәддәс Китаб дејир: «Дилини сахлајан ағыллыдыр». «Дәрракәли инсан динҹ дајанар» (Сүл. мәс. 10:19; 11:12). Ҝәлин Исанын сусмагла неҹә мүкәммәл шәкилдә ағыл вә дәрракә тәзаһүр етдирдијини нәзәрдән кечирәк. Она әдавәтлә јанашан дүшмәнләрлә данышмағын фајдасыз олдуғуну ҝөрәндә «Иса сусду» (Мат. 26:63). Бир гәдәр сонра Иса мәһкәмәдә Пилатын гаршысында дураркән ‘һеч бир ҹаваб вермәди’. О, мүдрик давранараг әмәлләринин онун әвәзинә данышмасына имкан верди (Мат. 27:11-14).

Дилимизи јүјәнләмәк, хүсусилә дә гәзәбли олан заман мүдриклик сајылыр. Бир мәсәлдә дејилир: «Ҝеҹ гәзәбләнәнин бөјүк дәрракәси вар, һөвсәләсизләрдән сәфеһлик чыхар» (Сүл. мәс. 14:29). Гәзәбли анларда ағзымыздан дүшүнүлмәмиш сөзләр чыхара биләрик. Бу заман дедијимиз сөзләр башгаларына ағылсызлыг кими ҝөрүнә биләр. Нәтиҹәдә биз пешманчылыг чәкәҹәјик, бу да гәлб раһатлығымызы әлимиздән алаҹаг.

Пис инсанларын јанында оларкән дедикләримизә фикир вермәк ағыллы олдуғумузу ҝөстәрир. Хидмәтдә бизә ришхәнд едәндә ән јахшысы сусмагдыр. Бундан әлавә, синиф вә ја иш јолдашларымыз әдәбсиз зарафатлар, јахуд налајиг сөзләр дејәндә онларла разы олдуғумузу дүшүнмәсинләр дејә сусмаг дүзҝүн олмаздымы? (Ефес. 5:3). Мәзмурчу јазмышды: «Һәр аддымыма диггәт едәҹәјәм, дилимлә ҝүнаһ етмәкдән чәкинәҹәјәм. Пис адам гаршымда дураркән дилими јүјәнләјиб динмәјәҹәјәм» (Мәз. 39:1).

«Дәрракәли инсан» мәхфи мәлуматларын үстүнү ачмыр (Сүл. мәс. 11:12). Һәгиги мәсиһчи белә мәлуматлары аләмә јајмајаҹаг. Хүсусән дә мәсиһчи ағсаггаллар јығынҹагда башгаларынын етибарыны итирмәмәк үчүн бу саһәдә еһтијатлы олмалыдырлар.

Сусмағын башга мүсбәт нәтиҹәләри дә ола биләр. XIX әсрин инҝилис јазычысы Сидни Смит өз мүасирләриндән бири һаггында јазмышды: «Сөһбәт заманы онун лазыми анларда сусмасы сөһбәти даһа да хош едирди». Ики дост арасында сөһбәт гаршылыглы олмалыдыр. Јахшы һәмсөһбәт динләмәји баҹармалыдыр.

«Сөз чохлуғунда хата әскик олмаз; фәгәт додагларыны тутан ағыллы давраныр» (Сүл. мәс. 10:19, КМ). Инсан нә гәдәр аз данышарса, бир о гәдәр дә дүшүнүлмәмиш сөзләр сөјләмәк еһтималы аз олур. Һәгигәтән дә, «сәфеһ белә, сакит дајанса, һикмәтли һесаб едиләр, ағзыны јумса, дәрракәли ҝөрүнәр» (Сүл. мәс. 17:28). Буна ҝөрә дә ҝәлин Јеһовадан хаһиш едәк ки, ‘ағзымыза нәзарәтчи гојсун’ (Мәз. 141:3).

Дүшүнмәк вахты

Мүгәддәс Јазыларда салеһлик јолу илә јеријән адам һаггында дејилир ки, о, ‘ҝеҹә-ҝүндүз [Аллаһын] тәлиматыны дәрин дүшүнүр’ (Мәз. 1:2). Һансы шәраит Аллаһын Кәламы үзәриндә дүшүнмәк үчүн даһа әлверишлидир?

Ибраһимин оғлу Исһаг ‘ахшам дүшәндә бир гәдәр дүшүнмәк үчүн чөллүјә ҝедирди’ (Јар. 24:63). Бунун үчүн о, сакит јер вә вахт ахтарырды. Падшаһ Давуд ҝеҹәнин сүкутунда дүшүнүрдү (Мәз. 63:6). Камил инсан олан Иса тәкликдә олмаг вә дүшүнмәк тәләбатыны тәмин етмәк үчүн дағлара, сәһралара вә диҝәр тәнһа јерләрә чәкилмәјә чалышырды (Мат. 14:23; Лука 4:42; 5:16).

Сакитлијин инсан сағламлығына фајда ҝәтирмәси данылмаздыр. Сакитликдә биз өзүмүзү јохлаја биләрик, бу да тәрәгги етмәјимиз үчүн ваҹибдир. Сакитлик гәлб раһатлығы ҝәтирә биләр. Сакит шәраитдә дүшүнмәк биздә тәвазөкарлыг вә һәлимлик һасил едә, һәмчинин һәјатда әсил дәјәрә малик олан шејләрә олан миннәтдарлығымызы артыра биләр.

Сусмаг јахшыдыр, амма «данышмағын [да] өз вахты» вар (Ваиз 3:7). Һәгиги мәсиһчиләр Аллаһын Падшаһлығы һаггындакы хош хәбәри «бүтүн дүнјада» тәблиғ етмәклә мәшғулдурлар (Мат. 24:14). Онлара јени инсанлар гошулдугҹа севинҹ сәдалары ҝет-ҝедә артыр (Мик. 2:12). Буна ҝөрә дә ҝәлин Падшаһлыг һаггында хош хәбәри сәјлә бәјан едән вә Аллаһын мөһтәшәм ишләри барәдә данышан инсанлар арасында олмаг үчүн әлимиздән ҝәләни едәк. Гој бу ваҹиб ишдә иштирак едәркән һәјат тәрзимиз ҝөстәрсин ки, бәзән сусмаг гызылдыр.

[3-ҹү сәһифәдәки шәкил]

Мәсиһчи ҝөрүшләри заманы биз гулаг асмалы вә өјрәнмәлијик

[4-ҹү сәһифәдәки шәкил]

Хидмәтдә бизә тәһгирамиз сөзләр дејилдикдә ән јахшысы сусмагдыр

[5-ҹи сәһифәдәки шәкил]

Сакитлик дүшүнмәк үчүн ән мүнасиб шәраитдир