Әмин ола биләрик ки, Аллаһ, һәгигәтән дә, бизим гајғымыза галыр. Чүнки О Өз Кәламында дејир: «Һеч ана сүдәмәр көрпәсини унудар? Мәҝәр бәтниндә дашыдығы баласына јазығы ҝәлмәз? Ана ушағыны унутса белә, Мән сәни һеч вахт унутмарам»a.

Буну билмәк инсана гәлб раһатлығы ҝәтирир, елә дејил? Аллаһын мәһәббәти инсана хас олан ән ҝүҹлү һиссдән — ананын өвладына дујдуғу мәһәббәтдән гат-гат ҝүҹлүдүр. Аллаһ бизи һеч вахт атмајаҹаг! Әслиндә, О бизә артыг көмәк әлини узадыб. Неҹә? Һәјатда хошбәхтлијә наил олмағын сиррини ачмагла: бу, һәгиги имандыр.