Мүгәддәс Китаб севинҹ әлдә етмәјинизә көмәк едәҹәк

МҮГӘДДӘС КИТАБ тибби дәрслик олмаса да, орада мүсбәт вә мәнфи емосијаларын инсанын әгли вә физики сағламлығына неҹә тә’сир ҝөстәрдији барәдә чох шејләр јазылыб. Мәсәлән, Аллаһын Кәламында дејилир: «Үрәк севинҹи ҹан үчүн ән јахшы мәлһәмдир, көнлүн сынмасы сүмүкләри гурудар». Вә јахуд: «Дар ҝүндә тагәтдән дүшсән, неҹә дә зәиф адамсан!» (Сүлејманын мәсәлләри 17:22; 24:10). Руһ дүшкүнлүјү уҹбатындан ҝүҹүмүз түкәнә биләр. Адәтән белә һалларда даһа зәиф олур вә тез инҹијирик, нәјисә дәјишмәк вә кимдәнсә көмәк истәмәк ҝүҹүндә олмадығымызы һисс едирик.

Мә’јуслуг инсанын руһанилијинә дә тә’сир едә биләр. Өзләринә инамлары олмајан инсанлар чох заман елә дүшүнүр ки, онлар нә Аллаһдан хејир-дуа алмаға, нә дә Онунла мүнасибәт гурмаға лајигдирләр. Әввәлки мәгаләдә ады чәкилән Симона Аллаһын ондан нә вахтса разы галаҹағына һеч ҹүр инанмырды. Амма Мүгәддәс Китаба нәзәр саланда ҝөрүрүк ки, Аллаһ, Она мәгбул олмаг үчүн әлиндән ҝәләни едән инсанлара мүсбәт мүнасибәт бәсләјир.

Аллаһ һәгигәтән дә бизим гејдимизә галыр

Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Јеһова «гәлбисыныглара јахындыр, О, руһән әзилмишләри гуртарыр». Аллаһ «сынан вә пешман олан үрәјә» хор бахмыр, әксинә, ‘гырыг гәлбли оланларын руһуну дирилтмәјә, һәлимләрин үрәкләрини дирчәлтмәјә’ сөз верир (Мәзмур 34:18; 51:17; Јешаја 57:15).

Бир дәфә Аллаһын Оғлу Иса нүмунә васитәсилә шаҝирдләринә изаһ етди ки, Аллаһ Өз хидмәтчиләринин јахшы ҹәһәтләринә фикир верир. Иса билдирди ки, Аллаһын һәтта балаҹа сәрчәнин дә јерә дүшмәсиндән хәбәри вар. Бир чох инсанлар исә буна һеч фикир дә вермәзләр. О, һәмчинин вурғулады ки, Аллаһ инсанлар барәсиндә ән кичиҹик шејләри, мәсәлән, онларын башларында нә гәдәр сач олдуғуну белә билир. Иса бу мәсәлә јекун вурараг деди: «Одур ки, горхмајын; сиз бир чох сәрчәдән даһа дәјәрлисиниз» (Матта 10:29-31)a. Иса демәк истәјирди ки, инсанларын өзләри һаггында нә дүшүнмәләринә бахмајараг, иманы олан һәр бир шәхс Аллаһын ҝөзүндә дәјәрлидир. Елә һәвари Петер дә бизә буну хатырладыр: «Аллаһ инсанларын кимлијинә бахмаз. Амма һәр халгдан олуб, Ондан горхан вә һагг иш ҝөрән Она мәгбулдур» (Һәвариләрин ишләри 10:34, 35).

Таразлы нөгтеји-нәзәри горујун

Мүгәддәс Китаб бизи өзүмүзә гаршы таразлы нөгтеји-нәзәр инкишаф етдирмәјә тәшвиг едир. Һәвари Павел Аллаһдан илһам алараг бу сөзләри јазмышдыр: «Мәнә бәхш едилән илаһи лүтф илә сизин һәр биринизә дејирәм: өзүнүзә лүзумундан чох әһәмијјәт вермәјин; лакин Аллаһын һәр кәсә вердији иманын һәҹминә ҝөрә, тәмкинлиликлә дүшүнүн» (Ромалылара 12:3).

Әлбәттә, биз өзүмүз һаггында бөјүк фикирдә олмамалыјыг. Ејни заманда ифрата гапылыб өзүмүзү һеч бир шејә јарамајан һесаб етмәк дә дүзҝүн олмазды. Әксинә, мәгсәдимиз өзүмүз һаггында сағлам нөгтеји-нәзәрә малик олмаг, јә’ни һәм ҝүҹлү, һәм дә зәиф ҹәһәтләримизи нәзәрә алмагдыр. Бир мәсиһчи гадын белә дејир: «Мән пис инсан дејиләм, амма мәләк дә дејиләм. Һамыда олдуғу кими, мәним дә һәм јахшы, һәм дә пис ҹәһәтләрим вар».

Доғрудур, бу ҹүр таразлы нөгтеји-нәзәрә малик олмаг асан дејил. Узун илләр әрзиндә өзүмүз һагда јығылмыш мәнфи рә’ји мәһв етмәк үчүн биздән чохлу сә’ј тәләб олуна биләр. Буна бахмајараг, Аллаһын көмәји илә һәм шәхси кејфијјәтләримизи, һәм дә һәјата бахышымызы дәјишә биләрик. Мүгәддәс Китаб да бизи буна тәшвиг едир: «Әввәлки јашајышыныза мәхсус олуб, алдадыҹы еһтирасларла позулмуш көһнә мәнлији кәнара атын, руһән вә әглән јениләшин. Вә Аллаһын бәнзәјишинә ҝөрә һәгиги салеһлик вә мүгәддәсликлә јарадылмыш јени мәнлији ҝејинин» (Ефеслиләрә 4:22-24).

‘Руһән вә әглән јениләшмәк’, јә’ни әһвал-руһијјәмизи дәјишмәк үчүн сә’ј ҝөстәрсәк, шәхсијјәтимиздә лазыми дәјишикликләри едә биләрик. Әввәлки мәгаләдә ады чәкилән Лина да буну дәрк етди: нә гәдәр ки инсан өзүнү башгаларынын севҝисинә лајиг билмир, пис һиссләр ону тәрк етмәјәҹәк. Линаја, Симонаја вә башгаларына бу ҹүр дәјишикликләри етмәјә Мүгәддәс Китабда јазылмыш һансы практики мәсләһәтләр көмәк етди?

Севинҹ ҝәтирән Мүгәддәс Китаб принсипләри

«Сән гајғы јүкүнү Рәббә вер, гој сәнә дајаг олсун» (Мәзмур 55:22). Һәгиги севинҹ һиссини әлдә етмәкдә бизә илк нөвбәдә дуа көмәк едәҹәк. Симона дејир: «Дахилимдә үмидсизлик һиссләри баш галдыран кими дуада Јеһоваја мүраҹиәт едиб Ондан көмәк диләјирәм. Елә вахт олмајыб ки, Онун мәнә ҝүҹ вә рәһбәрлик вердијини һисс етмәјим». Мәзмурчу гајғы јүкүмүзү Јеһоваја вермәји төвсијә едәндә бир нөв јадымыза салыр ки, Јеһова нәинки бизим гајғымыза галыр, һәмчинин бизә Онун көмәјинә вә дәстәјинә лајиг олан шәхсијјәтләр кими бахыр. Ерамызын 33-ҹү илинин Пасха бајрамы ҝеҹәсиндә Иса шаҝирдләринә гачылмаз өлүмү барәсиндә данышанда онлар чох мә’јус олдулар. Иса онлары сәмави Аталарына дуа етмәјә тәшвиг етдикдән сонра әлавә етди: «Истәјин вә аларсыныз ки, севинҹиниз камил олсун» (Јәһја 16:23, 24).

«Вермәк алмагдан даһа бөјүк бәхтијарлыг ҝәтирир» (Һәвариләрин ишләри 20:35). Исанын өјрәтдији кими, һәјатдан әсл севинҹ дујмаг үчүн әлиачыг олмаг лазымдыр. Мүгәддәс Китабын бу принсипи фикримизи шәхси гүсурларымызын јох, даһа чох јахынларымызын тәләбатларынын үзәриндә ҹәмләшдирмәјә тәшвиг едир. Башгаларына көмәк едиб, онларын бизә миннәтдар олдуғуну ҝөрәндә өзүмүзә гаршы олан мүнасибәтимиз дә дәјишир. Мәсәлән, Мүгәддәс Китаба әсасланан хош хәбәри мүнтәзәм олараг башгаларына данышмаг Линаја ики саһәдә көмәк едир. О дејир: «Биринҹиси, бу ишдә иштирак етмәјим мәнә, Исанын һаггында данышдығы хошбәхтлији вә мәмнунлуғу ҝәтирир. Икинҹиси, башгалары ҝәтирдијимиз хош хәбәрә һај верәндә мән бөјүк севинҹ дујурам». Доғрудан да, башгаларына гаршы әлиачыг оланда Сүлејманын мәсәлләри 11:25 ајәсинин доғрулуғуну өз үзәримиздә һисс едирик: «Су верәнә су вериләр».

«Мәзлумун һәр ҝүнү гарадыр, үрәји бәхтәвәрин елә бил даима зијафәти вар» (Сүлејманын мәсәлләри 15:15). Һәр биримиз өзүмүзә вә имканларымыза мүхтәлиф мөвгедән јанаша биләрик. Биз ја вәзијјәтин анҹаг пис тәрәфини ҝөрүб мә’јус ола, ја да мүсбәт шејләр һаггында дүшүнәрәк санки зијафәтдә имиш кими севинҹ һисси дуја биләрик. Симона дејир: «Имкан дахилиндә һәр шејә мүсбәт тәрәфдән бахмаға чалышырам. Бу саһәдә мәнә шәхси өјрәнмә, хидмәт вә даима дуа етмәк көмәк едир. Һәмчинин, мүсбәт фикирли инсанларла даһа чох үнсијјәт етмәјә ҹан атыр вә башгаларына емосионал ҹәһәтдән көмәк етмәјә чалышырам». Бу ҹүр әһвал-руһијјә инсана әсл севинҹ бәхш едир. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Еј салеһләр, фәрәһләнин, Рәббә ҝөрә севинин! Еј үрәјидүз оланлар, Ону мәдһ един!» (Мәзмур 32:11).

«Дост һәр заман севәр, гардаш дар ҝүн үчүн доғулур» (Сүлејманын мәсәлләри 17:17). Јахын адамла вә ја е’тибар етдијимиз бир достла сөһбәт етмәк дә мәнфи һиссләрин өһдәсиндән ҝәлмәјә көмәк едәҹәк вә онларын бизә үстүн ҝәлмәсинә јол вермәјәҹәк. Башгалары илә сөһбәт имкан верәҹәк ки, вәзијјәтимизә таразлы вә мүсбәт нөгтеји-нәзәрлә бахаг. Симона дејир: «Үрәјиндә оланлары достунла бөлүшәндә санки јүнҝүлләширсән. Үмумијјәтлә, һиссләрини кимәсә данышмаг чох фајдалыдыр. Чох заман садәҹә үрәјиндәкиләри ачыб төкмәк артыг бәс едир». Буну едәркән сиз дә ашағыдакы мәсәлин дүзҝүнлүјүнә әмин олаҹагсыныз: «Гәлби нараһат оланын гәдди әјиләр, хош сөз көнлү шад едәр» (Сүлејманын мәсәлләри 12:25).

Сиз өзүнүз нә едә биләрсиниз?

Биз, Мүгәддәс Китабын мәнфи һиссләрин өһдәсиндән ҝәлмәкдә вә әсл севинҹ дујмагда инсанлара көмәк едән ҝөзәл вә практики мәсләһәтләриндән јалныз бир нечәсини нәзәрдән кечирдик. Әҝәр сиз дә өзүнүзә инамсызлыг һисси илә мүбаризә апарырсынызса, онда сизи Аллаһын Кәламы олан Мүгәддәс Китабы даһа дәриндән тәдгиг етмәјә тәшвиг едирик. Өзүнүзә вә Аллаһла мүнасибәтинизә даир реал вә сағлам бир һисс инкишаф етдирмәји өјрәнин. Үмид едирик ки, Аллаһын Кәламында олан рәһбәрлијин көмәји илә етдијиниз һәр иш сизә һәгиги севинҹ һисси ҝәтирәҹәк.

[Һашијә]

[7-ҹи сәһифәдәки шәкил]

Мүгәддәс Китаб принсипләринә ујғун јашамаг севинҹ ҝәтирир.