Падшаһ тој зијафәтинә гонаг дәвәт едир

Иса Мәсиһин хидмәтинин сону јахынлашыр. О, мирзәләрлә бөјүк каһинләрә мәсәлләр данышараг онлары ифша етмәјә давам едир. Буна ҝөрә дә онлар ону өлдүрмәк истәјирләр (Лука 20:19). Амма Иса Мәсиһин онлара демәјә һәлә дә сөзү вар. О, башга мәсәл чәкир:

«Сәмави Падшаһлыг оғлу үчүн тој едән бир падшаһа бәнзәјир. Падшаһ дәвәт етдији гонаглары тој зијафәтинә чағырмаг үчүн нөкәрләрини ҝөндәрди. Лакин гонаглар ҝәлмәк истәмәдиләр» (Мәтта 22:2, 3). Иса пејғәмбәр мәсәлинә «сәмави Падшаһлыг» сөзләри илә башлајыр. Мәнтиглидир ки, падшаһ Јеһова Аллаһдыр. Бәс падшаһын оғлу вә тој зијафәтинә дәвәт олунанлар кимләрдир? Буну да билмәк чәтин дејил. Падшаһын оғлу бу мәсәли данышан адамдыр, јәни Јеһова Аллаһын оғлудур. Дәвәт олунанлар исә Оғулла бирҝә сәмави Падшаһлыгда олаҹаг шәхсләрдир.

Илк әввәл кимләр дәвәт олунур? Иса Мәсиһин вә һәвариләринин Падшаһлыг барәдә тәблиғ етдији јәһудиләр (Мәтта 10:6, 7; 15:24). Бу халг ерамыздан әввәл 1513-ҹү илдә Ганун әһдини гәбул етди вә беләҹә, «каһинләр падшаһлығы»ны тәшкил етмәк үчүн илк намизәдләр олду (Чыхыш 19:5—8). Бәс онлар нә вахт тој зијафәтинә дәвәт олундулар? Мәнтигә ујғундур ки, онлар ерамызын 29-ҹу илиндә, Иса Мәсиһ Аллаһын Падшаһлығы барәдә тәблиғ етмәјә башлајанда дәвәт олундулар.

Бәс исраиллиләрин әксәријјәти бу дәвәтә неҹә һај верди? Иса Мәсиһин тәбиринҹә десәк, «гонаглар ҝәлмәк истәмәдиләр». Дин хадимләринин вә халгын әксәр һиссәси ону Мәсиһ вә Аллаһын тәјин етдији Падшаһ кими гәбул етмәди.

Анҹаг Иса Мәсиһ гејд едир ки, јәһудиләрә башга шанс верилди: «Падшаһ бу дәфә башга нөкәрләри ҝөндәрди вә онлара деди: “Ҝедин гонаглара белә дејин: “Наһары һазырламышам, ҹөнҝәләр, бәсләнмиш һејванлар артыг кәсилиб, һәр шеј һазырдыр. Бујурун зијафәтә ҝәлин”. Лакин онлар дәвәти веҹләринә алмадылар. Кимиси тарласында ишләмәјә ҝетди, кимиси дә башга ишинин далынҹа ҝетди. Галанлары исә нөкәрләри тутуб дөјдүләр вә өлдүрдүләр» (Мәтта 22:4—6). Бунлар мәсиһи јығынҹағы јарананда баш верәҹәк һадисәләрә шамил олунур. О вахт јәһудиләрин Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәјә һәлә дә имканы вар иди, амма онларын әксәријјәти бу дәвәти рәдд етди, һәтта падшаһын нөкәрләри илә пис даврандылар (Һәвариләрин ишләри 4:13—18; 7:54, 58).

Бу, халг үчүн нә илә нәтиҹәләнди? Иса Мәсиһ дејир: «Падшаһ бәрк гәзәбләнди. Ордусуну ҝөндәриб гатилләри мәһв етди, шәһәрләрини дә јандырды» (Мәтта 22:7). Бу, јәһудиләрин башына ерамызын 70-ҹи илиндә, ромалылар Јерусәлими дармадағын едәндә ҝәлди.

Ҝөрәсән, онларын падшаһын дәвәтини рәдд етмәси о демәкдирми ки, даһа һеч ким дәвәт олунмајаҹаг? Хејр, бу, о демәк дејил. Буну Иса Мәсиһ нүмунәсиндән ҝөрмәк олар. О дејир: «Сонра [падшаһ] нөкәрләринә деди: “Тој зијафәти һазырдыр, лакин гонаглар мәҹлисдә иштирак етмәјә лајиг олмадылар. Буна ҝөрә дә шәһәрдән чыхан јоллара ҝедин, кими тапсаныз һамыны зијафәтә чағырын”. Нөкәрләр јоллара чыхдылар вә тапдыглары адамларын һамысыны: писләри дә, јахшылары да јығыб мәҹлисә ҝәтирдиләр. Тојхана гонагларла долду» (Мәтта 22:8—10).

Һәвари Бутрус сонрадан гејри-јәһудиләрә — анаданҝәлмә јәһуди олмајанлара вә ја јәһудилији гәбул етмәјәнләри мәсиһи олмаға көмәк етмәјә башлајыр. Ерамызын 36-ҹы илиндә Рома ордусунун забити Корнили вә аиләси мүгәддәс руһ алыр вә беләҹә, онларын Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәк имканы ачылыр (Һәвариләрин ишләри 10:1, 34—48).

Иса Мәсиһ гејд едир ки, зијафәтә ҝәлән һәр кәс падшаһа мәгбул олмајаҹаг: «Падшаһ гонаглара бахмаг үчүн ичәри ҝирди. Бирдән онун ҝөзүнә тој либасы ҝејмәмиш бир адам саташды. Падшаһ она деди: “Гардаш, әјниндә тој либасы олмаја-олмаја ичәри неҹә ҝирмисән?” О динмәди. Онда падшаһ нөкәрләринә әмр етди: “Бунун әл-ајағыны бағлајыб чөлә, зүлмәтә атын. О, орада һөнкүр-һөнкүр ағлајыб дишләрини гыҹајаҹаг”. Чүнки дәвәт едиләнләр чох, сечиләнләр исә аздыр» (Мәтта 22:11—14).

Иса Мәсиһин сөзләрини ешидән дин хадимләри еһтимал ки, онун сөзләринин там мәнасыны вә тәтбигини баша дүшмүрләр. Һәр неҹә олурса олсун, онлар һәмишәкиндән даһа чох онлара мане олан инсандан ҹанларыны гуртармаг истәјирләр.