ЕЈНИ ВАХТДА һәм «бәли», һәм дә «јох» демирсән ки?

Башга бир вәзијјәти тәсәввүр едәк: ики ушағыны тәк бөјүдән бир ананы јығынҹагдан бир әр-арвад гонаг дәвәт едир. Ана бу хәбәри ушагларына дејәндә онлар севинҹдән јерә-ҝөјә сығмырлар. Онлар сәбирсизликлә һәмин ҝүнүн ҝәлмәсини ҝөзләјирләр. Амма бир ҝүн галмыш онлары дәвәт едән әр-арвад билдирир ки, ҝөзләнилмәз бир һадисә баш вердији үчүн гонаглыг алынмыр. Баҹы даһа сонра бу аиләнин фикриндән нә үчүн дашындығындан хәбәр тутур. Мәлум олур ки, онлары гонаг дәвәт едән әр-арвады сонрадан һәмин ҝүн үчүн достлары гонаг дәвәт едиб, онлар да буну гәбул едиб.

Сөзсүз ки, бир мәсиһчи кими биз сөзүмүзүн үстүндә дурмалыјыг. Биз һеч вахт «һәм “бәли”, һәм “јох”» демәмәлијик (2 Кор. 1:18). Лакин бу ики нүмунәдән ҝөрдүјүмүз кими, һеч дә бүтүн вәзијјәтләр ејни олмур. Бәзән бизә елә ҝәлә биләр ки, планларымызы тәхирә салмагдан башга чыхыш јолумуз јохдур. Бир дәфә һәвари Павел дә белә бир вәзијјәтлә үзләшмишди.

ПАВЕЛ СӨЗҮНҮН ҮСТҮНДӘ ДУРМАМАГДА ҜҮНАҺЛАНДЫРЫЛМЫШДЫ

Ерамызын 55-ҹи илиндә өзүнүн үчүнҹү тәблиғ сәјаһәти заманы Павел Ефесдә оларкән Еҝеј дәнизини кечиб Коринфә, орадан да Македонијаја сәјаһәт етмәк нијјәтиндә иди. Јерусәлимә ҝедәркән о, Коринф јығынҹағына икинҹи дәфә, еһтимал ки, онларын Јерусәлимдәки гардашлар үчүн етдикләри бәхшиши топламаг үчүн ҝетмәји планлашдырырды (1 Кор. 16:3). Бу, 2 Коринфлиләрә 1:15, 16 ајәләриндән ајдын ҝөрүнүр: «Мән бу етимадла сизә икинҹи дәфә севинҹ бәхш етмәк үчүн јаныныза ҝәлмәк нијјәтиндә идим. Сәфәримә гыса фасилә вериб јанынызда галмаг, сонра Македонијаја јола дүшмәк, орадан јенә јаныныза гајытмаг фикриндәјдим, истәјирдим мәни Јәһудејаја өтүрәсиниз».

Ҝөрүнүр, әввәлки мәктубунда Павел Коринфдәки гардашлара өз планы барәдә мәлумат вермишди (1 Кор. 5:9). Лакин һәмин мәктубу јаздыгдан гыса мүддәт сонра о, Клоинин аиләсиндән јығынҹагда ҹидди фикирајрылығы олдуғуну ешитмишди (1 Кор. 1:10, 11). Буна ҝөрә дә о, әввәлки планыны дәјишмәк гәрарына ҝәлмиш вә һал-һазырда «Биринҹи Коринфлиләрә» кими таныдығымыз мәктубу јазмышды. Бу мәктубунда Павел онлара мәһәббәтлә мәсләһәт вә дүзәлиш вермишди. Һәмчинин онлара хәбәр вермишди ки, о, сәјаһәтиндә дәјишиклик едиб, әввәлҹә Македонијаја ҝедәҹәк, сонра исә Коринфә ҝәләҹәк (1 Кор. 16:5, 6)a.

Ҝөрүнүр, Коринфдәки гардашлар Павелин мәктубуну аланда һәмин јығынҹагдакы бәзи «ҝөркәмли һәвариләр» онун сөзүнүн үстүндә дурмадығыны, вәдинә хилаф чыхдығыны иддиа етдиләр. Өзүнү мүдафиә етмәк үчүн Павел онлардан сорушду: «Сизҹә, бу нијјәтләримдә гејри-ҹидди бир шеј вар иди? Мәҝәр мән нијјәтләрини кефи истәјән вахт һәјата кечирән адама охшајырам? “Бәли, бәли” дејиб, дәрһал сонра “јох, јох” дејирәм?» (2 Кор. 1:17; 11:5).

Биздә суал јарана биләр: белә вәзијјәтләрдә Павел, доғруданмы, «[нијјәтләриндә] гејри-ҹидди» иди? Әсла! «Гејри-ҹидди» кими тәрҹүмә едилән сөз инсанын өз сөзүнүн үстүндә дурмадығыны, етибарсыз олдуғуну, вәдинә хилаф чыхдығыны билдирир. Павелин: «Мәҝәр мән нијјәтләрини кефи истәјән вахт һәјата кечирән адама охшајырам?» — дејә вердији дүшүндүрүҹү суал, чох еһтимал ки, Коринфдәки мәсиһчиләрә онун планларында дәјишиклик етмәсинин етибарсыз инсан олдуғуна дәлаләт етмәдијини анламаға көмәк етмишди.

Павел дејилән иттиһамлары гәти шәкилдә тәкзиб едәрәк јазмышды: «Неҹә ки, Аллаһа ҝүвәнирсиниз, еләҹә дә әмин ола биләрсиниз ки, биз сизә нә исә сөјләјәндә ејни вахтда һәм “бәли”, һәм “јох” демирик» (2 Кор. 1:18). Шүбһәсиз ки, Павел планында дәјишиклик етмәклә Коринфдәки баҹы-гардашларын рифаһы үчүн ән јахшы аддымы атмыш олду. 2 Коринфлиләрә 1:23 ајәсиндә охујуруг ки, Коринфә ҝетмәклә бағлы биринҹи планыны онлара «[јазығы] ҝәлдији үчүн» дәјишмишди. Әслиндә, Павел имкан верди ки, Коринфә ҝәлмәздән әввәл онлар вәзијјәти гајдасына салсынлар. Павелин өзүнүн дә үмид етдији кими, Македонијада олдуғу мүддәтдә Титусдан ону чох севиндирән хәбәр алды: јаздығы мәктуб, сөзүн әсил мәнасында, онлары пешман олмаға вә төвбә етмәјә тәшвиг етмишди (2 Кор. 6:11; 7:5—7).

ТИСА ЗӘМАНӘТДИР

Сөзүн үстүндә дурмамагла бағлы ирәли сүрүлән иттиһам елә тәәссүрат јарада биләрди ки, әҝәр Павел ҝүндәлик ишләрдә сөзүнүн ағасы ола билмирсә, чәтин ки, тәблиғ ишиндә етибара лајиг олсун. Лакин Павел коринфлиләрә хатырлатды ки, о, онлара Иса Мәсиһи тәблиғ едиб. «Силуан, Тимотеј вә мәним васитәмлә сизә тәблиғ едилән Аллаһын Оғлу Мәсиһ Иса ҝаһ “бәли”, ҝаһ “јох” олмады. Онун “бәли”си, доғрудан да, “бәли” олду» (2 Кор. 1:19). Бәс һеч елә олубму ки, Павелин нүмунә ҝөтүрдүјү Иса Мәсиһ сөзүнүн үстүндә дурмасын? Гәтијјән, јох! Һәјаты вә хидмәти бојунҹа Иса һәмишә һәгигәти сөјләјиб (Јәһ. 14:6; 18:37). Әҝәр Исанын тәблиғ етдији хәбәр тамамилә доғру вә етибарлы идисә вә Павел дә ејни хәбәри чатдырырдыса, демәли, һәваринин дә тәблиғи етибара лајиг иди.

Сөзсүз, Јеһова «садиг Аллаһ»дыр (Мәз. 31:5). Биз буну Павелин нөвбәти сөзләриндән ҝөрүрүк: «Аллаһ нә вәд едибсә, бу вәдләрин һамысы онун [Мәсиһин] сајәсиндә “бәли” олду». Исанын јер үзүндә оларкән там садиглијини горумасы Јеһованын вәдләринә гаршы галдырылан истәнилән шүбһәләри дармадағын етди. Павел давам едир: «Мәһз онун [Исанын] васитәсилә биз дә Аллаһы мәдһ едиб “Амин” дејирик» (2 Кор. 1:20). Иса Јеһова Аллаһын һәр бир вәдини јеринә јетирәҹәјинә әсил зәманәт, јәни «Амин»дир!

Јеһова вә Иса Мәсиһ һәмишә һәгигәти сөјләдији кими, Павел дә һәмишә нә данышдығына фикир верирди (2 Кор. 1:19). О, «кефи истәјән вахт» вәд верән, сөзүнә хилаф чыхан адам дејилди (2 Кор. 1:17). Әксинә, «руһун рәһбәрлији алтында» һәрәкәт едирди (Галат. 5:16). Павел һәмишә инсанларын рифаһыны дүшүнүрдү. Онун «бәли»си, елә «бәли» иди!

СӘНИН БӘЛИН БӘЛИДИРМИ?

Һал-һазырда Мүгәддәс Китаба әсасән јашамајан инсанлар арасында сөз вериб хырда проблемә вә ја өзләринә сәрф едән нәјәсә ҝөрә вердикләри сөздән бојун гачырмаг ади һал алыб. Ишҝүзар мәсәләләрдә һәтта бүтүн мәгамлар јазылы тәсдигләнсә дә, «бәли» сөзү һәмишә «бәли» мәнасыны дашымыр. Чохлары артыг никаһа ики нәфәр арасында гурулмуш өмүрлүк бир иттифаг кими бахмыр. Әксинә, бошанмаларын сүрәтлә артмасы ҝөстәрир ки, чохлары никаһа асанлыгла дағыда биләҹәкләри тәсадүфи иттифаг кими бахырлар (2 Тим. 3:1, 2).

Бәс сәнин һаггында нә демәк олар? Сәнин бәлин бәлидирми? Дүздүр, мәгаләнин әввәлиндә хатырландығы кими, ола билсин, етибарсыз инсан олдуғун үчүн јох, мәҹбуријјәт гаршысында галдығын үчүн бәзән сән дә сөзүнүн үстүндә дура билмирсән. Анҹаг бир мәсиһчи кими, сән вердијин сөзү вә ја үзәринә ҝөтүрдүјүн мәсулијјәти јеринә јетирмәк үчүн әлиндән ҝәләни етмәлисән (Мәз. 15:4; Мат. 5:37). Әҝәр белә даврансан, һамы сәни етибарлы, сөзүнүн ағасы, һәмишә һәгигәтә ујғун данышан инсан кими таныјаҹаг (Ефес. 4:15, 25; Јаг. 5:12). Инсанлар ҝөрәндә ки, ҝүндәлик мәсәләләрдә сәнә етибар етмәк олар, онда онлар Аллаһын Падшаһлығы һаггында бөлүшдүјүн һәгигәти динләмәјә даһа мејилли олаҹаглар. Буна ҝөрә дә ҝәлин, һәмишә чалышаг ки, «бәли»миз «бәли» олсун!