Шәхсән үстүнлүк вердијимиз шејләрдә тәкид етмәлијикми?
ИКИ балаҹа ушаг бирликдә ојнајыр. Онлардан бири севимли ојунҹағыны диҝәринин әлиндән гапыб гышгырыр: «Мәнимдир!» Гејри-камил инсанлар көрпәликдән аз вә ја чох худбинлик тәзаһүр етдирирләр (Јар. 8:21; Ром. 3:23). Үстәлик, дүнја инсанлары илк нөвбәдә өзләрини фикирләшмәјә тәшвиг едир. Бу руһа јолухмамаг үчүн худбин мејлләрә гаршы вар гүввәмизлә мүбаризә апармалыјыг. Белә етмәсәк, асанлыгла башгаларыны бүдрәдәр вә Јеһова илә мүнасибәтләримиз зәифләјә биләр (Ром. 7:21-23).
Һәвари Павел һәрәкәтләримизин башгаларына неҹә тәсир етдији һагда дүшүнмәјә тәшвиг едәрәк јазмышды: «Мәнә һәр шеј ҹаиздир, лакин һәр шеј фајдалы дејил; мәнә һәр шеј ҹаиздир, лакин һәр шеј руһән инкишаф етдирмәз». О, һәмчинин демишди ки, һеч кимин ‘бүдрәмәсинә сәбәб олмамалыјыг’ (1 Кор. 10:23, 32). Буна ҝөрә дә, шәхси сечимлә бағлы мәсәләләрдә өзүмүздән сорушмағымыз мүдриклик оларды: «Јығынҹағын сүлһү тәһлүкә алтында оланда һаггым чатан мүәјјән шејләрдән имтина етмәјә һазыраммы? Чәтин олса белә, Мүгәддәс Китаб принсипләринә риајәт етмәјә һазыраммы?»
Иш сечиминдә
Инсанларын әксәријјәти иш сечиминин башгаларына чох аз, јахуд һеч бир аидијјәти олмадығыны дүшүнүрләр. Амма ҝәлин Ҹәнуби Американын кичик бир шәһәриндә јашајан иш адамынын нүмунәсинә нәзәр јетирәк. О, гумарбаз вә ички дүшкүнү кими танынырды. Анҹаг Јеһованын Шаһидләри илә Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјин сајәсиндә руһән инкишаф етди вә һәјат тәрзини дәјишди (2 Кор. 7:1). О, јығынҹагла бирликдә тәблиғ етмәк арзусуну билдирдикдә ағсаггал нәзакәтлә ону өз иши барәсиндә дүшүнмәјә тәшвиг етди. Бу киши бир мүддәт иди ки, халис гамыш спиртинин шәһәр үзрә әсас тәдарүкчүсү иди. Адәтән бу мәһсул бир чох саһәләрдә истифадә олунса да, һәмин әразидә чох вахт спиртсиз ичкиләрә гатылыр вә јалныз сәрхош олмаг мәгсәдилә истифадә едилирди.
О баша дүшдү ки, һәм тәблиғ етсә, һәм дә бу мәһсулу сатмагла мәшғул олса, јығынҹағын адына ләкә ҝәтирәр вә Аллаһла мүнасибәтләрини корлаја биләр. Бөјүк күлфәт саһиби олмасына бахмајараг, бу ишдән имтина етди. Инди исә о, аиләсини сахламаг үчүн кағыз мәмулатлары сатыр. Бу киши, онун арвады вә беш ушағындан икиси артыг вәфтиз олунуб. Онлар хош хәбәри сәјлә вә сәрбәст тәблиғ едирләр.
Дост сечиминдә
Инсанын иманына шәрик олмајанларла үнсијјәтдә олмасы шәхси ишидир, јохса бурада Мүгәддәс Китаб принсипләри нәзәрә алынмалыдыр? Бир баҹы мәсиһчи олмајан ҝәнҹ оғланла әјләнҹә ҝеҹәсинә ҝетмәк истәјирди. Баҹыја хәбәрдарлыг олунса да, о бунун өз шәхси иши олдуғуну һесаб етдији үчүн һәмин ҝеҹәјә ҝетди. Тәзәҹә ҝәлмишди ки, она ҝүҹлү јуху дәрманы гатылмыш ички вердиләр. Бир нечә саатдан сонра јухудан ајыланда «досту» тәрәфиндән зорландығыны анлады. (Јарадылыш 34:2 ајәси илә мүгајисә ет.)
Дүнјәви инсанларла үнсијјәтин нәтиҹәләри һәмишә белә аҹы олмаса да, Мүгәддәс Китаб бизи хәбәрдарлыг едир: «Һикмәтли илә отуруб-дуран һикмәт газанар, ахмагларла ајаглашан бәдбәхт олар» (Сүл. мәс. 13:20). Шүбһә јохдур ки, пис достлуғу сечмәклә өзүмүзү тәһлүкәјә мәруз гојуруг! Сүлејманын мәсәлләри 22:3 ајәсиндә дејилир: «Узагҝөрән габагҹадан шәри ҝөрүб ондан гачар, ҹаһил исә ирәли чыхар, зијан тапар». Үнсијјәт етдијимиз инсанлар бизә вә Аллаһла мүнасибәтләримизә пис тәсир едә биләр (1 Кор. 15:33; Јаг. 4:4).
Ҝејим вә хариҹи ҝөрүнүш
Стил вә дәб мөвсүмдән-мөвсүмә дәјишир. Амма Мүгәддәс Китабын ҝејимә вә хариҹи ҝөрүнүшә даир принсипләри дәјишилмәз олараг галыр. Павел мәсиһчи гадынлары ‘утанҹаглыг вә мөтәдилликлә, әдәбли гијафәтлә өзләрини бәзәмәјә’ тәшвиг едирди. Бу принсип ејнилә кишиләрә дә аиддир (1 Тим. 2:9). Павел бу сөзләрлә һәддән артыг садә, саја, бәр-бәзәксиз ҝејмәји мәсләһәт ҝөрмүрдү, һәмчинин бүтүн мәсиһчиләрин ејни зөвгә малик олмалы олдуғуну да демирди. Бәс онда ‘утанҹаглыг’ хүсусијјәти алтында нә нәзәрдә тутулур? Бир лүғәтдә утанҹаглыг сөзү «исмәт, һәјалылыг, абырлылыг» кими мүәјјән едилир.
Биз өзүмүздән сорушмалыјыг: «Әҝәр мән өзүмә диггәт ҹәлб едәҹәк тәрздә ҝејинмәк һаггым олдуғуну дүшүнүрәмсә, һәгигәтән дә Павелин мәсләһәтинә әмәл етдијими дејә биләрәмми? Ҝејим тәрзим инсанларда ким олдуғума вә јашадығым әхлаг нормаларына даир јанлыш тәсәввүрләр јарадырмы?» Биз ‘јалныз өз мәнфәәтимизи дејил, башгаларынын да мәнфәәтини ҝүдсәк’, ҝејимимизлә вә хариҹи ҝөрүнүшүмүзлә ‘кимсәнин бүдрәмәсинә сәбәб олмарыг’ (2 Кор. 6:3; Филип. 2:4).
Ишҝүзар мәсәләләрдә
Коринф јығынҹағында һагсызлыгла бағлы ҹидди мәсәлә баш галдыранда Павел јазмышды: «Һагсызлыға гатлашмаг даһа јахшы дејилми?» (1 Кор. 6:1-7). Павел мәсиһчиләрә гардашы мәһкәмәјә вермәкдәнсә, нәји исә гурбан вермәјә һазыр олмағы мәсләһәт ҝөрүрдү (1 Кор. 6:1-7). Бирләшмиш Штатларда јашајан бир гардаш бу мәсләһәтә ҹидди јанашды. Онунла мәсиһчи мүдири арасында мәваҹибә даир ҹидди фикир ајрылығы јаранмышды. Мүгәддәс Китаб рәһбәрлијинә риајәт едәрәк онлар дәфәләрлә ҝөрүшүб мәсәләни өз јолуна гојмаға чалышсалар да, һеч бир разылыға ҝәлә билмирдиләр. Нәһајәт, онлар бу мәсәләни «ҹәмијјәтә», јәни мәсиһчи ағсаггаллара данышдылар (Мат. 18:15-17).
Әфсуслар олсун ки, проблем һәлә дә һәлл олунмамыш галырды. Чохлу дуа етдикдән сонра һәмин гардаш мәваҹибинин әксәр һиссәсиндән имтина етмәк гәрарына ҝәлди. Нәјә ҝөрә? Бир гәдәр сонра о бунун сәбәбини белә изаһ етди: «Бу фикир ајрылығы мәни севинҹдән мәһрум едир вә руһани ишләрә сәрф едә биләҹәјим гијмәтли вахтымы алырды». Гардаш бу гәрары вердикдән сонра јенидән севинҹ дујдуғуну вә Јеһованын онун хидмәтини хејир-дуаландырдығыны һисс етди.
Һәтта кичик мәсәләләрдә белә
Үстүнлүк вердијимиз шејләрдә тәкид етмәмәјимиз һәтта кичик мәсәләләрдә белә хејир-дуалар ҝәтирир. Вилајәт конгресинин биринҹи ҝүнүндә пионер әр-арвад вахтындан тез ҝәлиб истәдикләри јери тутду. Програм башлајанда бир нечә ушагдан ибарәт бөјүк бир аилә ағзынаҹан долу олан зала дахил олду. Онларын мүнасиб јер ахтардығыны ҝөрән бу әр-арвад өз јерләрини онлара верди. Бунун сајәсиндә бүтүн аилә бирҝә отура билди. Конгресдән бир нечә ҝүн сонра онлар һәмин аиләдән миннәтдарлыг мәктубу алдылар. Онлар конгресә ҝеҹикдикләринә ҝөрә неҹә дилхор олдугларыны јазмышдылар. Амма бу әр-арвадын хејирхаһлығы сајәсиндә онларын үрәји севинҹ вә миннәтдарлыгла долду.
Әлимизә фүрсәт дүшәндә ҝәлин башгаларынын рифаһы наминә шәхси марагларымыздан имтина етмәјә һазыр олаг. ‘Өз мәнфәәтимизи ахтармадан’ мәһәббәт тәзаһүр етдирмәклә биз јығынҹагда вә јахынларымызла арамыздакы сүлһү горујуруг (1 Кор. 13:5). Ән ваҹиби исә, биз Јеһова илә достлуғумузу горујуруг.
[20-ҹи сәһифәдәки шәкил]
Палтар сечәркән өз истәјиндән имтина етмәјә һазырсанмы?
[21-ҹи сәһифәдәки шәкил]
Гардашларына јер вермәјә һазырсанмы?