Јахшы хариҹи ҝөрүнүш

ИНСАНЫН хариҹи ҝөрүнүшүндән онун һаггында чох шеј өјрәнмәк олар. Јеһова үрәјә бахдығы һалда, инсанлар адәтән «заһирә» бахыб нәтиҹә чыхарырлар (1 Шам. 16:7). Сән тәмиз вә сәлигәли ҝөрүнәндә, чох еһтимал ки, әтрафдакылар сәнин өзүнә һөрмәт етдијин гәнаәтинә ҝәләҹәк вә гулаг асмаға даһа чох мејилли олаҹаглар. Мүнасиб ҝејим тәрзин, ејни заманда инсанларда тәмсил етдијин тәшкилат вә ибадәт етдијин Аллаһ һагда мүсбәт фикир јарадаҹаг.

Нәји рәһбәр тутмалы? Мүгәддәс Китабда хариҹи ҝөрүнүшлә бағлы чохлу гајда-ганун јохдур. Лакин орада дүзҝүн гәрарлар гәбул етмәјимизә көмәк едән принсипләр вар. Онларын әсасында дуран фикир будур: ‘һәр шеј Аллаһын иззәти үчүн едилмәлидир’ (1 Кор. 10:31). Хариҹи ҝөрүнүшүмүзлә бағлы олан принсипләр һансылардыр?

Биринҹиси, Мүгәддәс Китаб һәм бәдәнимизи, һәм дә палтарымызы тәмиз сахламаға тәшвиг едир. Гәдим Исраилә вердији Ганунда Јеһова тәмизлијә даир тәләбләр ирәли сүрмүшдү. Мәсәлән, каһинләр хидмәтләрини иҹра едән заман мүәјјән вахтларда чиммәли вә палтарларыны јумалы идиләр (Лев. 16:4, 24, 26, 28). Мәсиһчиләр Мусанын Гануну алтында олмасалар да, орадакы принсипләр һәлә дә гүввәдәдир (Јәһ. 13:10; Вәһј 19:8). Хүсусилә дә ибадәт јеринә ҝедәркән, јахуд хидмәтдә иштирак едәркән бәдәнимиз вә палтарымыз тәмиз олмалы, ағзымыздан пис гоху ҝәлмәмәлидир, јохса башгалары өзүнү нараһат һисс едәр. Јығынҹаг гаршысында чыхыш едәнләр, јахуд сәһнәҹикләрдә иштирак едәнләр бу бахымдан нүмунәви олмалыдырлар. Хариҹи ҝөрүнүшүмүзә диггәт јетирмәклә Јеһоваја вә Онун тәшкилатына һөрмәт етдијимизи ҝөстәририк.

Икинҹиси, Мүгәддәс Китаб бизә садә вә әдәбли олмағы нәсиһәт едир. Һәвари Павел мәсиһчи гадынлары тәшвиг едирди ки, онлар «сачларыны ҹүрбәҹүр һөрмәклә, гызыл, мирвари, јахуд баһалы палтарла дејил,.. әдәбли вә сағламдүшүнҹәли олмагла, Аллаһа һөрмәт етдикләрини иддиа едән гадынлара јарашан тәрздә, хејирли ишләрлә өзләрини бәзәсинләр» (1 Тим. 2:9, 10, ЈД). Кишиләрин дә ҝејиминдән вә хариҹи ҝөрүнүшүндән әдәбли вә сағламдүшүнҹәли олдуглары ҝөрүнмәлидир.

Әдәбли инсан башгаларынын һиссләринә тохунмаг вә өзүнә һәддән артыг диггәт ҹәлб етмәк истәмир. Сағламдүшүнҹәлилик өзүнү узагҝөрәнликдә, башга сөзлә һәр шеји өлчүб-бичмәкдә бүрузә верир. Белә кејфијјәтләри тәзаһүр етдирән инсан Аллаһын нормаларына һөрмәтлә јанашдығы үчүн таразлы давраныр. Әдәбли вә сағламдүшүнҹәли олмаг зөвглә ҝејинмәји истисна етмир, садәҹә олараг хариҹи ҝөрүнүшә ҝәлдикдә бу кејфијјәтләр ағыллы давранмаға, ҝејимдә вә бәзәк-дүзәкдә ифрата вармамаға көмәк едир (1 Јәһ. 2:16). Ибадәт јериндә вә хидмәтдә олмағымыздан, јахуд башга ишләрлә мәшғул олмағымыздан асылы олмајараг, биз бу принсипләрә риајәт етмәк истәјирик. Һәтта ҝүндәлик ҝејимимиз дә әдәбли олмалы, сағламдүшүнҹәли олдуғумузу әкс етдирмәлидир. Чүнки адәтән мәктәбдә, јахуд ишдә гејри-рәсми шаһидлик етмәк үчүн имкан јараныр. Бу о демәк дејил ки, һара ҝедириксә, јығынҹаг ҝөрүшләринә, конгресләрә ҝејиндијимиз кими ҝејинмәлијик, анҹаг бунунла белә, ҝејимимиз һәмишә тәмиз, сәлигәли вә садә олмалыдыр.

Әлбәттә, һамымыз ејни ҹүр ҝејинмирик. Буна һеч ҝәрәк дә јохдур. Инсанларын зөвгләринин мүхтәлиф олмасы тәбиидир. Бунунла белә, Мүгәддәс Китабын рәһбәрлијинә һәмишә әмәл едилмәлидир.

Һәвари Петер ҝөстәрмишдир ки, сач јығма вә ҝејинмә тәрзиндән ваҹиб олан бәзәк инсанын дахили варлығыдыр (1 Пет. 3:3, 4). Үрәјимиз мәһәббәт, севинҹ, сүлһ, хејирхаһлыг вә мөһкәм тәмәл үзәриндә гурулан иманла долу олса, бу хүсусијјәтләр Аллаһа иззәт ҝәтирән руһани либасымыз олаҹаг.

Үчүнҹүсү, Мүгәддәс Китаб бизи сәлигәли ҝејинмәјә тәшвиг едир. 1 Тимотејә 2:9 (ЈД) ајәсиндә ‘сәлигәли ҝејим’ һагда да данышылыр. Бахмајараг ки, бурада һәвари гадынларын ҝејиминдән данышыр, ејни принсип кишиләрә дә аиддир. Сәлигәли ҝејим дедикдә, ејни заманда палтарын тәмиз олмасы да нәзәрдә тутулур. Имканлы вә ја касыб олмағымыздан асылы олмајараг, хариҹи ҝөрүнүшүмүз тәмиз вә сәлигәли ола биләр.

Хариҹи ҝөрүнүшүмүздә башгаларынын нәзәринә илк олараг чарпан сачымыздыр. Буна ҝөрә дә сачымыз сәлигәли олмалыдыр. Инсанларын сач дүзүмүнә јерли адәт-әнәнәләрин вә ирси факторларын тәсири ола биләр. 1 Коринфлиләрә 11:14, 15 ајәләриндә һәвари Павел, еһтимал ки, һәр ики фактору нәзәрә алараг сач дүзүмүнә даир мәсләһәт верир. Лакин инсанын сачы онун әкс ҹинсә бәнзәмәјә чалышдығы тәәссүратыны ојадырса, бу, Мүгәддәс Китаб принсипләринә зиддир (Ганун. т. 22:5).

Кишинин хариҹи ҝөрүнүшүнүн сәлигәли олмасы үзүнүн тәмиз гырхылмасыны да өзүнә дахил едир. Кишиләрин бығ сахламасына ади бахылан јерләрдә, бығы сәлигәли сахламаг лазымдыр.

Дөрдүнҹүсү, хариҹи ҝөрүнүшүмүздә дүнјаја вә онун јолларына мәһәббәт әкс олунмамалыдыр. Һәвари Јәһја хәбәрдарлыг етмишдир: «Дүнјаны вә дүнјада олан шејләри севмәјин» (1 Јәһ. 2:15-17). Бир чох ҝүнаһлы арзулар бу дүнјанын сәҹијјәви хүсусијјәтидир. Јәһја онларын сырасындан ҹисмани еһтирасы вә һәјатын тәкәббүрүнү гејд едир. Мүгәддәс Јазыларда, һәмчинин үсјанкарлыг, јәни һакимијјәтә итаәтсизлик руһуна диггәт јетирилир (Сүл. мәс. 17:11; Ефес. 2:2). Белә арзулар вә бу ҹүр әһвал-руһијјә чох вахт ҝејимдә вә хариҹи ҝөрүнүшдә өзүнү әкс етдирир. Белә ки, инсанлар әдәбсиз, ачыг-сачыг, сәлигәсиз, јахуд чиркли палтарлар ҝејинирләр. Јеһованын хидмәтчиләри олдуғумуз үчүн биз мәсиһчилијә зидд әһвал-руһијјәни әкс етдирән ҝејим тәрзиндән узаг дурмалыјыг.

Ҝејим вә хариҹи ҝөрүнүш мәсәләсиндә дүнјаны тәглид етмәкдәнсә, јахшы оларды ки, мәсиһчи јығынҹағындакы руһән јеткин баҹы-гардашлардан нүмунә ҝөтүрәк! Ҝәләҹәкдә мәрузә илә чыхыш етмәји арзулајан ҝәнҹләр артыг чыхыш едән гардашларын неҹә ҝејиндикләринә диггәт јетирә биләрләр. Узун илләр әрзиндә сәдагәтлә тәблиғдә иштирак едән мәсиһчиләрдән һамымыз нүмунә ҝөтүрә биләрик (1 Тим. 4:12; 1 Пет. 5:2, 3).

Бешинҹиси, нәјин мүнасиб олдуғуну гәрара аларкән јадда сахламалыјыг ки, «Мәсиһ дә өз гајғысына галмамышды» (Ром. 15:3). Иса илк нөвбәдә Аллаһын ирадәсини јеринә јетирмәјә чалышырды. Ејни заманда, башгаларына көмәк етмәји дә шәхси раһатлығындан үстүн тутурду. Хидмәт етдијимиз јердә һансыса ҝејим тәрзинә вә ја хариҹи ҝөрүнүшә пис бахырларса, нә етмәлијик? Иса кими биз дә тәвазөкар олсаг, мүдрик гәрар гәбул едә биләҹәјик. Һәвари Павел белә бир принсип јазмышды: «Һеч бир шәкилдә кимсәнин бүдрәмәсинә сәбәб олмадыг» (2 Кор. 6:3). Бу сәбәбдән бизә дә шаһидлик етмәк истәдијимиз инсанлары бүдрәдә биләҹәк сач дүзүмүндән вә палтарлардан имтина етмәк лазым ҝәлә биләр.

Дуруш. Јахшы хариҹи ҝөрүнүш дуруш тәрзини дә өзүнә дахил едир. Дүздүр, һамымызын дурушу ејни ҹүр дејил вә бунунла бағлы һансыса бир гајда гојмаға да чалышмырыг. Анҹаг диггәтә лајигдир ки, Мүгәддәс Китаба әсасән, дик дајанмаг ләјагәтин вә никбинлијин тәзаһүрүдүр (Лев. 26:13; Лука 21:28). Буна бахмајараг, узун илләр әрзиндә әјиләрәк ишләдијиндән, јахуд гоҹалыг вә зәифлик уҹбатындан бәзи баҹы-гардашлар дик дајана билмир, јахуд нәјәсә сөјкәнмәли олурлар. Лакин буну баҹаранлара мәсләһәт ҝөрүлүр ки, башгалары илә данышаркән дедикләринә лагејд олдуғу, јахуд үзрхаһлыг етдији тәәссүраты ојатмамаг үчүн дик дурсунлар. Ејни тәрздә, натигин һәрдәнбир әлини күрсүјә гојмасында сәһв бир шеј олмаса да, онун күрсүјә сөјкәнмәмәси динләјиҹиләрә даһа мүсбәт тәсир бағышлајыр.

Әшјаларымыз сәлигәли олмалыдыр. Тәкҹә хариҹи ҝөрүнүшүмүз јох, хидмәтдә истифадә етдијимиз әшјалар да тәмиз вә сәлигәли олмалыдыр.

Ҝөтүрәк Мүгәддәс Китабы. Китабымыз көһнәләндә һамымыз јенисини әлдә едә билмирик. Анҹаг Мүгәддәс Китабы нә гәдәр мүддәт ишләтмәјимиздән асылы олмајараг, китаба баханда ондан сәлигә илә истифадә едилдији ҝөрүнмәлидир.

Чантаны һәр неҹә јығсаг да, о, сәлигәли олмалыдыр. Һеч елә олубму ки, тәблиғҹинин ев саһибинә ајә охумаг истәјәркән, јахуд гардашын јығынҹагда мәрузә илә чыхыш едәркән Мүгәддәс Китабындан вәрәг дүшдүјүнү ҝөрәсән? Бу, сәнин диггәтини јајындырыб, елә дејилми? Мүгәддәс Китабда сахладығын вәрәгләр диггәти јајындырырса, онлары башга јерә гој. Һәмчинин нәзәрә ал ки, бәзи јерләрдә Мүгәддәс Китабы вә ја башга дини әдәбијјаты дөшәмәјә гојмаға чох бөјүк һөрмәтсизлик кими бахырлар.

Хариҹи ҝөрүнүшүмүзүн јахшы олмасына ҹидди јанашмалыјыг. Бу, башгаларынын бизә неҹә мүнасибәт ҝөстәрәҹәјинә дә тәсир едир. Ән ваҹиби исә, биз ‘һәр ҹәһәтҹә Хиласкарымыз Аллаһын тәлимини ҹазибәли етмәк’ истәдијимиз үчүн хариҹи ҝөрүнүшүмүзә ҹидди диггәт јетиририк (Тит. 2:10).