Нәғмә 98
Падшаһлыг тохумуну сәпирик
1. Рәбби үрәкдән һәр севән кәс
Сәпин ишинә гој ҝәлсин.
Өрнәк ҝөтүрсүн Мәсиһдән о,
Устад изләријлә ҝетсин.
Јајырсан мүждә сән мәрд-мәрданә,
Сәпирсән тохум гәлбләрә.
Чыхмаз зәһмәтин, бил ки, әсла боша
Рәбб үчүн ҝәтирәр бол бәһрә.
2. Һәрдән тохумлар дүшәҹәкләр
Чох сәрт, дашлашмыш үрәјә.
Сөзү ешитҹәк севинсә дә,
Вермәз бу тохум сәмәрә.
Гәлбдә аҹҝөзлүк салыбса јува,
Сөзү боғаҹаг тиканлар.
Мүнбит торпаға әкилән һәр тохум
Ҝөрәҹәксән, верәр гат-гат бар.
3. Бичин мәһсулдар олаҹагдыр,
Сән ҹан јандырсан инсана.
Ҝөстәр мәһәббәт, сәбирли ол,
Мүждә јол тапар гәлбинә.
Ҝәрәк бу јолда оласан дәстәк,
Онлар ашсынлар горхуну.
Әмин ол, бәһрә бичәҹәксән чохлу
Әсирҝәмә һеч вахт ҝүҹүнү.
(Һәмчинин бахын: Мәт. 13:19—23; 22:37.)