Билдијимиз кими, Иса пејғәмбәр вәфтиз олунанда ҝөјләр ачылмышды (Мәтта 3:16). Бунунла да о, ҝөјдәки һәјатыны вә өјрәндикләрини јада сала билмишди. Вәфтиздән дәрһал сонра Аллаһын руһу пејғәмбәри Јәһудијјәдәки чөллүјә апарыр. Чүнки о, чох шеј һагда дүшүнмәлидир.

Иса 40 ҝүн 40 ҝеҹә чөллүкдә галыр. Бүтүн бу вахт әрзиндә о, ағзына бир лоғма чөрәк дә олсун алмыр. О, лап аҹ оланда бирдән Шејтан Иблис пејда олур. О, Исаја јахынлашыб дејир: «Әҝәр сән Аллаһын оғлусанса, әмр ет ки, бу дашлар чөрәјә дөнсүн» (Мәтта 4:3). Иса пејғәмбәр бу тәклифи рәдд едир. Чүнки билир ки, фөвгәлбәшәри ҝүҹүнү өзү үчүн сәрф етмәси дүзҝүн дејил.

Иблис јенә дә әл чәкмир. О, башга фәнд ишләдир. Бу дәфә Исаны сөвг едир ки, өзүнү мәбәдин һасарынын үстүндән атсын. Пејғәмбәр исә өзүнү нүмајиш етдирмәк фикриндә дејил. О, Јазылардан ситат ҝәтирәрәк дејир ки, Аллаһы бу ҹүр сынамаг олмаз!

Үчүнҹү дәфә Иблис Иса Мәсиһә «дүнјанын бүтүн сәлтәнәтләрини вә онларын ҹалалыны» ҝөстәриб дејир: «Әҝәр диз чөкүб мәнә сәҹдә гылсан, бүтүн бунлары сәнә верәрәм». Иса бу дәфә дә Шејтанын тәклифини гәтијјәтлә рәдд едир. О дејир: «Рәдд ол, Шејтан!» (Мәтта 4:8—10). Пејғәмбәр билир ки, јалныз Јеһоваја ибадәт етмәк лазымдыр, буна ҝөрә дә Аллаһа гаршы ҝүнаһ етмәк истәмир. Бәли, о, Аллаһа садиг галмаг әзминдәдир.

Иса пејғәмбәрин үзләшдији сынаглардан вә бу сынаглардан неҹә башыуҹа чыхдығындан чох шеј өјрәнә биләрик. Пејғәмбәрин гаршылашдығы сынаглар, һәгигәтән дә, баш верирди. Бу да о демәкдир ки, Иблис, бәзиләринин дүшүндүјү кими, инсанын үрәјиндәки пислик дејил. О, ҝөзәҝөрүнмәз варлыгдыр вә доғрудан да, мөвҹуддур. Һәмчинин бу һадисәдән ҝөрүнүр ки, дүнјадакы бүтүн һөкумәтләр Иблисин әлиндәдир, јәни онлары идарә едән одур. Әкс һалда, бу, Иса пејғәмбәр үчүн сынаг олмазды.

Бундан әлавә, Шејтан билдирмишди ки, Иса Мәсиһ бирҹә дәфә она сәҹдә етсә, дүнјанын бүтүн сәлтәнәтләрини она верәҹәк. Бу ҝүн Шејтан бизи дә сынаға чәкмәк үчүн бу үсула әл атыр. Мисал үчүн, о, вар-дөвләт, ад-сан вә ја вәзифә саһиби олмаг имканы јарадыр. Бәс биз неҹә давранаҹағыг? Һансы сынаг олурса олсун, биз Иса пејғәмбәр кими Аллаһа садиг галсаг, ағыллы давранмыш оларыг! Амма һәмин һадисәјә јенә гајытсаг, ҝөрәҹәјик ки, Иблис «башга бир фүрсәт тапана гәдәр» пејғәмбәрдән ајрылды (Лука 4:13). Шејтан бу ҝүн дә белә едир, буна ҝөрә дә сүканы бурахмамалыјыг!

Гырх ҝүн чөллүкдә галандан сонра Иса пејғәмбәр ону вәфтиз едән Јәһјанын јанына гајыдыр. Јәһја Исанын ҝәлдијини ҝөрүб она ишарә едәрәк нида едир: «Будур бәшәријјәтин ҝүнаһыны јујан Аллаһын Гузусу! “Мәндән сонра ҝәлән мәни өтүб кечди, чүнки о, мәндән әввәл вар олуб”, — дејә һаггында данышдығым адам будур» (Јәһја 1:29, 30). Дүздүр, Јәһја Исадан јашҹа бир аз бөјүкдүр, амма о билир ки, о, дүнјаја ҝәлмәздән өнҹә Иса артыг ҝөјдә руһани варлыг кими мөвҹуд иди.

Бир нечә һәфтә әввәл Иса вәфтиз олмаға ҝәләндә, ҝөрүнүр, Јәһја һәлә дәгиг билмирди ки, Иса вәд едилмиш Мәсиһ олаҹаг. О өзү дә етираф едир: «Мән өзүм дә ону танымырдым, лакин мән суда вәфтиз едирәм ки, Исраил ону танысын» (Јәһја 1:31).

Јәһја Исаны вәфтиз едән заман баш верәнләри јанындакы адамлара данышыр: «Мүгәддәс руһун ҝөјдән ҝөјәрчин кими ениб онун үзәриндә галдығыны ҝөрдүм. Мән өзүм дә ону танымырдым. Анҹаг мәни суда вәфтиз етмәјә ҝөндәрән Аллаһ деди: “Мүгәддәс руһун кимин үзәринә ениб галдығыны ҝөрсән, бил ки, мүгәддәс руһла вәфтиз едән одур”. Мән дә буну ҝөрдүм вә тәсдиг етдим ки, о, Аллаһын Оғлудур» (Јәһја 1:32—34).

Ертәси ҝүн Јәһја ики шаҝирди илә бир јердә оланда Исанын онлара тәрәф ҝәлдијини ҝөрүб шаҝирдләринә дејир: «Будур Аллаһын Гузусу!» (Јәһја 1:36). Бу сөзләри ешидән һәмин ики шаҝирд Исанын ардынҹа ҝедирләр. Онлардан биринин ады Андреас, диҝәрининки исә Јәһјадыр. Бу һадисәни Мүгәддәс Китабда гәләмә алан мәһз бу Јәһјадыр. О, Мәрјәмин баҹысы Сәлимәнин вә Зәбәдинин оғлу олдуғу үчүн Исанын халасы оғлу сајылыр.

Иса ҝеријә бахыб Андреасла Јәһјанын архадан ҝәлдијини ҝөрүр. Онлардан сорушур:

— Нә истәјирсиниз?

— Рабби, сән һарада галырсан? — онлар сорушурлар.

— Ҝәлин өзүнүз ҝөрүн (Јәһја 1:37—39).

Һәмин вахт ҝүнорта саат дөрд оларды. Андреасла Јәһја ҝүнүн ахырына кими Иса илә галырлар. Һәр шеј Андреаса елә тәсир бағышлајыр ки, о, гардашы Шимон Бутрусун јанына ҝедиб дејир: «Биз Мәсиһи тапмышыг» (Јәһја 1:41). Сонра Бутрусу Исанын јанына апарыр. Нөвбәти һадисәләрдән мәлум олур ки, Јәһја да гардашы Јагубу тапыб Исанын јанына ҝәтирир. Амма Јәһја өзүнүн јаздығы «Хош хәбәр»дә шәхсән она аид олан бу мәлуматы дахил етмәјиб.

Сабаһысы ҝүн Иса бејтсәјдалы Филипи тапыб дејир: «Ардымҹа ҝәл» (Јәһја 1:43). Бејтсәјда Ҹәлилә дәнизинин шимал саһилиндә јерләшир. Бура Андреасла Бутрусун мәмләкәтидир.

Филип дә ҝедиб Натанаили (о, Бартолмај ады илә дә таныныр) тапыб дејир: «Биз Төвратда Мусанын јаздығы вә Пејғәмбәрләрин китабында бәһс едилән адамы, Јусифин оғлу нәсрани Исаны тапмышыг». Натанаилин һеч инанмағы ҝәлмир. Она ҝөрә дә Филипә дејир: «Һеч Насирәдән дә фәрли бир шеј чыхар?»

Онда Филип тәклиф едир: «Ҝәл өзүн бах». Онлар Исаја јахынлашанда Иса Натанаили ҝөстәриб дејир: «Будур, зәррә гәдәр дә биҹлији олмајан әсил исраилли!»

Натанаил тәәҹҹүблә сорушур:

— Сән мәни һарадан таныјырсан?

— Филип сәни чағырмаздан әввәл мән сәни ҝөрмүшдүм. Сән әнҹир ағаҹынын алтында идин, — дејә Иса ҹаваб верир.

Натанаил һејрәтини ҝизләдә билмәјиб дејир:

— Рабби, сән Аллаһын Оғлусан, сән Исраилин Падшаһысан.

— Сәни әнҹир ағаҹынын алтында ҝөрдүјүмү дедијим үчүн мәнә инандын? Сән бунлардан да бөјүк ишләр ҝөрәҹәксән. Сизи әмин едирәм ки, сиз сәманын ачылдығыны вә Аллаһын мәләкләринин инсан Оғлунун [Иса Мәсиһин] јанына ениб-галхдығыны ҝөрәҹәксиниз (Јәһја 1:45—51).

Бундан бир гәдәр сонра Иса Мәсиһ бу јени шаҝирдләри илә бирҝә Иордан вадисиндән Ҹәлиләјә јолланыр.

Натанаил үч ҝүндүр ки, Исанын шаҝирди олуб. Инди Иса пејғәмбәр вә бәзи шаҝирдләри доғма Ҹәлилә бөлҝәсинин шималына, Ганә шәһәринә ҝедирләр. Ганә Натанаилин јурдудур. Бу шәһәр дағлыг јердә, Исанын боја-баша чатдығы Насирә шәһәринин шималында јерләшир. Исаҝили Ганәјә тој мәҹлисинә дәвәт едибләр.

Исанын анасы Мәрјәм дә тојдадыр. О, тәзәбәјлә ҝәлинин аиләсинә јахындыр вә дејәсән, мәҹлисдәки гонаглара о да гуллуг едир. Мәрјәм бир дә ҝөрүр ки, шәраб гуртарыб. Тез ҝедиб Исаја хәбәр верир: «Шәраблары јохдур» (Јәһја 2:3).

Әслиндә, Мәрјәм Исаја буну демәклә она бир нөв ҝөстәриш верир ки, бир шеј етсин. Иса етираз едир: «Бу, бизим ишимиз дејил» (Јәһја 2:4). Иса артыг Аллаһын тәјин етдији Падшаһ олдуғу үчүн о, аилә үзвләринин вә ја достларынын јох, јалныз Аллаһын ҝөстәришләринә әмәл етмәлидир. Мәрјәм етираздан сонра даһа һеч нә демир вә садәҹә, мәҹлисдә хидмәт едәнләрә: «Сизә нә десә, ону да един», — дејиб иши оғлунун өһдәсинә бурахыр (Јәһја 2:5).

Орада һәрәси гырх литрдән чох су тутан алты әдәд даш күп вар. Иса һәмин адамлара тапшырыр: «Күпләри су илә долдурун». Онлар күпләри ағзына гәдәр долдурурлар. Сонра Иса дејир ки, бир аз ҝөтүрүб сәрпајы үчүн апарсынлар (Јәһја 2:7, 8).

Мәҹлисин сәрпајысы шәрабын дадына мәәттәл галыр. Онун хәбәри јохдур ки, шәраб мөҹүзә илә әмәлә ҝәлиб. Буна ҝөрә дә бәји чағырыб дејир: «Башгалары әввәлҹә сүфрәјә јахшы шәраб гојур, гонаглар кефләнәндән сонра исә ади шәрабы верир. Анҹаг сән бу ҹүр әла шәрабы индијә сахламысан» (Јәһја 2:10).

Бу, Исанын ҝөстәрдији илк мөҹүзәдир. Бу мөҹүзә онун јени шаҝирдләринин иманыны гүввәтләндирир. Инди исә Иса Мәсиһ анасы вә гардашлары илә бирҝә Ҹәлилә ҝөлүнүн шимал-гәрбиндә олан Кәфәрнаһум шәһәринә јолланырлар.