Иса Мәсиһин Вәфтизчи Јәһјаја бөјүк һөрмәти вар. Бәс халг Јәһјаја неҹә јанашыр? Мәсиһ дејир: «Бу нәсли кимә бәнзәдим? О, базар мејданында отуруб бири диҝәринә: “Биз сизин үчүн түтәк чалдыг, амма сиз ојнамадыныз, биз ағы дедик, амма сиз кәдәрдән синә дөјмәдиниз”, — дејән ушаглара бәнзәјир» (Мәтта 11:16, 17).

Иса пејғәмбәрин бу сөзләринин мәнасы нәдир? О, фикринә ајдынлыг ҝәтирир: «Јәһја ҝәлиб нә јејир, нә ичир, амма ҹамаат дејир: “Онда ҹин вар”. Инсан Оғлу ҝәлиб һәм јејир, һәм ичир, инсанлар јенә дејирләр: “Будур һа, гарынгулу вә шәраб дүшкүнү, верҝијығанларын вә ҝүнаһлыларын досту”» (Мәтта 11:18, 19). Јәһја нәзири олдуғу үчүн садә һәјат сүрүрдү, дилинә шәраб белә дәјмәмишди, амма ҹамаат «онда ҹин вар» дејирди (Сајлар 6:2, 3; Лука 1:15). Иса Мәсиһ исә һамы кими јашајыр, гәдәриндә јејир дә, ичир дә, амма ону гарынгулу вә шәраб дүшкүнү адландырырлар. Бәли, инсанлары разы салмаг мүшкүл мәсәләдир.

Иса пејғәмбәр бу нәсли базар мејданындакы ушаглара бәнзәдир. Бу ушаглар достлары түтәк чаланда ојнамыр, ағы дејәркән кәдәрләнмир. О дејир: «Нә олурса олсун, һикмәт әмәлләри сајәсиндә һаглы чыхыр» (Мәтта 11:16, 19). Бәли, Јәһјанын вә Иса Мәсиһин ҝөрдүкләри ишләр онлара гаршы сүрүлән иттиһамларын јалан олдуғуну үзә чыхарыр.

Иса пејғәмбәр бу нәслин үрәјинин күт олдуғуну дејәндән сонра Хорәзин, Бејтсәјда вә Кәфәрнаһум шәһәрләринин адыны чәкиб онлары мүһакимә едир, чүнки о, бу шәһәрләрдә чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрмишди. Иса пејғәмбәр гејд едир ки, әҝәр о, бу мөҹүзәләри Финикијанын Сур вә Сидон шәһәрләриндә етсәјди, бу шәһәрләрин ҹамааты төвбә едәрди. Пејғәмбәр бир мүддәт галдығы Кәфәрнаһум шәһәринин дә адыны чәкир. Һәтта бурда да әксәр инсанлар һәгигәтә һај вермәдиләр. О, бу шәһәрә белә дејир: «Һөкм ҝүнү Сәдум дијарынын ҹәзасы сәнинкиндән јүнҝүл олаҹаг» (Мәтта 11:24).

Сонра Иса Мәсиһ сәмави Атасына шүкүр едир. Чүнки Аллаһ саф инҹијә бәнзәр руһани һәгигәтләри һикмәтли вә ағыллы адамлардан ҝизләдиб көрпәләрә, јәни һәлимләрә ачыр (Мәтта 11:25). Иса пејғәмбәр белә инсанлары үрәкдән дәвәт едир: «Еј бүтүн зәһмәткешләр вә јүкү ағыр оланлар, јаныма ҝәлин, мән сизә тәравәт верәҹәјәм. Бојундуруғуму үзәринизә ҝөтүрүн вә мәндән өјрәнин, чүнки мән һәлим вә гәлбән тәвазөкарам. Онда ҹаныныз тәравәтләнәр. Чүнки бојундуруғум раһат, јүкүм јүнҝүлдүр» (Мәтта 11:28—30).

Бәс о, неҹә тәравәт верир? Дин хадимләри инсанларын бојнуна үзүҹү адәт-әнәнәләр гојур. Онлардан бири шәнбә ҝүнү илә бағлы сәрт гајдалардыр. Иса Мәсиһ исә онлара бу адәт-әнәнәләрин тәсири алтында олмајан һәгигәти өјрәдәрәк онлара тәравәт верир. О һәмчинин һакимијјәт саһибләринин зүлмү вә ҝүнаһын ағырлығы алтында инилдәјән инсанлара гәлб раһатлығы әлдә етмәјә көмәк едир. Иса пејғәмбәр ҝүнаһларын бағышланмасынын вә Аллаһла ҝөзәл мүнасибәт гурмағын јолуну онлара ачыр.

Иса Мәсиһин раһат бојундуруғуну ҝөтүрәнләр өзләрини Аллаһа һәср едә, һабелә рәһмли вә мәрһәмәтли сәмави Атамыза хидмәт едә биләр. Буну етмәк чәтин дејил, чүнки Аллаһын әмирләри ағыр дејил (1 Јәһја 5:3).

Иса пејғәмбәрин сөзләринә вә һәрәкәтләринә һәр кәс үрәјинә ҝөрә гијмәт верир. Ҹәлиләдә бир евдә баш верән һадисә бунун бариз сүбутудур. Шимон адлы бир фәриси бу ҹүр мөҹүзәләри ҝөстәрән адамы јахындан танымаг истәјир, буна ҝөрә дә ону гонаг дәвәт едир. Пејғәмбәр бу дәвәтә орадакылара тәблиғ етмәк фүрсәти кими бахыр вә әввәлләр верҝијығанларла ҝүнаһлыларын дәвәтини гәбул етдији кими, бу дәвәти дә гәбул едир.

Лакин Иса Мәсиһ гонаглара лајиг һөрмәтлә гаршыланмыр. Гәдимдә исраиллиләр сәндәл ҝејинирдиләр. Фәләстинин тоз-торпаглы јолларында ҝәзәркән адамын ајаглары кирләнир вә истидән биширди. Адәтә ҝөрә, евә гонаг ҝәләндә онун ајагларыны сәрин су илә јујурдулар. Бу, гонагпәрвәрлијин әламәти иди. Лакин Иса пејғәмбәр ҝәләндә ајагларыны јумурлар. Ону һөрмәт әламәти олараг өпүшлә саламламырлар. Онларда гонагпәрвәрликдән вә хејирхаһлыгдан ирәли ҝәләрәк гонағын сачына јағ сүртмәк адәти вар иди. Амма Иса пејғәмбәр үчүн буну да еләмирләр. Бәли, ону гонаг чағырсалар да, гонаг јеринә гојмурлар.

Гонаглар сүфрә башына әјләшиб јемәјә башлајырлар. Бу заман чағырылмамыш бир гадын сакитҹә ичәри ҝирир. Шәһәрдә бу гадыны ҝүнаһкар кими таныјырлар (Лука 7:37). Дүздүр, ҝүнаһсыз инсан јохдур, амма ҝөрүнүр, бу гадыны әхлагсыз һәјат тәрзи сүрдүјү үчүн, бәлкә дә фаһишә олдуғу үчүн белә адландырырлар. Чох ҝүман ки, о, Иса пејғәмбәрин тәлимләрини, һәмчинин «јүкү ағыр оланлара» тәравәтләнмәк үчүн вердији дәвәти ешидиб (Мәтта 11:28, 29). Бу гадынын Иса пејғәмбәр барәдә ҝөрүб-ешитдикләри үрәјинә елә тәсир едиб ки, өзү ону ахтарыб тапыр.

Гадын архадан јахынлашыб пејғәмбәрин ајаглары јанында диз чөкүр. О ағлајыр. Ҝөз јашлары Иса пејғәмбәрин ајагларына төкүлдүкҹә онлары сачы илә силир, нәвазишлә пејғәмбәрин ајагларыны өпүр вә ҝәтирдији әтирли јағы онун ајагларына төкүр. Шимон бүтүн бунлары наразы һалда изләјир. О, үрәјиндә дејир: «Бу адам пејғәмбәр олсајды, она тохунан гадынын нә јолун јолчусу олдуғуну, ҝүнаһкар олдуғуну биләрди» (Лука 7:39). Онун фикирләриндән аҝаһ олан Иса пејғәмбәр дејир:

— Шимон, сәнә сөзүм вар.

— Бујур, Мүәллим!

— Бир сәләмчијә ики нәфәр пул борҹлу иди. Биринин борҹу беш јүз динар, о бирисининки исә әлли динар иди. Борҹу гајтармаға һеч бир шејләри олмадығындан сәләмчи алиҹәнаблыгла онлары бағышлады. Инди неҹә билирсән, онлардан ким о кишини даһа чох севәҹәк?

Шимон көнүлсүз ҹаваб верир:

— Белә дүшүнүрәм ки, борҹу даһа чох олан (Лука 7:40—43).

— Дүз дедин, — Иса пејғәмбәр тәсдиг едир вә үзүнү гадына тәрәф чевириб Шимона дејир:

— Бу гадыны ҝөрүрсән? Сәнин евинә ҝәлдим, ајагларымы јумаға мәнә су вермәдин. Амма бу гадын ајагларымы ҝөз јашлары илә јујуб, сачы илә силди. Сән мәни өпмәдин, амма бу гадын, мән ҝәләндән бәри ајагларымы нәвазишлә өпүр. Сән башыма јағ сүртмәдин, бу гадын исә ајагларыма әтирли јағ сүртдү.

Иса пејғәмбәр ҝөрүр ки, гадын кечмишдәки ҝүнаһларына ҝөрә үрәкдән пешман олуб. Бу сәбәбдән пејғәмбәр фикрини белә тамамлајыр: «Сәнә дејирәм, онун ҝүнаһлары чох олса да, бағышланды. Бу сәбәбдән бөјүк мәһәббәт ҝөстәрир. Аз бағышланан исә аз севир» (Лука 7:44—47).

Иса пејғәмбәр һеч дә әхлагсызлығы үзүрлү һесаб етмир. Бу һадисә ону ҝөстәрир ки, пејғәмбәр ҹидди ҝүнаһлар едән, амма сонрадан төвбә едиб ондан имдад диләјән инсанлара шәфгәтлә јанашыр. О, гадына: «Ҝүнаһларын бағышланды... Иманын сәни хилас етди. Саламат ҝет», — дејир. Онун бу сөзләри гадына әсил тәравәт ҝәтирир (Лука 7:48, 50).

Шимонун евиндә мәрһәмәт дәрси вердикдән бир аз сонра Иса пејғәмбәр икинҹи дәфә Ҹәлилә бөлҝәсинә јола дүшүр. Пејғәмбәрин хидмәтинин икинҹи илидир. Бу сәјаһәт заманы о, тәк дејил. Ону он ики һәвари мүшајиәт едир. Һәмчинин ҹинләрдән гуртулмуш вә хәстәликләрдән шәфа тапмыш бәзи гадынлар да онларла ҝедир (Лука 8:2). Гадынларын арасында Мәҹдәлли Мәрјәм, Сүсән вә падшаһ Һиродун мәмурларындан биринин арвады Јуһәннә вардыр.

Иса пејғәмбәр һаггында нә гәдәр чох адам өјрәнир, бир о гәдәр дә чох онун барәсиндә сөз-сөһбәтләр јараныр. Онун јанына ҹинә тутулмуш кор вә лал бир адамы ҝәтирирләр вә пејғәмбәр ондан ҹини говур. Бу адам ҝөрмәјә вә данышмаға башлајыр. Ҹамаат буна һејран галыб дејир: «Бәлкә, Давуд Оғлу елә будур?» (Мәтта 12:23).

Иса Мәсиһин галдығы евин јан-јөрәсинә о гәдәр адам топлашыр ки, нә о, нә дә шаҝирдләри јемәк јемәјә маҹал тапмырлар. Лакин һамы онун «Давуд Оғлу» олдуғуну һесаб етмир. Бурада һәмчинин Јерусәлимдән ҝәлән мирзәләр вә фәрисиләр дә вар. О бојда јол ҝәлмәләринин мәгсәди һеч дә она гулаг асыб дәстәкләмәк дејил. Онлар бурадакы ҹамаат арасында шајиә јајырлар ки, «онда Беелзебуб вар» вә о, бүтүн ишләрини ҹинләрин һөкмдарынын әли илә ҝөрүр (Марк 3:22). Доғмалары бу сәс-күјү ешидәндә дуруб ону апармаға ҝәлирләр. Мараглыдыр, ҝөрәсән, нијә?

Чүнки доғма гардашлары Исанын Аллаһын Оғлу олдуғуна инанмырлар (Јәһја 7:5). Ҹамаат арасында ихтилаф салан Иса онларын таныдыглары, бир јердә бөјүдүкләри Исаја һеч охшамыр. Буна ҝөрә дә онун башына һава ҝәлдијини дүшүнәрәк: «О, ағлыны итириб», — дејирләр (Марк 3:21).

Бәс әслиндә вәзијјәт нә јердәдир? Иса пејғәмбәрин индиҹә ҹинә тутулмуш адамы сағалтмасы ҝөз габағындадыр вә буну һеч ким дана билмәз. Буна ҝөрә дә мирзәләрлә фәрисиләр Исаны ҝөздән салмаг үчүн ҹамаата дејирләр: «О, ҹинләри елә ҹинләрин һөкмдары Беелзебубун әли илә говур!» (Мәтта 12:24).

Иса пејғәмбәр мирзәләрлә фәрисиләрин нә дүшүндүкләрини билдији үчүн белә дејир: «Дахилдән парчаланмыш һәр бир падшаһлыг дағылаҹаг вә дахилдән парчаланмыш шәһәр вә ја ев дурмајаҹаг. Ејнилә дә, әҝәр Шејтан Шејтаны говурса, демәли, о, дахилдән парчаланыб. Белә исә, онун падшаһлығы неҹә дураҹаг?» (Мәтта 12:25, 26).

Бу, мәнтигли изаһата сөз ола билмәз! Фәрисиләр билирләр ки, бәзи јәһудиләр дә ҹин говмағы баҹарырлар (Һәвариләрин ишләри 19:13). Буна ҝөрә дә ондан сорушурлар: «Әҝәр мән ҹинләри Беелзебубун әли илә говурамса, ҝөрәсән, сизин шаҝирдләриниз онлары кимин әли илә говурлар?» Башга сөзлә десәк, Иса пејғәмбәрә гаршы јүрүдүлән иттиһам, елә онларын өзләринә дә аиддир. О, давам едиб дејир: «Јох әҝәр мән ҹинләри Аллаһын руһу илә говурамса, демәли, Аллаһын Падшаһлығы ҝәлиб, сизин исә хәбәриниз јохдур» (Мәтта 12:27, 28).

Иса Мәсиһин ҹинләри говмасы онун Шејтандан ҝүҹлү олдуғуну ҝөстәрир. О, буну белә изаһ едир: «Кимсә ҝүҹлү бир адамын евинә неҹә ҝириб вар-дөвләтини талаја биләр? Ҝәрәк әввәлҹә онун әл-голуну бағласын, сонра евини гарәт етсин. Мәним тәрәфимдә олмајан мәним әлејһимәдир вә мәнимлә бир јердә јығмајан дағыдыр» (Мәтта 12:29, 30). Фәрисиләрлә мирзәләрин ачыг-ашкар Иса пејғәмбәрә гаршы чыхмалары онларын Шејтана гуллуг етдикләрини ҝөстәрир. Онлар халгы Иса Мәсиһдән, Јеһова Аллаһын көмәји илә бүтүн бу ишләри ҝөрән пејғәмбәрдән узаглашдырмаға чалышырлар.

Иса Мәсиһ Шејтанын тәрәфиндә олан дүшмәнләринә хәбәрдарлыг едир: «Инсан нә ҝүнаһ иш тутса, нә ҹүр күфр данышса, һамысы бағышланаҹаг. Лакин мүгәддәс руһа гаршы күфр данышан һеч вахт бағышланмајаҹаг, бу ҝүнаһ әбәдијјән онун бојнунда галаҹаг» (Марк 3:28, 29). Онлар Аллаһын мүгәддәс руһу илә едилән ишләри Шејтана аид едирләр. Бир дүшүнүн, бу адамларын ахыры неҹә олаҹаг!