Иса пејғәмбәрин Декапол бөлҝәсиндән гајытмасы Ҹәлилә дәнизинин шимал-гәрб саһилиндә јашајан јәһудиләр арасында јајылыр. Бәзиләри фыртына заманы пејғәмбәрин сују вә күләји сакитләшдирдијини, бәзиләри исә онун ҹинә тутулмуш адамдан ҹини чыхартдығыны ешидиб. Буна ҝөрә дә чохлу адам Иса пејғәмбәрин гаршыламаг үчүн дәнизин јанына, еһтимал ки, Кәфәрнаһум әразисинә топлашыб (Марк 5:21). Пејғәмбәр саһилә чыхан кими интизар ичиндә олан бу адамлар ону әһатәјә алырлар.

Иса пејғәмбәри сәбирсизликлә ҝөзләјән адамлардан бири дә синагог рәиси Јаирдир. Чох ҝүман ки, о, Кәфәрнаһумдакы синагогда ишләјир. Јаир пејғәмбәрин ајағына дүшүб јалвар-јахар едир: «Гызымын вәзијјәти ағырдыр. Хаһиш едирәм, ҝәл, әлләрини онун үстүнә гој, баламы сағалт, гојма гызым өлсүн» (Марк 5:23). Онун әзиз баласынын ҹәми 12 јашы вар. Ҝөрәсән, о, ҝөзүнүн ағы-гарасы бирҹә гызы олан бу атанын јалварышларына һај верәҹәк? (Лука 8:42).

Јаирҝилин евинә ҝедәркән Иса пејғәмбәр јолда башга бир тәсирли һадисә илә үзләшир. Онун ардынҹа хејли адам ҝәлир. Јени бир мөҹүзә ҝөрмәк арзусунда олан бу адамлар бәрк һәјәҹанлыдырлар. Амма онларын арасында бир гадыны јалныз өз дәрди дүшүндүрүр.

Бу гадын дүз он ики илдир ки, ганахмадан әзијјәт чәкир. О, һәким-һәким ҝәзиб бүтүн пулуну мүалиҹәләрә төкүб. Лакин дәрдинә әлаҹ тапа билмәјиб, әксинә, хәстәлији даһа да ағырлашыб (Марк 5:26).

Бу гадынын хәстәликдән әзијјәт чәкмәси бир јана, о, ел арасында да утаныб хәҹаләт чәкир. Бу, елә бир хәстәликдир ки, һәр кәсин јанында ачыб-ағартмаг олмур. Үстәлик, Муса пејғәмбәр васитәсилә верилмиш гануна әсасән, гадын ганахма дөврүндә натәмиз сајылыр. Бу вахты она вә ја онун гана булашмыш палтарына тохунан адам мүтләг јујунмалы иди вә һәмин адам ахшамадәк натәмиз сајылырды (Лавилиләр 15:25—27).

Хәстә гадын Иса пејғәмбәрин мөҹүзәләри һаггында ешидиб вә инди ону ахтарыб тапыб. О, натәмиз олдуғундан ҝизлиҹә ҹамаатын арасы илә Иса пејғәмбәрә јахынлашыр. Гадын үрәјиндә дејир: «Тәкҹә палтарына тохунсам, сағалаҹағам». О, пејғәмбәрин палтарына тохунан кими ганахмасынын кәсилдијини һисс едир. Гадын бу әзаблы хәстәликдән сағалыр (Марк 5:27—29).

Һәмин вахт Иса пејғәмбәр сорушур: «Мәнә ким тохунду?» Неҹә фикирләширсиниз, гадын бу сөзләри ешидәндә һансы һиссләри кечирир? Бутрус пејғәмбәрин суалыны јерсиз билиб белә дејир: «Мүәллим, ҹамаат сәни дөврәјә алыб сыхышдырыр». Бәс онда нәјә ҝөрә Иса пејғәмбәр бу суалы верир? О изаһ едир: «Мәнә кимсә тохунду, чүнки мәндән гүввә чыхдығыны һисс етдим» (Лука 8:45, 46). Бәли, Исадан гүввә чыхдығы үчүн гадын сағалды.

Һәрәкәтинин ҝизлин галмадығыны баша дүшән гадын титрәјә-титрәјә ҝәлиб Иса пејғәмбәрин ајагларына дүшүр. О, өз хәстәлији вә елә индиҹә сағалдығы барәдә һамыны гаршысында ачыб данышыр. Пејғәмбәр меһрибанҹасына гадыны сакитләшдирир: «Баҹым, иманын сәни сағалтды. Саламат ҝет. Гој бу әзаблы хәстәлик сәни бир дә нараһат етмәсин» (Марк 5:34).

Бәли, Аллаһын јер үзүнү идарә етмәк үчүн сечдији шәхс мәрһәмәтли вә үрәјијанандыр. О, нәинки инсанларла марагланыр, һәмчинин онлара көмәк етмәјә гадирдир!

Јаир Иса пејғәмбәрин ганахмадан әзијјәт чәкән гадыны сағалтдығыны ҝөрүр. Гызынын артыг өлдүјүнү дүшүнсә дә, әминдир ки, пејғәмбәр ону дирилдә биләр (Мәтта 9:18). Бәс ҝөрәсән, гыза һәлә дә үмид вар?

Иса Мәсиһ һәлә сағалтдығы гадынла данышмагда икән бир нечә киши ҝәлиб Јаирә дејир: «Гызын өлдү. Даһа Устада әзијјәт вермә» (Марк 5:35).

Бу, неҹә дә бәд хәбәрдир! Ҹәмијјәтдә һөрмәт-иззәт саһиби олан бу киши инди аҹиздир, онун ҝөзүнүн ағы-гарасы јеҝанә гызы өлүб. Сөһбәти ешидән Иса пејғәмбәр дөнүб Јаирә тохтаглыг верир: «Горхма, сән бирҹә инан» (Марк 5:36).

Иса пејғәмбәр Јаирлә бирҝә онун евинә ҝедир. Евә чатанда ҝөрүрләр ки, һамы бир-биринә дәјиб: кими ағлајыр, кими шивән гопарыр, кими дәрддән синәсини дөјүр. Пејғәмбәр ичәри ҝириб гәрибә бир шеј дејир: «Ушаг өлмәјиб, јатыр» (Марк 5:39). Орадакылар буну ешидәндә Иса пејғәмбәрә ҝүлүрләр, чүнки ушағын өлдүјүнү билирләр. Лакин Аллаһын ҝүҹү илә пејғәмбәр ҝөстәрәҹәк ки, өлән инсаны дирилтмәк мүмкүндүр вә бу, јатан инсаны јухудан ојатмаг кими бир шејдир.

Иса пејғәмбәр Бутрус, Јагуб, Јәһја вә гызын ара-анасындан савајы һамыны бајыра чыхарыр. Сонра онларла бирҝә ушағын јатдығы отаға ҝирир. О, гызын әлиндән тутуб: «Талита куми», — дејир. Бу сөзүн мәнасы «гызҹығаз, сәнинләјәм, галх» демәкдир (Марк 5:41). Гыз о андаҹа дуруб ҝәзмәјә башлајыр. Буну ҝөрән Јаирлә арвадынын севинҹи јерә-ҝөјә сығмыр! Ушағын, һәгигәтән дә, дирилдијини сүбут етмәк үчүн Иса пејғәмбәр дејир ки, она јемәк версинләр.

Пејғәмбәр шәфа вердији адамлара һәмишә дејир ки, бу барәдә һеч кимә һеч нә демәсинләр. О, гызын валидејнләринә дә буну тапшырыр. Амма севинҹәк олан валидејнләри вә һадисәнин шаһиди олан диҝәр инсанлар бу хәбәри бүтүн әразијә јајырлар (Мәтта 9:26). Мәҝәр сиз севдијиниз инсанын дирилдијини ҝөрсәјдиниз, буну севинә-севинә башгаларына данышмаздыныз? Бу, Иса пејғәмбәрин дирилтдији икинҹи инсандыр ки, Мүгәддәс Китабда гејдә алыныб.

Иса Мәсиһ бу ҝүн чохлу ишләр ҝөрүб. Гајыгла Декаполдан гајыдандан сонра ганахмадан әзијјәт чәкән гадыны сағалдыб вә Јаирин гызыны дирилдиб. Амма ҝүн һәлә сона чатмајыб. Јаирин евиндән гајыданда ики нәфәр кор киши онун далынҹа дүшүб бәркдән гышгырыр: «Давуд Оғлу, бизә рәһмин ҝәлсин!» (Мәтта 9:27).

«Давуд Оғлу» демәклә бу кишиләр Исанын Давуд падшаһын тахт-таҹынын вариси вә вәд едилмиш Мәсиһ олдуғуна инандыгларыны ҝөстәрирләр. Амма Иса пејғәмбәр өзүнү ешитмәмәзлијә вурур, чүнки онларын нә дәрәҹәдә истәдијини јохламаг фикриндәдир. Онлар, һәгигәтән дә, пејғәмбәрдән әл чәкмирләр. О, евә ҝирәндә онлар да ичәри дахил олурлар. О, бу адамлардан сорушур: «Инанырсыныз ки, мән буну едә биләрәм?» Онлар әминликлә ҹаваб верирләр: «Бәли, Аға, инанырыг». Онда Иса пејғәмбәр онларын ҝөзләринә тохунуб дејир: «Гој инандығыныз кими олсун» (Мәтта 9:28, 29).

Онларын ҝөзләри дәрһал ачылыр. Пејғәмбәр башгаларына тапшырдығы кими, онлара да бәрк-бәрк тапшырыр ки, бу барәдә һеч кимә һеч нә данышмасынлар. Амма онлар севиндикләриндән буну бүтүн ел-аләмә јајырлар.

Бу кишиләр ҝедәр-ҝетмәз ҹамаат Иса пејғәмбәрин јанына ҹинә тутулмуш бир адам ҝәтирир, ҹин ону лал едиб. Пејғәмбәр ҹини гован кими бу адамын дили ачылыр. Ҹамаат һејрәтлә дејир: «Индијәҹән Исраилдә белә шеј олмајыб». Бурада фәрисиләр дә вар. Онлар мөҹүзәләрин олдуғуну инкар едә билмирләр, амма бу дәфә дә Иса пејғәмбәрин ҝөстәрдији мөҹүзәләрин Аллаһдан олдуғуну даныб ону иттиһам едирләр: «Бу адам ҹинләрин һөкмдарынын әли илә ҹин говур» (Мәтта 9:33, 34).

Бундан бир аз сонра Иса Мәсиһ боја-баша чатдығы Насирәјә јолланыр, бу сәфәр шаҝирдләри дә онунладыр. Тәхминән бир ил габаг о, бурада синагогда тәлим вермишди. Әввәлҹә, ҹамаат онун хош сөзләрини һејрәтлә динләмиш, сонра исә вердији тәлимдән гәзәбләнәрәк ону өлдүрмәк истәмишди. Анҹаг Мәсиһ кечмиш гоншуларына көмәк етмәјә јенә дә ҹәһд ҝөстәрир.

Шәнбә ҝүнү о јенидән синагога тәлим вермәјә ҝедир. Ону динләјәнләрин чоху һејрәтә ҝәлиб сорушурлар: «Бу адамда бу гәдәр һикмәт һарадандыр? Бу мөҹүзәләри кимин ҝүҹү илә едир? Мәҝәр бу, дүлҝәрин оғлу дејил? Анасынын да ады Мәрјәм дејил? Мәҝәр бу, Јагуб, Јусиф, Шимон вә Јәһуданын гардашы дејил? Бүтүн баҹылары да арамызда дејилләрми? Елә исә бу адамда бүтүн бунлар һарадандыр?» (Мәтта 13:54—56).

Онлар Иса пејғәмбәрә бир јерлиләри кими бахырлар. Онлар дүшүнүрләр: «Ахы о, ҝөзүмүзүн габағында бөјүјүб. Неҹә Мәсиһ ола биләр?» Бүтүн сүбут-дәлилләрә, ондакы һикмәтә вә ҝөстәрдији мөҹүзәләрә бахмајараг, онлар Иса пејғәмбәри гәбул етмирләр. Һәтта гоһум-әгрәбасы ону таныдығы үчүн она инанмыр. Бу сәбәбдән Иса пејғәмбәр дејир: «Пејғәмбәрин һөрмәт ҝөрмәдији јер варса, о да өз јурду, өз евидир» (Мәтта 13:57).

Иса пејғәмбәр онларын бу имансызлығына мәәттәл галыр. Буна ҝөрә дә о, Насирәдә ҹәми бир нечә хәстәнин үзәринә әлини гојуб сағалдыр вә даһа бир дә орада мөҹүзә ҝөстәрмир (Марк 6:5, 6).