Иса пејғәмбәр тәхминән ики илдир ки, јорулмадан тәблиғ едир. Јәгин о, индән белә өз хидмәтини азалдыб динҹәләр. Амма јох, о, фәалијјәтини даһа да ҝенишләндирир. Пејғәмбәр Ҹәлиләнин шәһәрләрини вә кәндләрини гарыш-гарыш ҝәзмәјә башлајыр, синагогларда вәз едир, Падшаһлыг һаггында мүждәни тәблиғ едир, һәр ҹүр хәстәлији вә нахошлуғу сағалдыр (Мәтта 9:35). Бу сәјаһәт заманы ҝөрдүјү шејләр ону әмин едир ки, даһа чох тәблиғ етмәк лазымдыр. Бәс о, буну неҹә едәҹәк?

Иса пејғәмбәр һансы јерә ҝедирсә, руһани ҹәһәтдән јохсул, тәсәллијә мөһтаҹ күтләләри ҝөрүр. Чүнки бу адамлар чобансыз гојунлар кими јазыг вә дағыныгдырлар. О, онларын һалына аҹыјыр. Буна ҝөрә дә шаҝирдләринә дејир: «Бәли, мәһсул бол, бичинчи исә аздыр. Буна ҝөрә дә бичин Саһибинә јалварын ки, мәһсулу јығмаға бичинчи ҝөндәрсин» (Мәтта 9:37, 38).

Иса пејғәмбәр буну һәлл етмәјин јолуну билир. О, он ики һәварисини чағырыр, онлары ики-ики бөлүр вә беләҹә алты ҹүт мүждәчи алыныр. Пејғәмбәр онлара тапшырыр: «Башга халгларын јанына апаран јола чыхмајын вә Сәмәријјә шәһәрләринә ҝирмәјин. Јалныз Исраил евинин итмиш гојунларынын јанына ҝедин. Ҝетдијиниз јерләрдә: “Сәмави Падшаһлыг јахынлашыб”, — дејәрәк тәблиғ един» (Мәтта 10:5—7).

Онлар сәмави Падшаһлыг һаггында тәблиғ етмәлидирләр. Нүмунә үчүн вердији дуада Иса шаҝирдләринә бу Падшаһлыг һаггында данышмышды. Бу Падшаһлыг јахынлашыб, јәни Аллаһын тәјин етдији Падшаһ, Иса Мәсиһ онларладыр. Шаҝирдләр сәмави һөкумәтин нүмајәндәләри олдугларыны тәсдиг едә билсинләр дејә, Мәсиһ онлара шәфа вермәк вә дирилтмәк габилијјәти верир. Һәмчинин онлара тапшырыр ки, буну һавајы етсинләр. Бәс шаҝирдләр өз еһтијаҹларыны неҹә өдәјәҹәкләр, мәсәлән, јемәк пулу һарадан тапаҹаглар?

Иса пејғәмбәр шаҝирдләринә дејир ки, тәблиғә ҝедәркән мадди еһтијаҹлары үчүн тәдарүк ҝөрмәсинләр. Онлар өзләри илә гызыл, ҝүмүш вә ја мис пул, һәтта һејбә, дәјишәк көјнәк, сәндәл ҝөтүрмәмәлидирләр. Ҝөрәсән нијә? Пејғәмбәр онлары әмин едир: «Зәһмәткеш јемәк јемәјә лајигдир» (Мәтта 10:10). Хош хәбәрә миннәтдарлыгла һај верәнләр онларын әсас тәләбатларыны өдәјәҹәкләр. О дејир: «Һансы евә ҝирсәниз, о јердән ҝедәнә кими һәмин евдә галын» (Марк 6:10).

Бунун ардынҹа Иса Мәсиһ шаҝирдләринә ев сакинләри илә Падшаһлыг һаггында сөһбәтә башламағы өјрәдир: «Бир евә ҝирәндә ев сакинләрини саламлајын. Әҝәр о евдәкиләр лајигли адамдырларса, гој диләдијиниз сүлһ онларын үзәринә ҝәлсин, јох әҝәр лајигли дејилләрсә, гој сүлһүнүз өзүнүзә гајытсын. Һансы јердә сизи гәбул етмәсәләр вә ја сөзүнүзү динләмәсәләр, о евдән, јахуд о шәһәрдән чыханда ајағынызын тозуну чырпын» (Мәтта 10:12—14).

Бәлкә дә, елә олаҹаг ки, шаҝирдләрин ҝәтирдији хәбәри бүтүн шәһәр вә ја кәнд гәбул етмәјәҹәк. Бәс белә әразиләри нә ҝөзләјир? Иса пејғәмбәр дејир ки, онлар мәһкум едиләҹәк. О, белә изаһ едир: «Әмин олун ки, Һөкм ҝүнүндә Сәдум вә Әмурә торпағынын ҹәзасы о шәһәринкиндән јүнҝүл олаҹаг» (Мәтта 10:15).

Иса пејғәмбәр һәвариләрини тәблиғ етмәјин ән јахшы үсулларыны өјрәдиб онлары ҹүт-ҹүт јоллајыр. Амма о, бунунла кифајәтләнмәјиб онлары хәбәрдар едир: «Мән сизи ҹанаварлар арасына гузу кими ҝөндәрирәм... Инсанлардан еһтијат един, чүнки онлар сизи мәһкәмәләрә верәҹәк, синагогларында гамчылајаҹаглар. Мәндән өтрү сизи һөкмдарларын вә падшаһларын өнүнә ҝәтирәҹәкләр» (Мәтта 10:16—18).

Һәрчәнд Иса пејғәмбәрин давамчылары шиддәтли тәгибләрә мәруз галаҹаг, бунунла белә, о, онлары архајын едир: «Сизи мәһкәмәјә верәндә нәдән вә ја неҹә данышаҹағыныз барәдә нараһат олмајын, чүнки һәмин ан нә демәк лазым олдуғуну биләҹәксиниз. Данышанда тәк олмајаҹагсыныз, Атанызын мүгәддәс руһу сизин васитәнизлә данышаҹаг. Гардаш гардашы, ата өвладыны өлүмә верәҹәк. Ушаглар валидејнләринә гаршы галхаҹаг вә онлары өлүмә верәҹәкләр. Мәним адыма ҝөрә һамы сизә нифрәт едәҹәк. Анҹаг ахыра кими дөзән хилас олаҹаг» (Мәтта 10:19—22).

Мүждәчилик иши чох мүһүм ишдир. Буна ҝөрә дә Иса пејғәмбәр гејд едир ки, азадлыгда галыб тәблиғ едә билмәк үчүн еһтијатлы олмаг ҝәрәкдир. О дејир: «Сизи бир шәһәрдә тәгиб едәндә о бири шәһәрә гачын. Буну билин ки, сиз Исраил шәһәрләринин һамысыны ҝәзиб гуртармамыш инсан Оғлу ҝәләҹәк» (Мәтта 10:23).

Иса Мәсиһин 12 һәварисини руһландырмасы, онлара ҝөстәришләр вә хәбәрдарлыглар вермәси чох дәјәрлидир! Лакин бу сөзләр јалныз һәвариләрә јох, о өлүб-дириләндән сонра мүждәчилик ишиндә чалышаҹаг бүтүн шәхсләрә дә аиддир. Буну нәјин әсасында демәк олар? Иса Мәсиһин «һамы сизә нифрәт едәҹәк» сөзләри буну тәсдиг едир. Һәвариләрә нифрәт едәнләрин сајы мәһдуд иди, чүнки онлара јалныз тәблиғ етдикләри инсанлар нифрәт едирди. Һәм дә һеч јердә јазылмајыб ки, Ҹәлиләдә тәблиғ етдикләри бу гыса вахт әрзиндә һәвариләр һакимләрин вә ја падшаһларын јанына апарылсын, јахуд бу вахт иман ҝәтирәнләр јахынлары тәрәфиндән өлүмә верилсин.

Бундан ајдын ҝөрүнүр ки, Иса пејғәмбәр һәвариләринә бунлары дејәркән ҝәләҹәји нәзәрдә тутур. Ҝәлин пејғәмбәрин диҝәр сөзләринә нәзәр салаг. О, шаҝирдләринә демишди ки, онлар бүтүн әразиләрдә хош хәбәри бәјан едиб гуртармамыш инсан Оғлу ҝәләҹәк. Бу, о демәкдир ки, шаҝирдләр Падшаһлыг һаггында хәбәрлә дүнјаны доланыб гуртармамыш, шанлы падшаһ Иса Мәсиһ Јеһова Аллаһын һөкмләрини иҹра етмәк үчүн ҝәләҹәк.

Иса пејғәмбәр дејир: «Шаҝирд устадындан, нөкәр ағасындан үстүн дејил». Буна ҝөрә дә онлар тәблиғдә тәгибләрлә үзләшәрдиләрсә, буна тәәҹҹүбләнмәмәлидирләр. Чүнки пејғәмбәрин давамчылары билмәлидирләр ки, сәмави Падшаһлығы мүждәләдијинә ҝөрә ағалары пислик ҝөрүб, тәгиб олунуб, онлар да белә шејләрлә гаршылашаҹаглар. Бунунла белә, о тәшвиг едир: «Бәдәни өлдүрән, амма сизи ҝәләҹәк һәјатдан мәһрум едә билмәјәнләрдән горхмајын, әксинә, сизи Һинном вадисиндә мәһв етмәјә гадир оландан горхун» (Мәтта 10:24, 28).

Бу саһәдә Иса пејғәмбәр ҝөзәл нүмунә гојуб. О, Күлли-Ихтијар Јеһова Аллаһа сәдагәтини итирмәмәк үчүн өлүмүн ҝөзүнә дик бахды! Бәли, һәјаты мәһв едән дә (инсаны ҝәләҹәкдә әбәди јашамагдан мәһрум едән дә), өлмүш инсаны дирилдиб она әбәди һәјат бәхш едән дә Гадир Аллаһ Јеһовадыр. Јәгин бу, һәвариләри чох үрәкләндирир.

Даһа сонра Иса пејғәмбәр Јеһова Аллаһын гајғы вә мәһәббәтини вурғулајан бир мәсәл чәкир: «Мәҝәр ики сәрчәни бир гара гәпијә сатмырлар? Һәрчәнд онлардан һеч бири Атанызын хәбәри олмадан јерә дүшмүр... Буна ҝөрә дә горхмајын. Сиз сәрчәләрдән гат-гат гијмәтлисиниз» (Мәтта 10:29, 31).

Шаҝирдләрин чатдырдығы илаһи мүждә биринин гәбул едиб, диҝәринин гәбул етмәдији аиләләрдә фикир ајрылығы јарадаҹаг. Мәсиһ ајдынлыг ҝәтирир: «Елә билмәјин ки, мән јер үзүнә сүлһ ҝәтирмәјә ҝәлмишәм». Доғрудан да, аиләнин һәр һансы үзвүнә һәгигәти гәбул етмәк үчүн ҹәсарәт лазымдыр. О дејир: «Атасыны ја анасыны мәндән чох истәјән мәнә лајиг дејил, оғлуну ја гызыны мәндән чох истәјән мәнә лајиг дејил» (Мәтта 10:34, 37).

Амма шаҝирдләри јахшы гаршылајанлар да олаҹаг. Иса пејғәмбәр дејир: «Ким бу кичикләрдән биринә шаҝирдим олдуғу үчүн бир парч сәрин су верирсә, инанын ки, мүкафатсыз галмајаҹаг» (Мәтта 10:42).

Иса Мәсиһдән чохлу ҝөстәришләр, хәбәрдарлыглар, үрәк-дирәк аландан сонра һәвариләр кәндбәкәнд ҝәзиб мүждәни тәблиғ едир вә хәстәләрә шәфа веририрләр (Лука 9:6).

Һәвариләр Ҹәлиләдә мүждәни бәјан едирләр. Амма бир нәфәр бу имкандан мәһрумдур. Бу адам Иса пејғәмбәри һамыја тәгдим едән Вәфтизчи Јәһјадыр. О артыг ики илдир ки, һәбсдәдир.

Јәһја Һирод Антипаны өз өҝеј гардашы Филипин арвады Һиродиаданы алдығына ҝөрә ону ачыг-ашкар иттиһам едирди. Һирод Һиродиаданы алмаг үчүн өз арвадыны бошамышды. О, Мусанын ганунуна әмәл етдијини иддиа едирди. Гануна әсасән исә, онун никаһы ганунсуз иди вә о зина едирди. Јәһја ону мүһакимә етдији үчүн Һирод, чох ҝүман ки, арвады Һиродиаданын тәкиди илә ону зиндана атмышды.

Һирод Јәһја илә нә едәҹәјини билмир, чүнки һамы ону пејғәмбәр сајыр (Мәтта 14:5). Һиродиада исә ондан фәргли олараг, тәрәддүд еләмир. «Һиродиада үрәјиндә Јәһјаја кин бәсләјир» вә ону өлдүрмәк үчүн фүрсәт ахтарыр (Марк 6:19). Нәһајәт, о, мәгам јетишир.

Отуз икинҹи илин Пасха бајрамындан бир аз әввәл Һирод өз ад ҝүнү шәрәфинә тәмтәраглы зијафәт гурур. Һиродун бүтүн әјанлары, сәркәрдәләри вә Ҹәлиләнин нүфузлу адамлары бу зијафәтә тәшриф бујуруб. Зијафәт вахты ҝәнҹ Сәлимә (Һиродиаданын әввәлки әри Филипдән доғулмуш гызы) гонаглар үчүн рәгс едир. Кишиләр онун ојнамағына мәфтун олурлар.

Гызын рәгси Һиродун о гәдәр хошуна ҝәлир ки, о дејир: «Үрәјин нә истәјир сөјлә, сәнә верәҹәјәм». О, һәтта анд ичир: «Мәндән нә истәсән, һәтта падшаһлығымын јарысыны белә, истәсән, сәнә верәҹәјәм». Гыз ҹаваб вермәзсән өнҹә чыхыб анасындан сорушур: «Нә истәјим?» (Марк 6:22—24).

Будур, нәһајәт Һиродиаданын әлинә фүрсәт дүшүр. О, чох фикирләшмәдән ҹаваб верир: «Вәфтизчи Јәһјанын башыны». Сәлимә ҹәлд Һиродун јанына гајыдыб истәјини она билдирир: «Вәфтизчи Јәһјанын башыны бу саат синидә мәнә вер» (Марк 6:24, 25).

Буну ешидәндә Һирод јаман дилхор олур. Бәс инди нә етсин? Ахы о, гонагларын гаршысында сөз вериб. Ҝүнаһсыз инсанын ганы баһасына олса белә, сөзүнү ҝери ҝөтүрмәјә утаныр. Бу дәһшәтли тапшырығы јеринә јетирмәк үчүн Һирод мүһафизәчини зиндана ҝөндәрир. Чох кечмәмиш мүһафизәчи Јәһјанын башыны бир синидә гыза ҝәтирир, гыз исә ону анасына апарыр.

Бу хәбәр Јәһјанын шаҝирдләринә чатанда онлар ҝәлиб онун ҹәсәдини апарыр вә дәфн едирләр. Сонра һадисәни ҝедиб Иса пејғәмбәрә данышырлар.

Бир мүддәт кечәндән сонра Һирод Иса Мәсиһин адамлара шәфа вердијини вә ҹинләри говдуғуну ешидәндә бәрк горхур. О, елә билир ки, Иса дирилмиш Јәһјадыр (Лука 9:7). Буна ҝөрә дә о, Иса пејғәмбәр ҝөрмәк истәјир. Һироду онун тәлимләри јох, шүбһәсинин әсаслы олуб-олмадығы марагландырыр.