156-СЫ ЙЫР
Иман аша
(Зәбур 27:13)
1. Ниңә ҡурҡып торайым?
Ни эшләтһен дошмандар?
Йәшенмәм, ҡасып китмәм,
Минең яҡлы Аллам,
Уға һәр көн мин таянам.
ҠУШЫМТА
Иман аша мин саф булып ҡаламын,
Иман аша һис бер ниҙән ҡурҡмам.
Йәһүә бит янымда,
Яҡлай һәм нығыта.
Мин сыҙармын бар һынауҙарға
Иман аша.
2. Ҡаршылыҡтар булһа ла,
Тоғролар иман һаҡлаған.
Йәшәрҙәр ожмахта
Бәхет тулы ерҙә,
Алла үҙе вәғ(ә)ҙә итә.
ҠУШЫМТА
Иман аша мин саф булып ҡаламын,
Иман аша һис бер ниҙән ҡурҡмам.
Йәһүә бит янымда,
Яҡлай һәм нығыта.
Мин сыҙармын бар һынауҙарға
Иман аша.
КҮСЕШ
Иман аша күсерәм тауҙы ла,
Иман булһа, өмөт йәшәй.
Һәр ауырлыҡ аша ҡыйыу атлап барам,
Тура юлдан һис тайпылмам.
3. Киләсәккә ҡарайым,
Шундай рәхәт күңелдә.
Беҙҙе ожмахта
Ғәжәп тормош көтә.
Ныҡ иман кәрәк бөгөн беҙгә.
ҠУШЫМТА
Иман аша мин саф булып ҡаламын,
Иман аша һис бер ниҙән ҡурҡмам.
Йәһүә бит янымда,
Яҡлай һәм нығыта.
Мин сыҙармын бар һынауҙарға
Иман аша,
Иман аша.
(Евр. 11:1—40-ты ла ҡара.)