Төшөрмә

d 2 Йылъяҙма 35:20—22: «Барлыҡ ошо хәлдәрҙән һуң, Иосия ғибәҙәтхананы торғоҙғас, Мысыр батшаһы Нехо Евфрат янындағы Кархемишҡа яу менән китте. Шунда Иосия уға ҡаршы сыҡты. Нехо, үҙ хәбәрселәрен ебәреп, уға былай тине: „Йәһүҙә батшаһы, һинең миндә ни эшең бар? Был юлы мин һиңә ҡаршы түгел, ә бүтән батшалыҡҡа ҡаршы барам, һәм мине Алла ашыҡтыра. Үҙең тураһында уйла, минең менән булған Аллаға ҡаршы төшмә, юғиһә ул һине һәләк итер“. Әммә Иосия сигенмәне, ә килеш-килбәтен үҙгәртеп, уның менән һуғышырға сыҡты. Ул, Алланың Нехо аша әйткән һүҙҙәрен тыңламайынса, Мегиддо үҙәненә һуғышырға килде».