Төшөрмә

b Зәкәриә 6:5—8: «Фәрештә миңә былай тине: „Былар — бөтөн ерҙең Хужаһы алдына килеп баҫҡандан һуң сығып барыусы дүрт рухи зат. Ҡара аттар егелгән арба төньяҡ ергә йүнәлә. Аҡ аттар — диңгеҙҙең аръяғына, ә ала аттар көньяҡ ергә бара. Сыбар аттар ерҙе гиҙеп сығырға атлығып торҙо“. Унан һуң ул: „Барығыҙ, ерҙе гиҙеп сығығыҙ“, — тине. Һәм улар ерҙе гиҙергә сыҡтылар. Шунан фәрештә миңә: „Ана, төньяҡ ергә барыусылар Йәһүәнең төньяҡ ергә ҡаршы ҡупҡан асыуын йомшартты“, — тине».