Төшөрмә

d Зәбур 23:1—6: «Йәһүә — Көтөүсем минең. Мин бер нәмәгә мохтаж булмам. ² Үләнле көтөүлектә ул мине ял иттерә, мул һыулы тыныс урындарға алып бара. ³ Ул минең йәнемде яңырта, үҙенең исеме хаҡына мине тәҡүәлек юлдарынан йөрөтә. ⁴ Дөм ҡараңғылыҡ ҡаплаған үҙәнлектән барһам да, мин бер ниндәй яуызлыҡтан ҡурҡмайым, сөнки һин минең менән. Көтөүсе таяғың миңә ышаныс бирә. ⁵ Һин дошмандарым алдында миңә табын әҙерләйһең, башымды май менән майлайһың, минең касам мөлдөрәмә тулы. ⁶ Һис шикһеҙ, яҡшылыҡ һәм тоғро мөхәббәт ғүмеремдең бар көндәрендә мине оҙатып йөрөйәсәк, һәм мин бар көндәремдә Йәһүә йортонда йәшәйәсәкмен».