112-СЕ ЙЫР
Йәһүә — тыныслыҡ Аллаһы
1. Бирәһең, Йәһүә,
Тыныслыҡ йәнебеҙгә.
Изге рух һинән һорайбыҙ
Йәшәргә именлектә.
Үҙең менән, Алла,
Дуҫ иттең Улың аша.
Иҫ киткес бүләк биргәнһең,
Шатлыҡтан күңел таша.
2. Рухың юл күрһәтә,
Ә Һүҙең белем бирә.
Был донъя яуыз булһа ла,
Тыныслыҡ — йөрәктәрҙә.
Һаҡла аңыбыҙҙы
Һәм нығыт рухыбыҙҙы,
Ғазаптар юҡҡа сыҡҡансы,
Ҡалдырма, Алла, беҙҙе.
3. Беҙҙе бергә йыйҙың,
Яратып берләштерҙең,
«Батшалыҡ тыуҙы күктә», — тип
Һөйләргә әмер бирҙең.
Килһен Батшалығың,
Тыныслыҡ ергә бирһен,
Һуғыштар ҙа, афәттәр ҙә
Бөтөнләй юҡ ителһен.
(Зәб. 4:8; Флп. 4:6, 7; 1 Фес. 5:23-тө лә ҡара.)