142-СЕ ЙЫР
Өмөтөбөҙгә ныҡ тотонайыҡ
(Еврейҙарға 6:18, 19)
1. Ҡараңғынан кешеләр сығам тиһә лә,
Көс һалыуҙар бары тик бушҡа ғына.
Сөнки гонаһ ҡол иткән һәр кемде лә,
Ул бөтәһе өҫтөнән хужа.
ҠУШЫМТА
Әйҙә, данлайыҡ изге Алланы,
Тиҙҙән Улы юҡ итәсәк гонаһты.
Шул өмөткә әгәр ныҡ тотонһаҡ,
Ул ел-дауылда булыр якорь һымаҡ.
2. «Был көн яҡын!» — тип бөтә ерҙә һөйләйбеҙ.
«Күпме тағы көтөргә?» — ти кешеләр.
Интегеүҙәр бөтәсәк, ышанабыҙ,
Юҡ ителер ҡайғы-хәсрәттәр.
ҠУШЫМТА
Әйҙә, данлайыҡ изге Алланы,
Тиҙҙән Улы юҡ итәсәк гонаһты.
Шул өмөткә әгәр ныҡ тотонһаҡ,
Ул ел-дауылда булыр якорь һымаҡ.
(Зәб. 27:14; Вәғ. 1:14; Йәил 2:1; Аб. 1:2, 3; Рим. 8:22-не лә ҡара.)