45-се йыр
Алға бар!
(Еврейҙарға 6:1)
1. Алға бар, етлеккән булырға ашыҡ!
Быны Алла теләй, үҫтер һин һәләтеңде.
Эшеңде Йәһәвә фатихалаһын,
Яҡшырт һин хеҙмәтеңде.
Һәммәбеҙ өсөн эш бар бөгөн.
Ғайса башҡарған эш, аңла һин,
Йығылмаҫ өсөн һин эҙлә ярҙамды,
Ныҡ тор тәҡүәлек өсөн.
2. Алға бар, ҡыйыулыҡ менән вәғәзлә!
Яҡшы хәбәрҙе һин алып кил кешеләргә.
Алланы, Ғайсаны ашҡынып маҡта
Һәр саҡ вәғәзләгәндә.
Дошмандар ҡурҡытырға теләй.
Бирешмә, был эш дауам итһен.
Батшалыҡ идара итә икәнен
Бар кеше лә ишетһен.
3. Алға бар, һәр ваҡыт һин алға атла,
Алла рухы һине гел дәртләндереп торһон.
Эш бик күп, бул әйҙә, яҡшы хеҙмәтсе.
Был эштән шатлыҡ тап һин.
Хәҡиҡәт яҡтыһы балҡыһын.
Тапҡан кешеләреңде ярат,
Ярҙам ит, яҡшыға һәр көн үҙгәрһен,
Шуға килеп кит ҡабат.
(Фил. 1:27; 3:16; Евр. 10:39-ҙы ла ҡара.)