Алла яратыуҙа өлгө күрһәтә

1. Алла — мөхәббәт, унан өйрәнәбеҙ,

Ул үрнәк һәр кемгә.

Уның эштәре, бар ҡарарҙары ла

Ҙур мөхәббәт сағылдыра.

Берҙән-бер Улын ергә ебәргән ул,

Йолом түләгән, беҙҙе кисергән ул.

Бөтә Ғаләмдә ундай яратыу юҡ,

Был — мөхәббәт, сикһеҙ мөхәббәт.

2. Беҙ ҡәрҙәштәргә ярҙам күрһәтәбеҙ

Һүҙ менән, эш менән.

Ололарына, кеселәренә лә

Дуҫ булыуға шатбыҙ гелән.

Алла саҡыра: «Ярат туғандарса,

Хата ҡылғанды кисер ҡәрҙәштәрсә».

Шулай эш итеү — ул мәсихселәрсә,

Был — мөхәббәт, ысын мөхәббәт.

3. Беҙ берҙәмлекте бергә нығытабыҙ,

Көс һалып көн һайын.

Беҙҙең ҡәрҙәшлек татыу ҙа, берҙәм дә,

Был бит бәхет, был ҙур шатлыҡ.

Алла һөйөүен көндән-көн тоябыҙ,

Изге Яҙманан һүнмәҫ дәрт алабыҙ.

Алла юлында шуны онотмайбыҙ:

Был — мөхәббәт, был юл — мөхәббәт.