Jue 140
Atin bofuɛ’n i junman’n
Kɛ aliɛ ko cɛn cɛ’n, mɔ wia’n tú i wun bo’n,
E su fite e kɔ,
lafilɛ te kun e,
yɛ e srɛ.
Kɛ e ko to sran mun’n, srilɛ ɔ o e nuan.
Wie’m be jran be tie ndɛ’n,
wie’m be jranman sanngɛ e o lɛ.
(I SU SƆLƐ)
E klo e junman sɔ’n.
E ti Zoova i liɛ.
I kwlaa ng’ɔ se kɛ e yo’n, é yó.
Kannzɛ wia’n bo, nzue’n tɔ’n,
E yaciman junman’n.
E yo sɔ cɛn kwlaa, e se i kɛ:
“N klo wɔ.”
Kɛ sɛnzɛ’n ɔ ko tɔ’n, mɔ é sá e sin bá’n,
Y’a fɛ sanngɛ kusu,
aklunjuɛ’n kun e kpo,
yɛ e srɛ.
E klo junman sɔ’n kpa, e tu e klun e di.
E yo Zoova i kwla,
afin ɔ yra e su cɛn kwlakwla.
(I SU SƆLƐ)
E klo e junman sɔ’n.
E ti Zoova i liɛ.
I kwlaa ng’ɔ se kɛ e yo’n, é yó.
Kannzɛ wia’n bo, nzue’n tɔ’n,
E yaciman junman’n.
E yo sɔ cɛn kwlaa, e se i kɛ:
“N klo wɔ.”
(An nian Zoz. 24:15; Jue. 92:3; Rɔm. 14:8 nun wie.)