Kun iyo, sala nanggad siya. Lalo na kun itinanom ninda ni Adan an ideyang iyan sa isip ni Cain mantang nagdadakula ini, siguradong ginibo kaiyan na orgulyoso an bakong perpektong si Cain. Pag-abot nin panahon, ipinangaki ni Eva an ikaduwa niyang aking lalaki, pero mayo kitang mababasa na siring kamapag-orgulyong pananaram manungod sa aking ini. Nginaranan ninda siyang Abel, na tibaad nangangahulogan “Alisngaw,” o “Mayong Halaga.” (Genesis 4:2) An pagpili daw kan ngaran na iyan nagpapahiling na mayong gayo sindang inaasahan, na garo baga dai sindang malalauman ki Abel kisa ki Cain? Dai niyato aram.

Mantang nagdadakula an magtugang, posibleng marhay na sinanay sinda ni Adan sa trabahong makakasustento sa pamilya. Si Cain nagin parauma asin si Abel nagin pastor nin mga karnero.

Siguradong nagtao si Abel nin panahon na hurop-hurupon an mga bagay manungod sa Diyos. Imahinara na inaataman niya an saiyang mga karnero. Kaipuhan sa sarong pastor na magparalakaw. Ginigiyahan niya an mga karnero sa mga bulod, sa mga kababan, asin sa pagbalyo sa mga salog—na pirmeng naghahanap nin mga lugar na may pinakaberdeng duot, pinakamarahay na maiinuman nin tubig, asin pinakaligtas na pahingaluan. Sa gabos na linalang nin Diyos, an mga karnero an garo baga daing kalaban-laban, na garo dinisenyo na may pangangaipo nin paggiya asin proteksiyon nin tawo. Narealisar daw ni Abel na kaipuhan man niya an paggiya, proteksiyon, asin pag-ataman nin Saro na mas madunong nanggad asin mas makapangyarihan kisa sa siisay man na tawo? Daing duda na ihinayag niya sa saiyang pamibi an dakul sa siring na mga kaisipan, asin huli kaiyan padagos na nagtalubo an pagtubod niya.