Kan nagtutukdo si Jesus sa mga tawo sa rehiyon nin Cesarea Filipos, na mga 25 kilometros an rayo sa Bukid nin Hermon, may sinabi siyang nakakabiglang paisi sa mga apostol: “Sinisigurado ko sa saindo na an nagkapira sa mga yaon digding nakatindog dai nanggad magagadan sagkod na dai nguna ninda mahiling na minadatong sa saiyang Kahadian an Aki nin tawo.”—Mateo 16:28.

Siguradong inisip-isip kan mga disipulo kun ano an buot sabihon ni Jesus. Pakalihis nin mga sarong semana, iiniba niya an tulo sa mga apostol—si Pedro, Santiago, asin Juan—sa sarong halangkawon na bulod. Posibleng banggi na kaidto, huling nagtutungka na an tulong lalaki. Mantang namimibi si Jesus, naliwat an itsura niya sa atubangan ninda. Nahiling kan mga apostol an lalawgon niya na nagliwanag na siring sa aldaw asin an saiyang bado nagkinang na siring sa liwanag, na nagkikinang sa kaputian.

Nakakapakusog nanggad an bisyon na ini para ki Jesus asin sa mga apostol! Patanaw iyan kan kamurawayan ni Cristo sa Kahadian. Kaya nahiling kan mga disipulo ‘na nagdatong sa saiyang Kahadian an Aki nin tawo,’ arog kan ipinanuga ni Jesus. (Mateo 16:28) Mantang nasa bulod, sinda “mga saksing nakahiling sa saiyang kamurawayan.” Dawa ngani gusto kan mga Fariseo nin sarong tanda na magpapatunay na si Jesus iyo an pinili nin Diyos na magin Hadi, dai niya sinda tinawan kaiyan. Pero an dayupot na mga disipulo ni Jesus tinugutan na mahiling an pagkaliwat kan itsura niya, na nagtaong garantiya kan kautuban kan mga hula manungod sa Kahadian. Kaya, naisurat ni Pedro kan huri: “An propetikong tataramon urog pa niyamong nasiyerto.”—2 Pedro 1:16-19.