Sa mga Kristianong Hebreo kan enot na siglo, si apostol Pablo nagsurat: “Igwa pang natatada na pagpahingalo sa sabbath para sa banwaan nin Dios. Huli ta an luminaog na sa kapahingaloan nin Dios nagpahingalo na man sa saiyang sadiring mga gibo, arog kan ginibo nin Dios. Kun siring gibohon niato an satong pinakamakakaya na makalaog sa kapahingaloan na iyan.”​—Hebreo 4:9-11.

Kun babalikan an mga tataramon ni Pablo sa Hebreo, maririsa ta na sinabi nia na “igwa pang natatada na pagpahingalo sa sabbath para sa banwaan nin Dios,” asin sinadol nia an saiyang mga kapwa Kristiano na gibohon an saindang pinakamakakaya “na makalaog sa kapahingaloan na iyan.” Ipinaheheling kaini na kan isurat ni Pablo an mga tataramon na iyan, an “ikapitong aldaw” kan pagpahingalo nin Dios, na nagpoon mga 4,000 na taon na bago kaidto, nagpapadagos pa. Dai iyan matatapos sagkod na an katuyohan nin Dios mapadapit sa katawohan asin sa daga biyo nang maotob sa katapusan kan Sangribong Taon na Paghade ni Jesu-Cristo, na iyo an “Kagurangnan kan sabbath.”​—Mateo 12:8; Kapahayagan 20:1-6; 21:1-4.