12 “Ug nianang panahona si Miguel+ mobarog, ang dakong prinsipe+ nga nagbarog+ alang sa mga anak sa imong katawhan.+ Ug moabot gayod ang usa ka panahon sa kasakit nga ang ingon wala pa ikapahinabo sukad nga may nasod hangtod nianang panahona.+ Ug nianang panahona ang imong katawhan makaikyas,+ ang matag usa nga makaplagang nahisulat diha sa basahon.+

3 Oo, ako maghangyo usab kanimo, tiunay nga kayugo,+ nga padayon mong tabangan kining mga babayhana nga naningkamot kiliran sa kiliran uban kanako+ diha sa maayong balita uban kang Clemente ingon man sa uban pang mga isigkamagbubuhat ko,+ kansang mga ngalan+ anaa sa basahon sa kinabuhi.+

5 Siya nga magmadaogon+ pagasul-oban ug maputing panggawas nga mga besti;+ ug dili ko gayod papason ang iyang ngalan gikan sa basahon sa kinabuhi,+ hinuon pagailhon ko ang iyang ngalan atubangan sa akong Amahan+ ug atubangan sa iyang mga manulonda.+

8 Ang mapintas nga mananap nga imong nakita mao kaniadto,+ apan dili mao karon, hinunoa hapit nang mogula gikan sa kahiladman,+ ug kini mopadulong ngadto sa kalaglagan. Ug sa makita nila kon sa unsang paagi ang mapintas nga mananap mao kaniadto, apan dili mao karon, hinunoa moabot ra unya, kadtong nanagpuyo sa yuta matingala, apan ang ilang ngalan wala mahisulat sa linukot nga basahon sa kinabuhi+ sukad sa pagkatukod sa kalibotan.+