2 Si Abraham miingon sa iyang sulugoon, nga kinatigulangan sa iyang panimalay ug nagdumala sa tanan niyang nabatonan:+ “Palihog ibutang ang imong kamot ilalom sa akong paa, 3 ug panumpa kanako sa ngalan ni Jehova, ang Diyos sa kalangitan ug ang Diyos sa yuta, nga dili ka magkuhag asawa para sa akong anak gikan sa mga babayeng Canaanhon, kansang yuta ako nagpuyo.+

3 Ayaw pakigminyo nila. Ayaw ihatag ang inyong mga anak nga babaye sa ilang mga anak nga lalaki ug ayaw kuhaa ang ilang mga anak nga babaye para sa inyong mga anak nga lalaki.+ 4 Kay ilang hayloon ang inyong mga anak nga mohunong sa pag-alagad sa Diyos aron moalagad sa ubang mga diyos.+ Unya si Jehova masuko pag-ayo ninyo ug laglagon dayon mo niya.+

25 Busa gibadlong nako sila ug gipasidan-an sa paghukom sa Diyos. Ug ang uban nila akong gipabunalan+ ug gipalarot ang ilang buhok ug gipapanumpa sila sa Diyos: “Kamo ug ang inyong mga anak dili angayng makigminyo sa ilang mga anak.+ 26 Dili ba tungod niini nga nakasala si Haring Solomon sa Israel? Walay hari nga parehas niya taliwala sa daghang kanasoran+ ug gimahal siya sa iyang Diyos,+ mao nga ang Diyos naghimo kaniyang hari sa tibuok Israel. Apan tungod sa iyang langyawng mga asawa, siya nakasala.+

14 Ayaw pagpayugo nga dili timbang* sa mga dili magtutuo.+ Kay duna bay panag-ubanay ang pagkamatarong ug kalapasan?+ O duna bay panag-ambitay ang kahayag ug kangitngit?+