SUNOY

[Gr., a·leʹktor].

Usa ka laki nga manok. Tungod sa komon nga pagpamuhi ug manok (Gallus domesticus), ang liksi nga sunoy maoy kasagarang makita. Kini adunay sanag ug bulok nga balhibo, tag-as ug nag-arko nga mga balhibo sa ikog, ug pula ug nagbawodbawod nga tapay, nga may duha nga susama niini nga nagbitay ubos sa sungo ug sa tutonlan.

Ang sunoy wala hisgoti sa Hebreohanong Kasulatan ug gihisgotan lamang sa Kristohanon Gregong Kasulatan maylabot sa pagtuktugaok niini. (Tan-awa ang PAGTUKTUGAOK SA MANOK.) Ang labing subsob nga paghisgot niini maoy maylabot sa tagna ni Jesus sa mga paglimod ni Pedro kaniya, nga natuman sa gabii una pa sa kamatayon ni Jesus ug giasoy pag-usab sa tanang upat ka magsusulat sa mga asoy sa Ebanghelyo.​—Mat 26:​34, 74, 75; Mar 14:​30, 72; Luc 22:​34, 60, 61; Ju 13:38; 18:27.

Bisan tuod ang Hudiyohanong Mishnah (Bava Kamma 7:7) nagdili sa mga Hudiyo sa pagbuhig manok, tungod sa posibilidad nga makapahugaw kini sa seremonyal nga paagi, ang rabbinikong mga basahon nagpakita nga kini gibuhi sa mga Hudiyo susama sa pagbuhi niini sa mga Romano. Ang igtitimbreng onyx nga adunay larawan sa usa ka sunoy nakaplagan duol sa Mizpa ug adunay inskripsiyon nga “iya ni Jaazanias, nga alagad sa hari.” Kon kini nga Jaazanias (Jezanias) mao ang gihisgotan sa 2 Hari 25:23 ug sa Jeremias 40:8 ingon sa gituohan sa pipila, kini magpaila nga ang pagbuhig mga sunoy didto sa Israel maoy sukad pa sa ikapitong siglo W.K.P. Ang larawan sa usa ka sunoy nakaplagan usab diha sa usa ka tipak sa kulon nga nakubkoban didto sa karaang Gabaon.

Ang himungaan, uban sa mga piso niini, ug ang itlog pulos gigamit ni Jesus sa iyang mga sambingay, nga nagpakita nga ang binuhing manok ilado sa iyang mga mamiminaw.​—Mat 23:37; Luc 11:12; 13:34; tan-awa ang HIMUNGAAN.