BAKI

[Heb., tsephar·deʹaʽ; Gr., baʹtra·khos].

Usa ka walay ikog nga linalang nga mabuhi sa tubig ug sa mamala, hamis ug panit ug may taas, undanong pangulahiang mga tiil nga panglukso. Sa Hebreohanong Kasulatan ang mga baki gihisgotan lamang maylabot sa ikaduhang hampak nga gipadangat ni Jehova sa Ehipto (Ex 8:1-14; Sal 78:45; 105:30), nga, sama sa ubang mga hampak, maoy usa ka paghukom ngadto sa mga bathala nga ginasimba sa maong yuta. (Ex 12:12) Ang baki maoy sagrado alang kang Heqt, usa ka Ehiptohanong diyosa nga gihulagwayng baki ang ulo.

Sa Pinadayag 16:13 ang “mahugawng inspirado nga mga pahayag” gipakasama sa mga baki. Tukma kini, kay ang mga baki maoy mahugaw nga pagkaon sumala sa Moisesnong Balaod.​—Lev 11:12.