PLATANO, KAHOYNG

[Heb., ʽer·mohnʹ].

Usa ka dako kaayong kahoy nga moabot sa gitas-ong mga 20 m (70 p), ug may nagsanggaka nga mga sanga ug may lagpad nga lubos-berde, samag bagon nga mga dahon nga maayong kasilongan. Ang sukod palibot sa punoan niini sagad maoy 3 hangtod sa 4 m (10 hangtod sa 13 p). Ang panit sa kahoyng platano (Platanus orientalis) mapakpak kada tuig, sa ingon madayag ang hamis ug putiong panit sa ilalom niini.

Ang ngalan niini nga kahoy sa Hebreohanon lagmit naggikan sa berbong ʽa·rahʹ, nga nagkahulogang “himoon nga hubo; gibuksan.” (Sof 2:14; Isa 22:6) Sa Genesis 30:​37, 38, si Jacob gihisgotan nga nagbutang ug mga sungkod nga kahoyng platano, uban sa laing mga kahoy, atubangan sa panon sa kahayopan ni Laban didto sa Haran sa Sirya. Ang mga sungkod gipanitan, nga ‘gipadayag’ ang “mga puting bahin.”

Kini nga kahoy ikatandi, apan dili gayod katugbang, sa halangdong sedro sa Lebanon, nga gigamit ni Ezequiel sa paglarawan kang Paraon ug sa tanan niyang panon.​—Eze 31:8.

Ang mga kahoyng platano makaplagan daplin sa mga suba ug mga sapa sa tibuok Sirya ug sa rehiyon sa karaang Asirya, ug dili kaayo daghan sa Palestina ug Lebanon.