Mamati Ka ba sa Pasidaan?

NIADTONG Mayo 19, 1997, usa ka bagyo ang mihuros sa distrito sa Chittagong, Bangladesh. Natala sa lungsod sa Cox Bazaar ang hangin nga nagkaduol sa gikusgong 250 kilometros kada oras. Sa kabanikanhan, ang pinawod nga mga payag bug-os nga nangawagtang, nga nagbilin ug gagmayng mga luna nga lapokon diin nagbarog kini kaniadto. Nangaluka ang mga kahoy ug mga poste sa telegrapo; ang uban nangabali nga samag mga palito sa posporo. Usa ka ulohang balita sa mantalaang Bhorar Kagoj mitaho nga 105 ka tawo ang namatay sa bagyo.

Ang buhatan nga naniid sa panahon nagsibya sa gibanabanang dalan sa bagyo mga 36 ka oras nga abante. Walay duhaduha, daghang kinabuhi ang naluwas kay gatosan ka libo ka tawo ang midangop sa konkretong mga tagoanan panahon sa bagyo.

Sulod sa kapin sa usa ka gatos ka tuig karon, ang mga Saksi ni Jehova nagamantala ug balita bahin sa taliabot nga katalagman nga mas malaglagon pa kay sa bisan unsang bagyo. Ang Bibliya nagtawag niana nga “dako ug makapukawg-kalisang nga adlaw ni Jehova.” (Joel 2:31) Pinaagi sa pagpamati sa matagnaong mga mensahe sa pasidaan nga makaplagan sa Bibliya, kita mahimong makaikyas sa kapungot niana.​—Sofonias 2:2, 3.

Dili, ang mga Saksi ni Jehova dili mga manalagna sa kalaglagan. Ang ila maoy mensahe sa paglaom. Nagtinguha sila sa pagtabang sa mga tawo nga makakat-on mahitungod sa Gingharian sa Diyos, nga sa dili madugay maghinlo sa yuta sa tanang pagkadili-matarong. Ang Pulong sa Diyos, ang Bibliya, nagtug-an kanato: “Hamubo na lang ang panahon, ug ang mga daotan mangawala; ug pagasusihon mo gayod ang iyang dapit, ug siya mawala diha. Apan ang mga maaghop mismo magapanunod sa yuta, ug sa pagkatinuod makakaplag sila ug tumang kalipay tungod sa kadagaya sa pakigdait.”—Salmo 37:10, 11.