Maalamon Ka Ba?

SA PAGTUDLO ug mga maghuhukom sa Israel, si Moises nanlimbasog sa pagpangitag “lalom ug pagsabot ug maalamon ug may kasinatian nga mga tawo.” (Deuteronomio 1:13) Ang kasinatian, nga nabatonan duyog sa pangedaron, dili lamang maoy bugtong sukdanan. Ang kaalam ug maayong panghukom hinungdanon usab.

Ang usa ka tawo nga maalamon magpakitag maayong panghukom sa sinultihan ug sa panggawi. Sumala sa Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary, ang tawong maalamon “may-katakos [usab] sa pagpatunhay sa maalamong pagpakahilom.” Oo, adunay “panahon sa pagsulti,” ug adunay “panahon sa paghilom,” ug masabtan sa tawong maalamon ang kalainan. (Ecclesiastes 3:7) Kasagaran, adunay maayong katarongan sa pagpakahilom, kay ang Bibliya nag-ingon: “Sa daghang mga pulong tino nga adunay kalapasan, apan siya nga nagapugong sa iyang ngabil nagalihok nga maalamon.”—Proverbio 10:19.

Ang mga Kristohanon kinahanglang magmaalamon sa ilang mga pakiglabot sa usag usa. Ang usa nga mosulti nga subsob kaayo o puwersado kaayo dili kanunayng mao ang labing hinungdanon o labing kinahanglanon. Hinumdomi, si Moises maoy “gamhanan sa iyang mga pulong,” apan dili siya epektibong makapanguna sa nasod sa Israel kon wala niya maugmad ang pailob, kaaghop, ug pagpugong-sa-kaugalingon. (Buhat 7:22) Busa, kadtong gipiyalan ug awtoridad ibabaw sa uban ilabinang kinahanglang manlimbasog nga magmakasaranganon ug magpakitag pagkamakataronganon.—Proverbio 11:2.

Kanilang gipiyalan ni Jesus sa “tanan niyang mga gipanag-iya” gihubit sa Pulong sa Diyos ingong ‘matinumanon ug maalamon.’ (Mateo 24:45-47) Sa pagkamakasaranganon sila dili mag-unauna kang Jehova tungod lamang sa mahinaykong kapritso; ni sila magpaiwit sa dihang ang pagtultol ni Jehova sa usa ka butang maoy tin-aw. Sila nahibalo kon kanus-a mosulti ug kon kanus-a maghulat sa hilom alang sa dugang katin-awan. Maayong sundogon sa tanang Kristohanon dili lamang ang ilang pagtuo kondili usab pamatud-an ang ilang kaugalingon nga maalamon, ingon sa gibuhat sa ulipon nga matang.—Hebreohanon 13:7.