Awit 102
Kalipay sa Pagkabanhaw
1. Tulog si Lasaro sa
Batong lubnganan.
Way makaluwas niya,
Siya gibakhoan!
Kon higalang Jesus
Diha pang daan,
Ang Hades di unta
Niya hiagoman.
Diha sa lubnganan
Singgit si Kristo,
Ang patay giingnan:
‘Gula, Lasaro!’
Bisan siya pinutos,
Siya mituman.
Dakong kalipay sa
Kahigalaan!
2. Ang mga nanaglaom
Diha kang Jesus,
Sa pagkamatay niya
Nangahiubos.
Ang mga higala
Naglubong niya.
Kasubo anaa
Diha kanila.
Apan siya sa Hades
Wala magdugay.
Gibanhaw na siya sa
Mga minatay.
Dako ang kalipay
Kay mituhaw siya.
Kamatayon, Hades
Ubos na kaniya.
3. Gumikan man ni Adan
Ang kamatayon.
Gumikan kang Kristo
Patay banhawon.
Kadtong sa lubnganan
Tingog niya dunggon,
Mangabuhi na sab
Nga malipayon.
Atubangan sa Diyos,
Hukman na sila
Sumala sa buhat
Sa kahayag niya.
Ang nahisulat sa
Basahon sa Diyos
Mabuhi sa bag-ong
Yuta sa bug-os.