Kapitulo 126
“Sa Pagkatinuod Kini Siya Anak sa Diyos”
DILI pa dugay si Jesus diha sa kahoy-patyanan sa dihang, sa pagkaudto, usa ka kahibulongan, tulo ka oras nga kangitngit ang nahitabo. Dili ang eklipse sa adlaw ang nagpahinabo niadto, sanglit kini mahitabo lamang sa panahon sa bag-ong bulan ug ang bulan takdol sa panahon sa Paskuwa. Dugang pa, ang mga eklipse sa adlaw motagal lamang ug pipila ka minuto. Busa ang kangitngit gikan sa Diyos! Hayan nakapahilom kadto makadiyot sa mga nagbugalbugal kang Jesus, gani nakapahunong kini sa ilang mga pagyubit.
Kon kining makahahadlok nga hitabo nahitabo pag-una sa gisaway sa mamumuhat ug daotan ang iyang kauban ug mihangyo kang Jesus nga hinumdoman siya, mahimong hinungdan kini sa iyang paghinulsol. Tingali sa maong panahon sa kangitngit nga ang upat ka babaye, nga mao, ang inahan ni Jesus ug ang iyang igsoong babaye nga si Salome, si Maria Magdalena, ug si Maria ang inahan sa apostol nga si Santiago nga Gamay, nagpaduol sa kahoy-patyanan. Si Juan, ang hinigugmang apostol ni Jesus, uban kanila didto.
Daw ‘gitusok’ ang kasingkasing sa inahan ni Jesus samtang nagtan-aw siya sa anak nga iyang giamoma ug gipadako nga nagbitay didto sa kasakit! Apan si Jesus naghunahuna, dili sa iyang kaugalingong kasakit, kondili sa iyang kaayohan. Uban sa dakong paningkamot, siya miyango kang Juan ug gisultihan ang iyang inahan: “Babaye, tan-awa! Ang imong anak!” Unya, miyango kang Maria, siya miingon kang Juan: “Tan-awa! Ang imong inahan!”
Sa ingon gitugyan ni Jesus ang pag-atiman sa iyang inahan, nga balo na sa maong panahon, sa iyang hinigugma pag-ayo nga apostol. Iyang gihimo kini tungod kay ang ubang mga anak ni Maria wala pa magpakitag pagtuo kaniya. Busa siya naghatag ug maayong panig-ingnan sa pagtagana dili lamang alang sa pisikal nga panginahanglan sa iyang inahan kondili sa iyang espirituwal nga panginahanglan usab.
Sa mga alas tres sa hapon, si Jesus miingon: “Giuhaw ako.” Si Jesus nakamatikod nga ang iyang Amahan, pagaingnon pa, nagkuha sa iyang panalipod gikan kaniya aron ang iyang pagkamaunongon bug-os nga masulayan. Busa siya mitawag uban sa makusog nga tingog: “Diyos ko, Diyos ko, nganong gitalikdan mo ako?” Sa pagkadungog niini, ang pipila nga nagbarog sa duol miingon: “Tan-awa! Gitawag niya si Elias.” Dihadiha usa kanila miduol nga nagdagan ug, gibutang ang espongha nga gipatuhopan ug suka diha sa tumoy sa usa ka bagakay, gitunol kaniya aron iyang imnon. Apan ang uban nag-ingon: “Pasagdi lang! Atong tan-awon kon moanhi ba gayod si Elias aron sa pagluwas kaniya.”
Sa nakainom na si Jesus sa suka, siya misinggit: “Natapos na!” Oo, natapos niya ang tanan nga gipabuhat sa iyang Amahan nga nagpadala kaniya sa yuta. Sa kataposan, siya miingon: “Amahan, sa imong mga kamot gitugyan ko ang akong espiritu.” Busa gitugyan ni Jesus ngadto sa Diyos ang iyang puwersa sa kinabuhi sa pagsalig nga ibalik kini sa Diyos kaniya. Dayon iyang giduko ang iyang ulo ug namatay.
Sa nabugtoan si Jesus sa iyang ginhawa, usa ka kusog nga linog ang nahitabo, nasip-ak ang mga pangpang. Ang linog kusog kaayo nga tungod niana ang mga lubong gawas sa Jerusalem nangaabli ug ang mga patayng lawas nanggula. Ang mga lumalabay, nga nakakita sa mga patayng lawas nga nanggula, misulod sa siyudad ug gitaho kini.
Dugang pa, sa namatay ni Jesus, ang dakong tabil nga nagbahin sa Balaan ug Labing Balaan sa templo sa Diyos nagilis sa duha ka bahin, gikan sa itaas hangtod sa ubos. Dayag nga kining matahom nga pagkadayandayan nga tabil maoy 18 metros ang gitas-on ug bug-at kaayo! Ang kahibulongang milagro dili lamang nagpakita sa kapungot sa Diyos sa mga mamumuno sa Iyang Anak kondili nagpakita nga ang pagsulod ngadto sa Labing Balaan, sa langit mismo, posible na tungod sa kamatayon ni Jesus.
Buweno, sa nabati sa mga tawo ang linog ug nakita ang mga butang nahitabo, sila nahadlok pag-ayo. Ang kapitan nga maoy nagdumala sa pagpatay naghimaya sa Diyos. “Sa pagkatinuod kini siya Anak sa Diyos,” siya miingon. Tingali presente siya sa dihang gihisgotan ang pangangkon sa pagkaanak sa Diyos diha sa husay ni Jesus atubangan ni Pilato. Ug karon siya kumbinsido nga si Jesus mao ang Anak sa Diyos, oo, nga siya sa pagkamatuod ang labing bantogang tawo nga nabuhi sukad.
Ang uban usab nadaog niining milagrosong mga hitabo, ug sila namauli nga nagpamukpok sa ilang mga dughan sa pagpakita sa ilang tumang kaguol ug kaulaw. Nakakita sa talan-awon sa halayo mao ang daghang babayeng mga tinun-an ni Jesus nga natandog kaayo niining hinungdanong mga hitabo. Si apostol Juan usab dinha niadtong tungora. Mateo 27:45-56; Marcos 15:33-41; Lucas 23:44-49; 2:34, 35; Juan 19:25-30.
▪ Nganong ang eklipse sa adlaw dili maoy hinungdan sa tulo ka oras nga kangitngit?
▪ Sa hapit na siyang mamatay, unsang maayong panig-ingnan ang gihatag ni Jesus alang niadtong may tigulang nga mga ginikanan?
▪ Unsa ang kataposang upat ka mga pulong ni Jesus una pa siya namatay?
▪ Unsay nahimo sa linog, ug unsay kahulogan sa pagkagilis sa tabil sa templo ngadto sa duha?
▪ Sa unsang paagi naapektohan sa milagro ang kapitan nga nagdumala sa pagpatay?