BAAL-MEON

[pinamubo sa Bet-baal-meon].

Usa ka iladong lungsod diha sa patag sa bukid sa A sa Moab nga gipahat ngadto sa tribo ni Ruben lakip sa Nebo, Kiriataim, ug ubang mga lungsod sa maong rehiyon. (Num 32:​37, 38; 1Cr 5:8) Ang mga Rubenhon, nga nagtinguha sa maong rehiyon tungod sa maayong sibsibanan niini, lagmit nagtukod ug nagngalan pag-usab sa maong mga lungsod. Sa mas naunang talaan diha sa Numeros 32:​3, 4, ang Baal-meon lagmit gihawasan sa ngalan nga “Beon.” Unya si Josue nagtawag niana nga Bet-baal-meon, nga lagmit mao ang bug-os nga ngalan sa maong dapit.​—Jos 13:17.

Mopatim-awng ang Baal-meon nakuhag balik sa mga Moabihanon panahon sa paghari ni Haring Mesa sa Moab, dayag sa ulahing bahin sa ikanapulong siglo W.K.P. Ang inskripsiyon sa Bato sa Moab (linya 9) nag-ingon nga si Mesa “nagtukod [lagmit, nagpalig-on] sa Baal-meon, nga naghimog usa ka tangke sa tubig diha niana,” ug sa linya 30 iyang gihisgotan kini ginamit ang bug-os nga ngalang Bet-baal-meon. Dugang pa, sa usa ka bika nga may inskripsiyon nga nakaplagan sa Samaria (Ostraca 27 sa Samaria) gihisgotan ang usa ka “Baala nga Baal-meonhon.”

Sa ikapitong siglo W.K.P. ang manalagnang si Jeremias nagpahayag ug usa ka pasidaan gikan sa Diyos ngadto sa Moab, nga nagtagna nga kining yutaa laglagon sa Babilonya, ug siya espesipikong naghisgot sa pipila ka lungsod, lakip ang Bet-meon (lagmit ang Baal-meon). (Jer 48:20-23) Gilakip ni Ezequiel ang Baal-meon ingong usa sa mga dapit sa Moab nga panag-iyahon sa “mga taga-Sidlakan” (o, “mga anak sa Sidlakan”). (Eze 25:​9, 10) Ang sekular nga kasaysayan ug ang arkeolohikanhong panukiduki nagpamatuod sa katumanan niini nga mga tagna.​—Tan-awa ang MOAB, MOABIHANON Num. 2.

Gituohan nga ang Baal-meon mao ang mga kagun-oban sa Maʽin, nga nahimong usa ka dakong bungdo nga mga 6 km (3.5 mi) sa KHK sa Medeba ug 12 km (7 mi) sa S sa Patayng Dagat. Ang patag sa bukid nga nahimutangan sa Maʽin may gihabogon nga mga 800 m (2,600 p).