SARDIO

Usa ka medyo sihag, pulahon-kape nga matang sa mineral nga kalsidonya nga gigamit ingong mutya. Sumala kang Pliny nga Magulang, ginganlan kini pinasukad sa ngalan sa siyudad sa Sardis sa Lydia, diin kini unang gidala nianang bahina sa kalibotan. Apan gituohan nga ang maong ngalan naggikan sa Persianhong pulong nga sered, nga nagkahulogang “dalagong-pula,” ug nalangkit sa ngalan sa bato nga gikan sa Persia. Ang sardio gitawag usab nga “sardo,” “sardine,” ug “sardoine.” Tungod kay kini matahom, malig-on, sayon kulitan, ug daling mapasinaw, kining batoha popular kaayo taliwala sa mga artesano. Ang mga Hebreohanon lagmit nakabaton sa ilang mga bato nga sardio gikan sa Peninsula sa Arabia.

Ang sardio gihisgotan diha sa Pinadayag 4:​3, diin ang Usa nga naglingkod sa iyang halangdong trono sa langit gihubit nga “may panagway nga sama sa . . . usa ka bililhong pulag-bulok nga bato [“usa ka sardio,” ftn sa Rbi8].” “Ang balaang siyudad, ang Bag-ong Jerusalem,” gihubit nga adunay paril nga ang mga patukoranan “gidayandayanan sa tanang matang sa bililhong bato,” nga ang ikaunom mao ang sardio.​—Pin 21:​2, 19, 20.