TIRZA

[gikan sa lintunganayng pulong nga nagkahulogang “nahimuot; miuyon”].

1. Usa sa lima ka anak nga babaye sa Manasesnong si Zelopehad; usa ka katalirongan ni Moises ug Josue.​—Num 26:​29, 33; 27:1-7; 36:​11, 12; Jos 17:​3, 4.

2. Usa ka siyudad sa Samaria. Ang nakubkoban nga mga ebidensiya sa arkeolohiya nagpakita nga lagmit kini mao ang Tell el-Farʽah, mga 10 km (6 mi) sa AAS sa Sekem.

Ubos sa pagpangulo ni Josue, gipildi sa mga Israelinhon ang hari sa Tirza. (Jos 12:​7, 24) Mga siglo sa ulahi, si Jeroboam, ang unang hari sa amihanang gingharian, mibalhin pagpuyo sa Tirza. (Itandi ang 1Ha 12:25; 14:17.) Lagmit nga ang Tirza mao gihapon ang kaulohan sa amihanang gingharian panahon sa paghari sa anak nga lalaki ni Jeroboam nga si Nadab (1Ha 15:25-28) ug sa iyang mga manununod nga si Baasa, Elah, ug Zimri. (1Ha 15:33; 16:​5, 6, 8, 15) Ang kataposan niini nga mga hari, si Zimri, nagpakamatay didto sa Tirza sa dihang nailog ni Omri ang siyudad. (1Ha 16:17-20) Human sa paghari didto sa Tirza sulod sa unom ka tuig, gitukod ni Omri ang Samaria ug gihimo kining siyudara nga iyang kaulohan. (1Ha 16:​23, 24, 29) Kapin sa 150 ka tuig sa ulahi, si Menahem, usa ka molupyo sa Tirza, nagpatay kang Salum ug nahimong hari sa Samaria.​—2Ha 15:​14, 17.