Gipanalanginan ni Jehova ang Akong mga Desisyon
Sumala sa giasoy ni Samuel B. Friend
NIADTONG Hulyo 1952 ako tigkantahan kada Sabado sa gabii sa usa ka popular nga pasundayag sa kasadpanhong awit banikanhon sa Little Rock, Arkansas. Ang tulo-ka-oras nga pasundayag kinaham dili lamang sa personal nga mamiminaw kondili sa kaliboan pang namati niana sa 50,000-watt estasyon sa radyong KLRA. Kadto maoy sa panahong ang telebisyon wala pa ipailaila nianang habagatang bahin sa Tinipong Bansa.
Usa ka gabii, samtang ako nagtapos sa usa ka pasundayag, usa ka talent scout alang sa MGM (Metro-Goldwyn-Mayer) nga kompaniya sa rekording miduol kanako. “Gusto kong ikaw mokanta alang kanamo,” matud niya. Ug didto mismo siya mitanyag sa usa ka maayog kita nga kontrata sa pagrekord. Miingon siyang pila na ka semana siyang nagtan-aw sa pasundayag, ug siya nagtuo nga ako may kaugmaon diha sa negosyo sa pagpangrekord.
Sa gisultihan ko siyang dili ako interesado, siya nakuratan. Gisaysay ko nga ako miapil lamang sa pasundayag sa pagtabang sa pagsuportar sa akong asawa ug kanako diha sa bug-os-panahong ministeryo ug dili ko buot malangkit ug dugang sa industriya sa musika.
Sa ulahi niadtong tuiga, ang telebisyon gipailaila sa Arkansas—didto sa Little Rock. Ang direktor sa programa mihangyo nga ako ang mahimong master of ceremonies sa unang programa, nga usa ka pasundayag sa nagkadaiyang musika. Nalipay ako ug malipayon kong gidawat ang tanyag, nga misaysay nga gusto kong makabatog inoras nga trabaho sa estasyon. Miingon siyang iya akong pahibaloan tapos sa pangbukas nga programa.
Kadtong pangbukas nga programa dakong kalamposan. Gipailaila ko ang hiniyasang mga mag-aawit ug ako mismo mikantag pila ka kanta. Tapos niadto nangutana ako kon mabatonan ko ba kadtong inoras nga trabaho. “Dili, dili ko buot nga ikaw mag-inoras,” matud niya. “Gusto kong motrabaho ka sa bug-os nga panahon.” Sanglit siya dili mokompromiso kon bahin sa pagtrabahog bug-os panahon, kinahanglang himoon ko ang desisyon. Ang pagtrabaho sa ubos nga andana sa unang estasyon sa TV sa Arkansas maoy makapadaning palaaboton. Apan, sa pagkamatuod, kana dili ikatandi sa pag-alagad sa atong langitnong Amahan, si Jehova nga Diyos, sa bug-os-panahong payunir nga ministeryo! Busa gibalibaran ko ang tanyag.
Sa nakigsulti ako sa akong asawang si Jean tapos sa pasundayag, siya miuyon sa bug-os. Niadtong gabhiona sa among pagpauli, nasayod ka bag unsay didto sa kahon sa sulat? Kadto usa ka imbitasyon sa pag-alagad nga magtatan-aw sa sirkito, nga magaduaw sa mga kongregasyon sa katawhan ni Jehova sa paglig-on kanila sa espirituwal. Gibati ko gayod nga si Jehova nagpanalangin sa akong desisyon.
Laing Panahon sa Desisyon
Kadto dili ang unang ingong desisyon nga akong gihimo. Sa nahuman ako sa hayskul sa Mount Ida, Arkansas, ang akong igsoong si Fred ug ako miapil sa usa ka grupong tigkantag kasadpanhong musika nga gitawag Texas Rangers. Sulod sa halos tulo ka tuig sa hinapos sa katuigang 1930, ako mibiyahe uban sa grupo sa daghang habagatang estado. Nadawat sa among banda ang dagkog-bayad nga mga tanyag gikan sa mga esponsor gikan sa halayo sama sa Chicago. Nakadaog kami sa unang ganti sa mga bangga sa estado sa Mississippi ug Arkansas, ug sa usa ka bangga sa estado sa Arkansas nakadaog ako sa unang ganti ingong labing maayong mag-aawit nga lalaki. Busa akong nabatonan ang masaarong karera.
Apan ako nabahin. Sa bata pa ako sa katuigang 1920, nahibalag sa among pamilya ang mga hawas sa Watch Tower Society. Ngani, sa nagduawan sila sa among dapit sa pila ka milya kasadpan sa Hot Springs, Arkansas, ang nagpanaw nga mga ministro (gitawag mga pilgrim) tig-estar sa among balay. Nahimuot ang among pamilya sa pagpamati kanila ug sa linangkob nagtuo sa ilang gitudlo.
Busa samtang ako nagtubo ako may paninugdang kahibalo sa kamatuoran sa Bibliya. Ug nakigsulti pa ako sa akong mga higala mahitungod sa mga butang gipanulti sa maong nagpanawng mga ministro ug kon unsay akong nabasa sa balay sa Ang Bantayanang Torre. Si Floyd Garrett usa niadtong mga higalaa sa bata pa ako. Kami mag-uban sa pag-adto sa eskuylahan sa tungatunga sa katuigang 1930. Misanong si Floyd sa mga butang gisugid ko kaniya, ug, sa igong panahon, siya mipahinungod sa Diyos ug misugod sa bug-os-panahong ministeryo sa 1940. Karong adlawa siya nagaalagad nga nagapanawng magtatan-aw.
Aw, sa panahong ako mipanaw uban sa banda, ang akong amahan mosulat kanako mahitungod sa mga pakigpulong gihatag sa nagpanawng mga kaigsoonan didto sa among balay sa balangay. Dayon, sa hinapos sa 1938, samtang didto kami sa Jackson, Mississippi, gidapit ako sa pagpamati sa usa ka rekording sa pahayag nga “Pun-a Ninyo ang Yuta” nga gipahayag sa presidente sa Watch Tower Society, si J. F. Rutherford, sa usa ka kombensiyon sa London, Inglaterra. Kadto nakahaling na usab sa diyutayng interes nga nahikatulog sa daghang katuigan. Ako nasayod nga kinahanglang himoon ko ang desisyon. Sa sunod tuig ako mibulag sa banda ug mipauli ako sa Arkansas.
Pag-uswag sa Espirituwal
Ang musika, ingon man ang pangisda ug pagpangayam, sa maong panahon nagbaton ug ikaduhang dapit sa akong kinabuhi. Ang espirituwal nga mga butang nahimong labi pang makahuloganon samtang misugod ako sa pagpangita pag-una sa Gingharian. (Mateo 6:33) Si Jehova nahimong tinuod alang kanako, ug nabatonan ko ang mainit nga tinguha sa pag-alagad kaniya. Mipahinungod ako kang Jehova ug nabawtismohan sa Nobyembre 27, 1939, sa tugnawng sapa sa Arkansas. Ang akong inahan nabawtismohan wala madugay human niadto.
Mipalit akog 11-anyos nga kotse sa $50, ug sa Nobyembre 1940, misulod sa bug-os-panahong payunir nga pag-alagad sa banikanhong Arkansas, sa 23 anyos sa edad. Pagkamalipayon kadtong adlawa! Tin-aw na ang akong dalan sa kinabuhi, ug gibati kong si Jehova nagpaluyo kanako ug kana ang bililhon.
Ang pagpangitag mga karnerohon sa kabalangayan sa Hot Springs niadtong mga adlawa dili sayon. Kinahanglan niadto ang sigeng pagdrayb sa dili-sementadong karsada, pagtabok sa mga sapa, ug pagsubay sa abogong mga dalandalan sa karosa aron makaabot sa nahilit nga kabalayan. Ako nakigbaylog mga basahon sa Bibliya ilis sa prutas, utanon, mga manok, mga itlog, delata, ug uban pa. Gimahal ko gihapon kadtong mga kasinatiana.
Mga Suliran sa Katuigan sa Gubat
Tungod sa kaguliyang sa gubat sa miapil ang Tinipong Bansa sa Gubat sa Kalibotan II sa 1941, may kaylap nga pagsupak sa mga Saksi ni Jehova tungod sa ilang baroganan sa neyutralidad. (Isaias 2:4) Giporma ang mga panong manggugubot batok kanila sa tibuok nasod, ug gipriso ang libolibong batan-ong Saksi. Bisan tuod akong nadawat ang 4-D nga klasipikasyon ingong ministro, giatubang ko ang grabeng pagsupak, apil ang mga kapeligrohan sa akong kinabuhi.
Nga gition kanako ang iyang pusil, ang usa ka lalaki mimando: “Gawas sa akong propiedad kon dili mo buot pusilon!” Nailhan niya ako nga Saksi samtang ako nagpaduol sa iyang balay. Di na mistil isulti pa, ako mipahawa sa walay langan. Unya diha ang usa ka lalaki nga akong gitun-an sa Bibliya nga nagpasidaan kanakong may nagplano sa pagpatay kanako sa silangan sa lungsod inig-adto ko sa iyang balay.
Pila ka bulan sa ulahi samtang didto nianang lugara, ako gipadayon sa usa ka ginang sa panimalay ug misugod sa pagpatokar sa usa ka plaka sa ponograpo kabahin sa usa ka pahayag sa Bibliya ni Igsoong Rutherford. Samtang nagtokar ang rekording, ang bana miabot ug mibarog tali kanako ug sa pultahan, nga mipagawas sa iyang korta. Nangutana siya kon unsa ang akong tuyo apan unya dili niya ako pasaysayon. “Mosaludar ba kamo sa bandera o mosundalo?” siya nangutana, samtang iyang giwarawara ang iyang korta sa akong atubangan. Dihadiha akong nahinumdoman ang pasidaan sa akong higala ug nahibulong kon unsay itubag.
“Unsay imong bation,” ako nangutana sa nagkupot sa korta, “kon may mag-akusar kanimo nga nagasuportar ka sa Nazismo?” Nga masuk-anon, ako mipadayon: “Ako dili dapig kang Hitler sama ra kanimo. Ang ako lamang interes mao ang pagtabang sa mga tawo sa pagsabot sa Bibliya.” Sa usa ka paagi ang tubag nakahupay sa tawo, ug ako nakalakaw nga luwas. Samtang ako mipahawa, ako nagpasalamat kang Jehova sa iyang pagpanalipod ug pagbutang sa hustong mga pulong sa akong baba.
Sa laing okasyon, akong gipatokar ang usa ka narekord nga pahayag sa Bibliya alang sa usa ka lalaki dihang akong namatikdang may suliran. Ang iyang nawong nagmugtok, ug siya nangluspad. Apan siya nagpadayon sa pagpamati. Dihang natapos ang plaka, ako nangutana kon nagustohan ba niya kadto. Siya mihunong ug mitubag: “Sa sinugdan abi kog mga Saksi ni Jehova, ug ako kang patyon.” Gidayeg ko siya sa pagpatalinghog sa butang una mohukom ug gihatag kaniya ang pinatik nga wali ug milakaw. Buot kong mailhan niya sa panahon lamang nga ako wala na diha.
Ang usa ka bag-ong kongregasyon natukod sa Bonnerdale diin ako nagtubo. Tapos sa pag-alagad ingong alagad sa kompaniya o kongregasyon sa duha ka tuig ug pagkakitang ang grupo mitubo ngadto sa 17 ka magmamantala, ako gihangyo sa nagpanaw nga magtatan-aw sa pagbalhin ngadto sa Hot Springs ug pag-alagad nga alagad sa kongregasyon. Kadto akong gihimo sa 1942. Ang pagpakig-uban sa hamtong, gulang nga mga igsoong lalaki nakatabang pag-ayo sa akong pagtubo sa espirituwal.
Niadtong mga adlawa, gitagana ni Jehova ang akong mga panginahanglan sa daghan kaayong paagi. Ako walay kuwarta nga $5 nga ibayad sa pagbag-o sa lisensiya sa akong kotse. Miampo ako kang Jehova bahin niadto ug misangyaw. Niadtong buntaga akong nadawat ang wala-pangayoang donasyon nga eksaktong $5!
Pag-alagad sa Bethel
Sa 1944 ako naasayn nga espesyal payunir sa Joliet, Illinois. Samtang ako didto, may usa ka artikulong mipatim-aw sa Informant (karon Atong Ministeryo sa Gingharian) mahitungod sa pag-alagad sa Bethel sa Brooklyn, New York. Mihukom ako sa pag-aplay ug nadawat.
Sa akong pag-abot sa Bethel sa Marso 1945, may mga 230 lamang sa pamilya sa hedkuwarter sa kalibotan sa Brooklyn kon itandi sa kapin ug 2,500 karong adlawa! Sa lima ka tuig ako nagkalipay sa pagtrabaho sa nagkalainlaing dapit, apil ang Departamento sa Pag-alagad. Unya usa ka adlaw si Igsoong Knorr, presidente sa Sosyedad, mipatawag kanako ngadto sa iyang opisina.
“Ikaw ang napiling magdumala sa estasyon sa radyo sa Sosyedad nga WBBR,” matud niya. Wala ako makatuo niana.
“Wala akoy alamag sa pagdumalag estasyon sa radyo,” matud ko.
“Ikaw kaniadto nagtokar sa radyo, dili ba?” siya nangutana.
“Apan lahi kana sa pagdumalag estasyon sa radyo,” ako mitutol.
Gidasig ako ni Igsoong Knorr sa pagdawat sa asaynment, ug miuyon ako sa paghatag niana sa labing maarangan nako. Kadto dako kaayong hagit apan kalipay ug pribilehiyo usab. Kapin ug 90 ka membro sa pamilyang Bethel ang makaapil sa nagkalainlaing programa kada semana. Ang bag-ong format magbaton ug mga 65 porsientong narekord nga musika, apil ang 15-minutong programa sa akong pagkanta kada semana. Ang nahibiling panahon gideboto sa mga pahayag sa Bibliya, mga pagtuon sa Bibliya, pagtubag sa mga pangutana sa Bibliya, ug ubang paagi sa pagpresentar sa impormasyon sa Bibliya, ingon man mga sibya sa balita ug impormasyon mahitungod sa kaluwasan sa publiko.
Pagbawtismo sa Akong Amahan
Dihang ako nagbakasyon gikan sa Bethel sa ting-init sa 1950, nabatonan ko ang linaing kalipay sa pagbawtismo sa akong amahan mismo! Sulod ug 27 anyos siya nagbasa sa mga basahon sa Sosyedad, apan gidangtan pag daghang katuigan una niya dawata sa bug-os nga si Jehova nagagamit sa usa ka organisasyon nga pinaagi niana Siya nagapahayag sa Iyang mga kamatuoran. (Mateo 24:45-47) Sa usa ka panahon, si Dad ateyista pa gayod. Ngano man kana?
Aw, sa namatay ang akong 13-anyos nga igsoong si Jim, ang klerigo miwali nga siya mipaingon sa nagdilaab nga impiyerno tungod kay ang batang lalaki wala mahisakop sa usa ka simbahan. Kadto nakapakurat kang Dad. Siya nangatarongan: ‘Nganong akong simbahon ang usa ka diyos nga mabangis, tigsakit?’ Abi niyag ang gisulti sa magwawali anaa sa Bibliya. Busa siya nahimong ateyista. Apan nahibalik ang iyang pagtuo sa Diyos dihang, sa una niyang pakighisgot uban sa usa ka Estudyante sa Bibliya (Saksi ni Jehova), siya nakakombinsir kaniya gikan sa Bibliya nga ang impiyerno dili usa ka dapit sakitanan kondili komung lubnganan sa katawhan.
Pagminyo
Niadtong 1952 akong giatubang ang laing desisyon. Si Jean Mylton, usa ka madasigong payunir, ug ako mihukom sa pagminyo. May nangutana kang Jean kon unsa ang iyang mga plano sa umaabot, ug siya misaysay nga sanglit niadtong panahona walay kahikayan nga madala ang mga asawa sa Bethel, kami mopayunir sa Little Rock, Arkansas. “Unsaon ninyo pag-adto didto dihang kamo walay materyal?” nangutana ang tawo.
Tinuod, wala kamiy daghang kuwarta, tungod kay ako diha sa bug-os-panahong pag-alagad sulod sa 12 anyos ug si Jean 7. Ang maong tawo misugyot nga motrabaho kamig bug-os panahon sulod sa unom ka bulan aron “makapalit ug kotse ug makatigom ug mga $600.” Sa gipangutana ako ni Jean bahin niana, ako miingon: “Unsaon nato pagkasayod nga kita dili makahimo—wala pa kita makasulay. Kon kinahanglan, kita makahunong sa ulahi ug manarbahog bug-os panahon, apan sulayan usa nato kana.”
Sa among katingala, nadawat namo ang usa ka kotse ug eksaktong $600 ingong gasa sa kasal. Si Jehova nasayod nga gikinahanglan namo kadto, ug iyang gitagana kadto tungod kay mihukom kami sa pagpabilin sa bug-os-panahong buluhaton. (Malakias 3:10) Mipayunir kamig pila ka bulan, ug dayon ako gidapit sa pagsulod sa buluhatong sirkito sa 1953, ug sa sunod tuig gidapit kaming motambong sa Watchtower Bible School of Gilead. Human sa graduwasyon si Jean mikuyog kanako sa buluhatong distrito sulod sa duha ka tuig.
Pag-alagad sa Laing Nasod ug Balik sa Bethel
Niadtong 1957 kami nag-alagad sa Pasco, Washington, dihang ang kartero nagdalag special-delivery nga sulat gikan sa Opisina sa Presidente. Nanabi ako gikan sa tigom alang sa pag-alagad uban sa mga igsoon, ug si Jean ug ako misulod sa laing kuwarto ug miabli sa sulat. Kami gidapit sa pag-adto sa Mexico, ug ako gihangyo sa pag-alagad nga magtatan-aw sa sanga. Ako nakurat! Dili kami maantigo sa pinulongang Kinatsila, ug gamay ang akong nahibaloan bahin sa buluhaton sa sanga. Apan kami misalig kang Jehova, ug gikinahanglan gayod namo kana. Ang natad dako ug gikinahanglan ang dakong pag-organisar, apan ang lokal nga kaigsoonan andam, ug gipanalanginan ni Jehova ang buluhaton.
Tapos sa pag-alagad sa pila ka tuig sa Mexico, ako gihatagan na usab sa pribilehiyo sa pagtambong sa Tunghaang Gilead sa New York. Sa nakagraduwar ako, si Jean ug ako gihatagag bag-ong asaynment, sa buluhatong sirkito sa Guatemala. Si Jean may pila ka suliran sa panglawas, ug busa sa ulahi mibalik kami sa Tinipong Bansa diin ako nagpadayon sa pag-alagad ingong nagpanawng magtatan-aw. Sa ubay-ubayng tuig ako nagtudlo usab sa tagduha-ka-semanang mga klase sa Tunghaan sa Ministeryo sa Gingharian alang sa mga ansiano. Sa kataposan, sa 1977 kami mibalik sa pag-alagad sa Bethel sa Brooklyn, ug kami ania niining labing bulahang dapit sukad niadto.
Busa ako karon 69 anyos na, nga nakapahimulos sa daghang dili-takos nga mga pribilehiyo sa bug-os-panahong pag-alagad latas sa miaging 45 ka tuig. Ako makaingong si Jehova maayo ug tugob ang iyang mga panalangin. Si Jean, ang matinumanon kong asawa sa miaging 34 ka tuig, maoy linain pang tugob nga panalangin alang kanako. Ako nasayod nga si Jehova makapanalangin sa mga gagmay ingon man mga dagko, ug gipabilhan ko ang akong mga panalangin ingong usa nga gamay. (Salmo 115:13) Maoy akong desisyon ug tinguha ang pagpadayon sa pag-alagad sa atong dako ug mahigugmaong Diyos si Jehova sa bisan unsang paaging siya magatultol, sa iyang kadungganan ug kadayegan.
[Blurb sa panid 25]
“Unsay imong bation,” gipangutana ko ang nagkupot
sa korta, “kon may moakusar nga ikaw nagapaluyo
sa Nazismo?”
[Hulagway sa panid 23]
Si Sam Friend sa tuo, sayo sa iyang musikal nga karera
[Hulagway sa panid 24]
Pagtanyag sa Ang Bantayanang Torre sa dalan sa Hot Springs, Arkansas, sa 1942
[Hulagway sa panid 26]
Si Sam Friend ug iyang asawa si Jean karon