Ang Predestinasyon ba Uyon sa Gugma sa Diyos?

“AMONG gihubit ang predestinasyon ingong ang walay kataposang plano sa Diyos, diin gimbut-an na niya ang buot niyang buhaton sa matag tawo. Kay siya wala maglalang kanilang tanan nga adunay samang kahimtang, apan nagtino nang daan sa pipila alang sa kinabuhing walay kataposan ug sa uban alang sa walay kataposang pagkahinukman.”

Kana mao ang paghubit sa Protestanteng Repormador nga si John Calvin bahin sa iyang hunahuna sa predestinasyon diha sa librong Institutes of the Christian Religion. Kini nga hunahuna gipasukad sa ideya nga ang Diyos nahibalo sa tanang butang ug nga ang mga lihok sa iyang mga linalang dili magpaduhaduha sa iyang mga katuyoan o sa pagpugos kaniya sa paghimog mga kausaban.

Apan kini ba gayod ang ginapasabot sa Bibliya mahitungod sa Diyos? Labawng hinungdanon, ang mao bang kahubitan nahiuyon sa mga hiyas sa Diyos, ilabina sa iyang labing dakong hiyas​—ang gugma?

Usa ka Diyos nga May Katakos sa Pagtagna sa Umaabot

Ang Diyos makatagna sa umaabot. Siya nagahubit sa iyang kaugalingon ingong “ang Usa nga nagpasundayag sa kataposan gikan sa sinugdan, ug gikan sa karaang mga panahon sa mga butang nga wala pa mahimo; ang Usa nga nagaingon, ‘Ang akong tambag magpadayon, ug himoon ko ang tanan ko nga kahimut-an.’” (Isaias 46:10) Sa tibuok tawhanong kasaysayan, giparekord sa Diyos ang iyang mga tagna aron ipakita nga siya makahimo sa pagkahibalong daan ug sa pagtagna sa mga hitabo sa dili pa kini matuman.

Busa, sa mga adlaw ni Belsasar, ang hari sa Babilonya, sa dihang ang manalagna nga si Daniel nagdamgo bahin sa duha ka mapintas nga mananap, nga ang usa gipulihan sa lain, si Jehova naghatag kaniya sa hubad niini: “Ang laki nga karnero nga imong nakita nga may duha ka sungay nagkahulogan sa mga hari sa Media ug sa Persia. Ug ang balhiboon nga laking-kanding mao ang hari sa Gresya.” (Daniel 8:20, 21) Dayag, gigamit sa Diyos ang iyang pagkahibalong daan aron ibutyag ang pagkasunodsunod sa mga gahom sa kalibotan. Ang niadto nangibabaw nga Empiryo sa Babilonya pagapulihan sa Medo-Persia ug dayon sa Gresya.

Ang mga tagna mahimong maglangkit usab sa usa ka indibiduwal. Pananglitan, ang manalagna nga si Miqueas mipahayag nga ang Mesiyas igapanganak sa Betlehem. (Miqueas 5:2) Sa makausa pa, niini nga kahimtang gigamit sa Diyos ang iyang pagkahibalong daan. Ugaling, kining hitaboa gipahibalo nga may partikular nga katuyoan​—ang pag-ila sa Mesiyas. Kining hitaboa dili mohatag sa malangkobong pagpadapat sa usa ka doktrina sa predestinasyon nga magalakip sa matag indibiduwal.

Sa kasukwahi, ang Kasulatan nagbutyag nga may mga situwasyon nga ang Diyos mopili nga dili sayron daan ang sangpotanan. Sa wala pa ang kalaglagan sa Sodoma ug Gomorra, siya mipahayag: “Ako determinado nga mokanaog aron akong makita kon sila nagabuhat ba gayod sa pagkadaotan sumala sa pagtuaw nga nakaabot kanako, ug, kon wala, ako masayod ra niana.” (Genesis 18:21) Kining tekstoha sa tin-aw nagpakita kanato nga ang Diyos wala mahibalong daan sa gidak-on sa pagkadaotan niadtong mga siyudara sa wala pa niya susiha ang mga butang.

Tinuod, ang Diyos makakitang daan sa mga hitabo, apan sa daghang kahimtang, gipili niya ang dili paggamit sa iyang pagkahibalong daan. Tungod kay ang Diyos gamhanan sa ngatanan, siya may kagawasan sa paggamit sa iyang mga katakos sumala sa iyang gusto, dili sumala sa kagustohan sa dili-hingpit nga mga tawo.

Usa ka Diyos nga Makatul-id sa mga Butang

Sama kang Calvin, ang pipila nag-ingon nga gimbut-an na sa Diyos nga ang tawo makasala una pa sa iyang paglalang ug nga iyang gimbut-an na ang ‘mga pinili’ sa wala pa ang maong kasal-anan. Apan kon kini tinuod, dili ba salingkapaw alang sa Diyos nga itanyag ang palaaboton sa kinabuhing walay kataposan alang kang Adan ug Eva, nga nahibalo sa bug-os nga dili kini maangkon? Dugang pa, walay mabasa nga naglimod ang Kasulatan nga ang unang tawhanong magtiayon gipapili: sundon ba nila ang diyosnong mga pagtultol ug mabuhing walay kataposan o isalikway nila kini ug mamatay.​—Genesis, kapitulo 2.

Apan ang sala ni Adan ug Eva nakasanta ba gayod sa katuyoan sa Diyos? Wala, kay dihadiha human nga sila nakasala, gipahibalo sa Diyos nga ipatungha niya ang usa ka “binhi” nga molaglag kang Satanas ug sa iyang mga ahente ug nga iyang pagatul-iron pag-usab ang mga butang sa yuta. Sama nga ang pila ka mga insekto dili makasanta sa usa ka hardinero nga ipatungha ang dagayang bunga, sa ingon usab ang pagkamasupilon ni Adan ug Eva dili makasanta sa Diyos gikan sa paghimo sa yuta nga usa ka paraiso.​—Genesis, kapitulo 3.

Gibutyag sa Diyos sa ulahi nga adunay usa ka Ginghariang kagamhanan nga gisalig ngadto sa usa ka kaliwat ni Haring David ug nga ang uban mahilakip niini nga Gingharian. Kining uban mao ang gitawag nga “ang mga balaan sa Supremong Usa.”​—Daniel 7:18; 2 Samuel 7:12; 1 Cronicas 17:11.a

Ang Pagtagna Maoy Dili Pagbuot Daan

Ang kamatuoran nga wala mopili ang Diyos sa pagkasayod kon haing dalana ang subayon sa katawhan wala magpugong kaniya gikan sa pagtagna sa mga sangpotanan sa maayo ug daotang mga lihok sa tawo. Ang usa ka mekaniko nga nagpasidaan sa usa ka drayber sa daot nga kahimtang sa iyang sakyanan dili pagaisipon nga maoy responsable kon mahitabo ang aksidente o akusahan nga nagbuot nang daan niana. Sa ingon usab, ang Diyos dili maakusahan sa pagbuot daan sa makasubong mga sangpotanan sa mga lihok sa mga indibiduwal.

Tinuod usab kana sa mga kaliwat sa unang tawhanong magtiayon. Sa wala pa patya ni Cain ang iyang igsoon, si Jehova nagpapili kang Cain. Iya bang magamhan ang sala, o ang sala ba ang magagahom kaniya? Ang asoy wala magpaila nga gimbut-an na ni Jehova nga himoon ni Cain ang dili maayong pagpili ug patyon ang iyang igsoon.​—Genesis 4:3-7.

Sa ulahi, ang Kasugoan ni Moises nagpasidaan sa mga Israelinhon bahin sa mahitabo kon sila dili mag-alagad kang Jehova, pananglitan, pinaagi sa pagkuhag mga asawa gikan sa paganong mga nasod. Ang gitagna nahitabo. Kini makita gikan sa panig-ingnan ni Haring Solomon, nga sa iyang ulahing katuigan naimpluwensiyahan sa iyang langyawng mga asawa sa pagbuhat sa idolatriya. (1 Hari 11:7, 8) Oo, gipasidan-an sa Diyos ang iyang katawhan, apan wala niya but-ing daan kon unsa unya ang ilang indibiduwal nga mga lihok.

Ang Kristohanong mga pinili gidasig sa paglahutay kon dili nila buot nga mahikawan sa gisaad nga ganti sa pagmando sa mga langit uban ni Kristo. (2 Pedro 1:10; Pinadayag 2:5, 10, 16; 3:11) Sama sa gisukna sa pila ka mga teologo sa nangagi, Nganong gihatag ang maong mga pahinumdom kon natapos na ang pagtawag sa mga pinili?

Predestinasyon ug ang Gugma sa Diyos

Ang tawo gihatagan ug kagawasan sa pagpili, kay gilalang man “sa dagway sa Diyos.” (Genesis 1:27) Ang kagawasan sa pagpili hinungdanon aron ang mga tawo magpasidungog ug mag-alagad sa Diyos tungod sa gugma, dili ingong mga robot nga ang tanang lihok gitino nang daan. Ang gugma nga ipasundayag sa intelihente, may kagawasan nga mga linalang magpaarang sa Diyos sa pagpanghimakak sa dili matarong nga mga akusasyon. Siya nag-ingon: “Magmaalamon ka, anak ko, ug lipaya ang akong kasingkasing, aron matubag ko siya nga nagatamay kanako.”​—Proverbio 27:11.

Kon ang mga alagad sa Diyos gimbut-an nang daan​—o giprograma nang daan, sa malarawanong pagkasulti—​dili ba kaduhaduhaan ang pagkatinuod sa ilang gugma alang sa ilang Maglalalang? Lain pa, dili ba sukwahi kini sa pagkadili-mapihigon sa Diyos nga pilion na niyang daan ang mga tawong gimbut-an na alang sa langitnong himaya ug kalipay nga dili magtagad sa ilang indibiduwal nga mga katakos? Dugang pa, kon madawat sa pipila ang maong pinalabing pagtagad, samtang ang uban gimbut-an na sa walay kataposang silot, kini dili gayod makapukaw ug kinasingkasing nga pagpasalamat sa bahin sa “mga pinili.”​—Genesis 1:27; Job 1:8; Buhat 10:34, 35.

Sa kataposan, gisultihan ni Kristo ang iyang mga tinun-an sa pagsangyaw sa maayong balita sa tanang katawhan. Kon gipili na sa Diyos ang mga tawo nga pagaluwason, dili ba kini magpamenos sa ipakitang kasibot sa mga Kristohanon sa pag-ebanghelyo? Dili ba kini magpahimo sa buluhatong pagsangyaw nga bug-os nga walay-kapuslanan?

Ang dili-mapihigong gugma gikan sa Diyos mao ang kinalig-onang puwersa nga mopalihok sa mga tawo sa paghigugma usab kaniya. Ang kinadak-ang kapahayagan sa gugma sa Diyos mao ang paghalad sa iyang Anak alang sa dili-hingpit, makasasalang katawhan. Ang pagkahibalong daan sa Diyos bahin sa iyang Anak maoy usa ka talagsaong panig-ingnan, apan kini nagapasalig kanato nga ang mga saad sa pagpasig-uli nga gipasukad diha kang Jesus sa pagkatinuod mamatuman. Busa hinaot nga kita magpakitag pagtuo sa Anak ug magpaduol sa Diyos. Atong ipakita ang atong apresasyon pinaagi sa pagdawat sa pagdapit sa Diyos nga sugdan ang pagbatog usa ka maayong relasyon uban sa atong Maglalalang. Karong adlawa, kini nga pagdapit ginatanyag sa Diyos ngadto sa tanang buot nga mogamit sa ilang kagawasan sa pagpili ug magpakita sa ilang gugma alang kaniya.

[Footnote]

[Kahon sa panid 7]

GIMBUT-AN NA INGONG USA KA GRUPO

”Kadtong nailhan nang daan sa Diyos iyang gimbut-an nang daan usab nga mahisama sa dagway sa iyang Anak, aron siya mahimong panganay taliwala sa daghang igsoon. Ug kadtong iyang gimbut-an na, iya usab nga gitawag; kadtong iyang gitawag, iyang gipahayag usab nga matarong; kadtong iyang gipahayag nga matarong, iya usab nga gihimaya.” (Roma 8:29, 30, New International Version) Sa unsang paagi angay natong sabton ang mga pulong “gimbut-an na” nga gigamit ni Pablo niining mga bersikuloha?

Ang pangatarongan ni Pablo dinhi dili kay usa ka dili-malalis nga argumento nga pabor sa indibiduwal nga predestinasyon. Sayo pa sa atong siglo, ang Dictionnaire de théologie catholique nagpatin-aw sa mga argumento ni Pablo (Roma, mga kapitulo 9-11) niining paagiha: “Dugang pa, ang nangibabaw nga opinyon taliwala sa Katolikong mga eskolar mao nga ang aktuwal nga ideya sa predestinasyon alang sa walay kataposang kinabuhi dili kaayo detalyadong gipatin-aw.” Ang samang diksiyonaryo nagkutlo dayon kang M. Lagrange nga nag-ingon: “Ang pangutana nga pangunang giugmad ni Pablo dili gayod maoy bahin sa predestinasyon ug pagkahinukman nang daan kondili maoy pagdapit lamang sa mga Hentil alang sa grasya sa Kristiyanidad, nga ang katugbang gayod niini mao ang kakulang ug pagtuo sa mga Hudiyo. . . . Kini naglangkit sa mga grupo, sa mga Hentil, sa mga Hudiyo, ug dili sa espesipikong mga indibiduwal.”​—Italiko amoa.

Niining bag-o pa gayod, ang The Jerusalem Bible mitanyag ug samang konklusyon bahin niining mga kapituloha (9-11), nga nag-ingon: “Busa, ang ulohan niining mga kapituloha dili ang suliran sa indibiduwal nga predestinasyon sa himaya, o bisan sa pagtuo, kondili ang bahin sa Israel diha sa mga hitabo sa kasaysayan sa kaluwasan sa katawhan, ang bugtong suliran nga gipatungha sa mga pahayag sa D[aang] T[ugon].”

Ang kataposang mga bersikulo sa Roma kapitulo 8 managsama ug konteksto. Busa, kining mga bersikuloha makapahinumdom lamang kanato nga nakit-an nang daan sa Diyos ang paglungtad sa usa ka matang, o grupo, gikan sa taliwala sa katawhan nga pagatawgon sa pagmando uban ni Kristo, ingon man ang mga kinahanglanon nga angay nilang makab-ot​—ug gihimo kini nga wala ipaila nga una sa panahon ang espesipikong mga tawo nga pagapilion, kay sukwahi kana sa iyang gugma ug hustisya.