Gipabilhan ni Jehova ang Imong “Amen”

GIPABILHAN ni Jehova ang atong pagsimba. Siya “nagpadayon sa pagtagad ug sa pagpamati” sa iyang mga alagad, ug gipabilhan niya ang tanan natong gihimo sa pagdayeg kaniya, bisag unsa pa ni ka gamay. (Mal. 3:16) Pananglitan, tagda ang usa ka pulong nga kadaghan na natong gisulti. Kana mao ang “amen.” Pabilhan ba ni Jehova bisan kanang simpleng ekspresyon? Siyempre! Aron masabtan kon ngano, atong hisgotan ang kahulogan nianang pulonga ug giunsa nâ paggamit sa Bibliya.

“ANG TIBUOK KATAWHAN MOINGON, ‘AMEN!’”

Ang pulong nga “amen” nagkahulogang “hinaot unta.” Gikan ni sa Hebreohanong pulong nga nagkahulogang “matinumanon,” “kasaligan.” Usahay gamiton ni sa legal nga mga kaso. Human manumpa ang usa ka tawo, moingon siyag “amen” aron pamatud-an nga tinuod ang iyang gisulti ug dawaton niya ang resulta sa iyang gisulti. (Num. 5:22) Dihang madunggan sa publiko ang iyang “amen,” may dugang rason nga tumanon niya ang iyang panumpa.—Neh. 5:13.

Ang usa ka talagsaong pananglitan sa paggamit sa “amen” narekord sa Deuteronomio kapitulo 27. Human makasulod ang mga Israelinhon sa Yutang Saad, sila nagtigom taliwala sa Bukid sa Ebal ug Bukid sa Gerizim aron paminawon ang pagbasa sa Balaod. Wala sila moadto aron lang sa pagpaminaw, kondili sa pagpahayag usab nga gidawat nila ang Balaod. Gibuhat nila kini sa pagtubag ug “Amen!” dihang gibasa ang mga resulta sa pagkadili-matinumanon. (Deut. 27:15-26) Hunahunaa ang kakusog sa tubag sa linibo ka lalaki, babaye, ug bata! (Jos. 8:30-35) Seguradong wala nila malimti ang ilang gisulti nianang adlawa. Ug mituman gyod ang mga Israelinhon, kay ang rekord nag-ingon: “Ang Israel nagpadayon sa pag-alagad kang Jehova sa tanang adlaw ni Josue ug sa tanang adlaw sa mga ansiyano kansang mga adlaw milugway pa human kang Josue ug kinsa nahibalo sa tanang buhat ni Jehova nga iyang gibuhat alang sa Israel.”—Jos. 24:31.

Migamit sab si Jesus ug “amen” aron pamatud-an nga tinuod ang iyang giingon, pero gihimo niya kini sa talagsaong paagi. Imbes gamiton ni ingong tubag, gigamit niya ang “amen” (gihubad sa Cebuano ug “sa pagkatinuod”) una mosultig kamatuoran. Usahay, moingon siyag “amen amen.” (Mat. 5:18; Juan 1:51) Sa ingon, gipasaligan niya ang iyang mamiminaw nga tinuod gyod ang iyang gisulti. Makaseguro niana si Jesus kay pinaagi niya matuman ang tanang saad sa Diyos.—2 Cor. 1:20; Pin. 3:14.

‘ANG KATAWHAN MIINGON, “AMEN!” UG NAGDAYEG KANG JEHOVA’

Ang mga Israelinhon mogamit sab ug “amen” dihang magdayeg ug mag-ampo kang Jehova. (Neh. 8:6; Sal. 41:13) Pinaagi sa pagsulti niana human sa pag-ampo, gipakita sa mamiminaw nga uyon sila sa gisulti. Sa ingon, nakapakigbahin ang tanan, ug nahimong mas malipayon ang ilang pagsimba kang Jehova. Kana ang nahitabo dihang gidala ni Haring David ang Arka ni Jehova didto sa Jerusalem. Panahon sa selebrasyon, mihatag siyag kinasingkasing nga pag-ampo pinaagig awit nga narekord sa 1 Cronicas 16:8-36. Natandog ang nanambong sa iyang pag-ampo maong “ang tanang katawhan miingon, ‘Amen!’ ug nagdayeg kang Jehova.” Oo, ang ilang hiniusang tubag mas nakapalipay nila.

Ang unang siglong mga Kristohanon naggamit sab sa “amen” dihang nagdayeg kang Jehova. Ang mga magsusulat sa Bibliya sagad nag-apil niini sa ilang mga sulat. (Roma 1:25; 16:27; 1 Ped. 4:11) Gani, ang Pinadayag naghisgot nga ang espirituhanong mga linalang sa langit naghimaya kang Jehova pinaagi sa pag-ingon: “Amen! Dayega ninyo si Jah!” (Pin. 19:1, 4) Ang unang mga Kristohanon sagad moingog “amen” human sa pag-ampo panahon sa tigom. (1 Cor. 14:16) Hinunoa, dili lang ni basta isulti nga wala sa buot.

NGANONG IMPORTANTE ANG IMONG “AMEN”?

Human nato masayri kon giunsa paggamit sa mga alagad ni Jehova ang pulong nga “amen,” atong masabtan kon nganong importante ning isulti human sa pag-ampo. Dihang isulti nato ni human sa atong pag-ampo, atong gipakita nga sinsero ta sa atong gisulti. Ug dihang motubag tag “amen”—bisan sa hilom—diha sa publikong pag-ampo, atong gipakita nga uyon ta sa gisulti. Konsideraha ang ubang hinungdan kon nganong importante ang atong “amen.”

Nagpaila ni nga naminaw ta sa pag-ampo, nga bahin sa atong pagsimba. Atong gisimba si Jehova panahon sa pag-ampo dili lang sa atong gisulti kondili sa atong gibuhat usab. Ang atong tinguha nga motanyag ug sinserong “amen” makatabang nato nga mabatonan ang hustong panghunahuna ug maminaw sa pag-ampo.

Kita nahiusa ingong mga magsisimba. Diha sa publikong pag-ampo, ang atong madunggan mao poy madunggan sa tibuok kongregasyon. (Buh. 1:14; 12:5) Dihang dungan tang motubag uban sa atong mga igsoon, mas mahiusa ta. Kusog man o hilom ang atong pagsultig “amen,” ang atong pag-ampo maghatag kang Jehova ug dugang rason nga dunggon ang atong hangyo.

Sister nagduko samtang naminawg pag-ampo sa tigom diha sa telepono — Ang atong “amen” makadayeg kang Jehova

Atong gidayeg si Jehova. Makita ni Jehova ang tanan natong gihimo sa pagsimba kaniya. (Luc. 21:2, 3) Makita niya ang atong motibo ug kon unsay naa sa atong kasingkasing. Bisag naminaw ta sa tigom pinaagig telepono, makaseguro ta nga madungog gihapon ni Jehova ang atong mapainubsanong “amen.” Kana makadugang sa hiniusang pagdayeg kaniya.

Ang atong “amen” tingali morag dili kaayo bililhon, pero importante kini. “Pinaagi sa paggamit niining pulonga,” matod sa usa ka ensiklopedia sa Bibliya, ang mga alagad sa Diyos makapahayag sa ilang “pagsalig, bug-os nga pag-uyon, ug sinserong panghinaot nga naa sa ilang kasingkasing.” Hinaot ang matag “amen” nga atong isulti makapalipay kang Jehova.—Sal. 19:14.

KINAHANGLAN BANG PIRME KANG MOSULTIG “AMEN”?

Importante ang pagsultig “amen.” Pero, komosta kon may sayop nga nasulti ang nag-ampo? Likayan ba nato ang pag-ingog “amen”? Dili sa tanang higayon. Kon buot hunahunaon, nasayod si Jehova nga makasulti tag sayop, ug ginapalabay niya kana. Busa imbes sobra ka estrikto, kon magpokus ta sa ideya nga gustong isulti sa nag-ampo, bation tingali nato nga puwede ra tang moingog “amen.”

Sa laing bahin, dili ta mosultig “amen”—madunggan man o dili—kon ang nagtanyag sa pag-ampo dili magtutuo. Komosta kon presente ta panahon sa maong pag-ampo? Pananglitan, tingali giimbitar ta sa usa ka sekular nga okasyon diin may gihangyo sa pagtanyag ug pag-ampo. O kaha naa ta sa pamilya nga dili tanan Saksi ni Jehova ug ang ulo sa pamilya nga dili Saksi maoy nanguna sa pag-ampo. Unsay atong buhaton?

Kon naa ta sa maong situwasyon, puwede tang maghilom lang ug magmatinahoron. Dili ta mosultig “amen” ug dili ta makiggunitay panahon sa pag-ampo, kay magpakita nâ nga miapil ta nila. Puwede tang mohimog kaugalingong hilom nga pag-ampo, pero dili nato kusgon ang pag-ingog “amen” aron dili sila maghunahuna nga nakigbahin ta sa ilang pag-ampo. Kon manindog sila, kita nay modesisyon kon motindog ba pod ta. Ang pagtindog o pagduko mismo dili matawag nga buhat sa pagsimba. Ang matag Kristohanon maoy modesisyon kon unsay himoon sa maong situwasyon, ug dili angayng kuwestiyonon sa uban ang iyang desisyon.

Ang mga situwasyong nahisgotan nagpakita sab kon nganong importante kang Jehova ang atong “amen.”