Jeremias 33:3—“Sangpita Ako ug Ako Motubag Kanimo”

“Tawag kanako, ug motubag ko kanimo ug andam kong mosulti kanimo sa dagko ug dili masabtan nga mga butang nga wala nimo mahibaloi.”—Jeremias 33:3, Bag-ong Kalibotang Hubad.

“Sangpita ako ug ako motubag kanimo ug magsugilon kanimo sa dagko ug mga tinago nga mga butang nga wala nimo mahibaloi.”—Jeremias 33:3, Ang Biblia, 2011.

Kahulogan sa Jeremias 33:3

Gipakita sa maong mga pulong nga ang Diyos nagdapit sa mga tawo nga moampo kaniya. Kon ila ning dawaton ug moampo sa Diyos, ipadayag niya kanila kon unsay mahitabo sa umaabot.

“Tawag kanako, ug motubag ko kanimo.” Ang ekspresyong “tawag kanako” wala lang magpasabot nga tawagon o sangpiton ang ngalan sa Diyos. Hinuon, ang pagtawag sa Diyos nagtumong sa pagpangayo sa iyang tabang ug giya diha sa pag-ampo.—Salmo 4:1; Jeremias 29:12.

Lagmit ang unang nakadawat sa maong pagdapit mao ang karaang nasod sa Israel. Ang nasod wala magmatinumanon sa Diyos ug giatake sila sa kasundalohan sa Babilonya. (Jeremias 32:1, 2) Gidapit ni Jehovaa ang mga Israelinhon nga mobalik kaniya pinaagi sa pagtawag kaniya diha sa pag-ampo.

“Mosulti [ko] kanimo sa dagko ug dili masabtan nga mga butang nga wala nimo mahibaloi.” Ang mga butang nga gisaad sa Diyos nga iyang ipadayag, “dili masabtan” (o dili matugkad) sa paagi nga dili ni masabtan sa mga tawo sa kaugalingon nilang pagsabot. Ang ekspresyong “dili masabtan nga mga butang” puwede sab hubaron nga “tinago nga mga butang.”

Unsa ang “tinago nga mga butang” nga ipadayag sa Diyos? Ang mga mahitabo sa umaabot—pananglitan, ang karaang siyudad sa Jerusalem malaglag, dili na mapuy-an, ug sa ulahi matukod ni pag-usab. (Jeremias 30:1-3; 33:4, 7, 8) Pero nagsaad pod ang Diyos nga ang iyang mga magsisimba dili mapuo ingong usa ka nasod.—Jeremias 32:36-38.

Konteksto sa Jeremias 33:3

Nadawat ni propetang Jeremias ang mensahe ni Jehova niadtong 608 B.C.E., sa ika-10 nga tuig nga pagmando ni Haring Zedekias. Gitagna ni Jeremias nga ang Jerusalem malaglag ug si Zedekias mabihag. Kay wala ganahi ang hari sa mensahe, iyang gipabilanggo si Jeremias.—Jeremias 32:1-5; 33:1; 37:21.

Mao ni ang kahimtang dihang ang Diyos nagdapit sa katawhan nga mabasa sa Jeremias 33:3. Pero makapaguol, si Haring Zedekias ug ang kadaghanan sa nasod nagpadayon sa ilang pagkarebelyoso. (Jeremias 7:26; 25:4) Wala sila moampo sa Diyos aron mangayog giya. Usa ka tuig sa ulahi, si Zedekias napukan, ang Jerusalem nalaglag, ug kadaghanan sa naluwas nabihag ug gidala sa Babilonya.—Jeremias 39:1-7.

Ang giingon sa Jeremias 33:3 nagpahinumdom nato nga ang Diyos maghatag ug “tukmang kahibalo sa iyang kabubut-on” ug magpadayag sa “lawom nga mga butang” ngadto sa mga tawo nga moampo kaniya ug magtuon sa iyang Pulong, ang Bibliya. (Colosas 1:9; 1 Corinto 2:10) Kining lawom nga mga butang naglakip sa mga saad sa Diyos nga iyang himoon sa umaabot.—Pinadayag 21:3, 4.

Tan-awa kining mubo nga video nga nagsumaryo sa basahon sa Jeremias.