Diha sa inspiradong tagna ni Isaias sa pagpasig-uli sa Jerusalem ug sa templo niini, kining magmamando sa Persia ginganlan ingong ang usa nga gitudlo ni Jehova nga Diyos nga magpukan sa Babilonya ug magpagawas sa mga Hudiyo nga madestiyero didto. (Isa 44:26–​45:7) Bisag kining tagnaa narekord kapin na sa usa ka siglo ug tunga sa wala pa makabatog gahom si Ciro ug bisag ang kalaglagan sa Juda dayag nga nahitabo sa wala pa gani matawo si Ciro, sa gihapon gipahayag ni Jehova nga si Ciro molihok ingong Iyang “magbalantay” alang sa Hudiyong katawhan. (Isa 44:28; itandi ang Rom 4:17.) Tungod niining abanteng pagkatudlo, si Ciro gitawag nga “dinihogan” (usa ka porma sa Hebreohanong ma·shiʹach, mesiyas, ug sa Gregong khri·stosʹ, kristo) ni Jehova. (Isa 45:1

Busa, wala mahibaloi ni Haring Ciro, kinsa lagmit usa ka paganong deboto sa Zoroastrianismo, nga si Jehova nga Diyos sa mahulagwayong paagi ‘naggunit sa tuong kamot ni Ciro’ aron sa pagtultol o sa pagpalig-on kaniya,

ang mga ganghaan niini dili masirhan, nga sulongon ug kalit ang siyudad ug dili makasukol ang mga sundalo sa Babilonya. (Isa 44:27; 45:​1, 2; Jer 50:35-38; 51:30-32) Si Herodotus naghubit sa usa ka lawom, lapad nga trinseras nga naglibot sa Babilonya, nga naghisgot nga ang daghang ganghaan nga gama sa bronse (o tumbaga) nagtaganag agianan latas sa sulod nga mga paril ubay sa Suba sa Euprates, nga nagbahin sa siyudad. Sa paglikos sa siyudad, sumala kang Herodotus (I, 191, 192), si Ciro “nagpasimang sa suba pinaagi sa usa ka kanal ngadto sa lanaw [ang artipisyal nga lanaw nga giingong gihimo kanhi ni Rayna Nitocris], nga hangtod karon maoy usa ka kalamakan, ug nagpahubas sa maong suba hangtod nga kini maubogan. Sa dihang nahitabo kini, ang mga Persianhon nga gipaandam alang niini nga katuyoan misulod sa Babilonya pinaagi sa agianan sa Euprates, nga niadtong higayona mihubas na kutob sa paa sa tawo. Karon kon nahibalo pang daan ang mga Babilonyanhon o nasayod pa sa giplano ni Ciro, sila makapalisod unta sa mga Persianhon sa pagsulod sa siyudad ug makapahamtang kanila ug miserableng kataposan; kay nianang panahona masirhan unta nila ang tanang ganghaan nga gibuksan diha sa suba ug sila makapahimutang sa ibabaw sa mga paril nga nagbuyon sa mga tampi sa suba, ug sa ingon malaang ang ilang mga kaaway. Apan ingon sa nahitabo, ang mga Persianhon misulong kanila nga wala mabantayi, ug tungod sa kadako sa siyudad​—sumala sa giingon niadtong nagpuyo didto​—kadtong didto sa gawas nga mga bahin niini nabuntog na, apan ang mga nagpuyo sa tungang bahin wala masayod bahin niini; niining panahona sila nanagsayaw ug nanagsadya sa usa ka kombira . . . hangtod nga sila nasayod sa nahitabo apan ulahi na kaayo. [Itandi ang Dan 5:1-4, 30; Jer 50:24; 51:​31, 32.] Busa niadtong higayona nasakop ang Babilonya sa unang higayon.”

Ang asoy ni Xenophon may diyutayng kalainan labot sa mga detalye apan naundan sa samang pangunang mga elemento nianang kang Herodotus. Si Xenophon naghubit nga si Ciro nagtuong halos imposible ang pag-atake sa dagkong mga paril sa Babilonya ug dayon nag-asoy nga iyang gilikosan ang siyudad, gipatipas ang tubig sa Euprates ngadto sa mga trinseras ug samtang nagsaulog sa pista ang siyudad, gipatabok ang iyang kasundalohan agi sa salog sa suba hangtod makalatas sa mga paril sa siyudad. Ang mga tropa ubos sa pagmando ni Gobryas ug Gadatas wala maalinggati sa mga bantay ug sila nakaagi sa mismong mga ganghaan sa palasyo. Sa usa ka gabii “nailog ang siyudad ug ang hari gipatay,” ug ang Babilonyanhong kasundalohan nga miokupar sa nagkalainlaing mga kuta misurender sa pagkabuntag.​—Cyropaedia, VII, v, 33