Panahon ug Dapit sa Pagsulat. Misugod si Oseas sa pag-alagad ingong manalagna sa dihang dungandungan nga nagmando si Haring Uzzias sa Juda (829-778 W.K.P.) ug si Haring Jeroboam II sa Israel (mga 844-804 W.K.P.), ug busa dili molapas sa 804 W.K.P., nga lagmit mao ang pagkatapos sa paghari ni Jeroboam. (Os 1:1) Ang buluhaton sa pagpanagna ni Oseas nagpadayon hangtod sa paghari ni Haring Ezequias sa Juda, kansang paghari nagsugod sa mga 745 W.K.P. Busa, miabot kini ug dili mokubos sa 59 ka tuig, bisan tuod sa walay duhaduha nga kini nagkobre sa pipila ka panahon sa mga paghari ni Jeroboam II ug Ezequias, maong daw taastaas.

Bisan pa niana, mopatim-aw nga gihatagan gayod ug pagtagad ni Oseas ang mga hari sa Juda, nga naghisgot sa tanang upat nga naghari didto panahon sa iyang pagpanagna, samtang nagtala lamang sa usa nga maoy naghari sa Israel sa dihang siya nagsugod sa iyang buluhaton. (Os 1:1) Apan inay ipaila niini nga ang manalagna naggikan o natawo sa Juda, kini lagmit nagpakita nga si Oseas, sama sa ubang mga manalagna sa Diyos, nag-isip sa mga hari sa Juda sa banay ni David nga mao lamang ang may legal nga katungod ingong mga magmamando sa katawhan sa Diyos, ug nag-isip sa amihanang gingharian sa Israel ingong mga apostata sa relihiyosong paagi ug sa pangagamhanan batok kang Jehova. Siyempre, kining talaan sa mga magmamando sa duha ka gingharian nakatabang sa mas tukmang pagpetsa sa pagpanagna ni Oseas.