Sa dihang si Jacob himalatyon na, si Isacar maoy ika-6 sa 12 ka anak nga lalaki nga nakadawat ug panalangin sa iyang amahan: “Si Isacar usa ka lig-on-ug-bukog nga asno, nga naglubog taliwala sa duha ka pangmonturang sako. Ug makita niya nga ang dapit-pahulayan maayo ug nga ang yuta makapahimuot; ug itikubo niya ang iyang abaga aron mopas-an ug mga kabug-at ug siya mailalom sa pinugos nga trabaho ingong ulipon.” (Gen 49:​14, 15) Sa pagpahayag niini nga panalangin, gitumong ni Jacob dili lamang ang pipila ka indibiduwal nga mga kinaiya ug mga hitabo sa kaugalingong kinabuhi ni Isacar kondili, ingon sa panalangin nga gihatag sa iyang mga igsoon, gitagna usab ni Jacob ang tribonhong mga kinaiya ug panggawi nga ipasundayag sa umaabot nga mga kaliwat ni Isacar “sa kataposang bahin sa mga adlaw.”​—Gen 49:1.

Ang pagpakasama sa anak ni Jacob nga si Isacar ngadto sa “usa ka lig-on-ug-bukog nga asno” dayag nga nagtumong sa usa ka hiyas nga gipakita usab sa tribo nga naggikan kaniya. (Gen 49:​14, 15) Ang yuta nga gihatag kanila sa pagkatinuod maoy “makapahimuot,” usa ka tabunok nga bahin sa Palestina, nga maayo alang sa pagpanguma. Lagmit gidawat gayod ni Isacar ang hagong trabaho nga nalangkit sa maong buluhaton. Ang iyang pagkaandam gipakita pinaagi sa ‘pagtikubo niya sa iyang abaga aron mopas-an ug mga kabug-at.’ Busa, bisag ang tribo dili kaayo talagsaon, dayag nga madayeg kini tungod sa pagpas-an sa kaakohan nga maoy iyang bahin.