Busa ang mga mananambal nag-embalsamar kang Israel, ug sila nakagugol ug bug-os kap-atan ka adlaw alang kaniya, kay kining gidaghanona sa mga adlaw ang naandan nilang gigugol sa pag-embalsamar, ug ang mga Ehiptohanon nagpadayon sa paghilak kaniya sulod sa kapitoan ka adlaw.” (Gen 50:​2, 3)

Sa kaso ni Jacob ang pangunang katuyoan mao ang pagpreserbar sa iyang patayng lawas hangtod nga ikalubong kini didto sa Yutang Saad.

Sumala kang Herodotus, ang mga paagi sa Ehiptohanong pag-embalsamar naglakip sa pagbutang sa patayng lawas diha sa substansiya nga gitawag ug natron sulod sa kapitoan ka adlaw. Bisan pa niana, sa dihang si Jacob giembalsamar sa Ehiptohanong mga mananambal sa mas una pa gayod nga panahon, ang Bibliya nag-ingon nga “sila nakagugol ug bug-os kap-atan ka adlaw alang kaniya, kay kining gidaghanona sa mga adlaw ang naandan nilang gigugol sa pag-embalsamar, ug ang mga Ehiptohanon nagpadayon sa paghilak kaniya sulod sa kapitoan ka adlaw.” (Gen 50:3) Ang mga eskolar mihimog daghang paningkamot sa pagpahiuyon sa Genesis 50:3 sa mga pulong ni Herodotus. Sa usa ka bahin, ang 40 ka adlaw lagmit wala maglakip sa panahon sa paglusbog sa lawas diha sa natron. Apan, posible nga si Herodotus nasayop lamang sa pag-ingon nga ang patayng lawas gibutang sa natron sulod sa 70 ka adlaw. Ang ulahing Gregong historyador nga si Diodorus Siculus (sa unang siglo W.K.P.) miingon nga ang proseso sa Ehiptohanong pag-embalsamar miabot ug kapin sa 30 ka adlaw. (Diodorus of Sicily, I, 91, 5, 6) Siyempre, lagmit nga dihay mga paagi sa Ehiptohanong pag-embalsamar nga wala hisgoti niini nga mga historyador, ug posible nga ang nagkalainlaing mga yugto sa panahon nalangkit sa mga proseso sa pag-embalsamar diha sa nagkadaiyang mga bahin sa kasaysayan.