Ang Laodicea mauswagon kaayo ingong usa ka siyudad nga may mga pabrika ug sentro sa pamangko. Masabtan nga dakog bahandi ang siyudad tungod kay sa dihang kini nakaagom ug dakong kadaot tungod sa linog sa panahon sa paghari ni Nero, kini natukod pag-usab nga walay pinansiyal nga tabang gikan sa Roma. (Annals ni Tacitus, XIV, XXVII) Ang sinawon ug itom nga delana sa Laodicea ug ang mga besti nga hinimo gikan niini ilado kaayo. Ingong sentro sa usa ka iladong tunghaan sa medisina, kining siyudara lagmit ang gigikanan usab sa tambal sa mata nga nailhang polbos sa Frigia. Usa sa pangunang mga diyos nga gisimba didto sa Laodicea mao si Asclepius, usa ka diyos sa medisina.

Niadtong panahona, sa naghinapos ang unang siglo K.P., ang kongregasyon sa Laodicea wala kaayoy nahimo nga takos sa pagdayeg. Bisan tuod kini dato sa materyal, kini kabos sa espirituwal. Ang gikinahanglan sa kongregasyon sa Laodicea dili ang literal nga bulawan nga gipatigayon sa mga tigbangko sa Laodicea, dili ang mga besting sinawon ug itom nga delana nga hinimo niining siyudara, dili ang tambal sa mata nga sa walay duhaduha ginama sa mga doktor sa Laodicea, dili ang nagbukal nga makaayong mga tubig nga naggikan sa mga tubod sa duol nga Hierapolis kondili ang espirituwal nga katumbas niining mga butanga. Kini nagkinahanglan ug “bulawan nga dinalisay sa kalayo” aron palamboon ang personalidad niini (itandi ang 1Co 3:10-14; 1Pe 1:​6, 7), puting panggawas nga besti aron makahatag niinig dili-masaway nga Kristohanong panagway, nga walay dili-Kristohanong mga kinaiyahan nga ingon ka makauulaw sama sa pagkahubo. (Itandi ang Pin 16:15; 19:8.) Nagkinahanglan kini ug espirituwal nga “banyos-sa-mata” aron makakita kini sa kamatuoran sa Bibliya ug sa Kristohanong mga responsibilidad. (Itandi ang Isa 29:18; 2Pe 1:5-10; 1Ju 2:11.) Kining mga butanga ilang mapalit kang Kristo Jesus, ang usa nga nanuktok sa pultahan, kon ilang dawaton siya nga maabiabihon. (Itandi ang Isa 55:​1, 2.)